BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym
|
BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 13 mar 2012 - 11:21:49 |
Zarejestrowany: 12 lat temu Posty: 1 |
Witajcie nie do końca umiem poruszać się po tym forum :( Dzisiaj dostałam pismo z e-sądu w lublinie o nakazie zapłaty w trybie upominawczym.
Uzasadnienie: W dn. 27.06.2007r została zawarta umowa kredytu gotówkowego, którego niestety nie byłam wstanie spłacić do końca. W dn. 26.04.2011r nastąpiła sprzedaż wierzytelności firmie BEST.
Teraz moje dwa pytanie:
czy wierzytelność nie została przedawniona?
jeśli tak to jak ma wyglądać pismo odnośnie zarzutu przedawnienia- wzór
Bardzo Was prosze o pomoc i z góry dziękuję.
Uzasadnienie: W dn. 27.06.2007r została zawarta umowa kredytu gotówkowego, którego niestety nie byłam wstanie spłacić do końca. W dn. 26.04.2011r nastąpiła sprzedaż wierzytelności firmie BEST.
Teraz moje dwa pytanie:
czy wierzytelność nie została przedawniona?
jeśli tak to jak ma wyglądać pismo odnośnie zarzutu przedawnienia- wzór
Bardzo Was prosze o pomoc i z góry dziękuję.
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 13 mar 2012 - 12:11:34 |
Zarejestrowany: 14 lat temu Posty: 2663 |
kika102 Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Teraz moje dwa pytanie:
> czy wierzytelność nie została przedawniona?
My też tego nie wiemy. Do ustalenia faktów są potrzebne dodatkowe informacje:
- termin wypowiedzenia kredytu ew. data wymagalności ostatniej raty,
- forma doręczenia wypowiedzienia (o ile miało to miejsce) - przesyłka rejestrowana/ekonomiczna?
- była prowadzona egzekucja z inicjatywy pierwotnego wierzyciela?
> jeśli tak to jak ma wyglądać pismo odnośnie
> zarzutu przedawnienia- wzór
Nie ma wzoru pisma. Punktem wyjścia do sformułowania sprzeciwu jest żądanie pozwu. Nie wiadomo też, jak wyglądały zapisy umowy kredytowej, czy zostałaś prawidłowo zawiadomiona o cesji ... Możemy sobie gdybać ...
Od momentu doręczenia masz 14 dni na wniesienie sprzeciwu. Jeśli uchybisz terminowi, wyrok się uprawomocni i wierzyciel złoży u komornika wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego.
Zmieniany 3 raz(y). Ostatnia zmiana 2012-03-13 14:19 przez flame.
-------------------------------------------------------
> Teraz moje dwa pytanie:
> czy wierzytelność nie została przedawniona?
My też tego nie wiemy. Do ustalenia faktów są potrzebne dodatkowe informacje:
- termin wypowiedzenia kredytu ew. data wymagalności ostatniej raty,
- forma doręczenia wypowiedzienia (o ile miało to miejsce) - przesyłka rejestrowana/ekonomiczna?
- była prowadzona egzekucja z inicjatywy pierwotnego wierzyciela?
> jeśli tak to jak ma wyglądać pismo odnośnie
> zarzutu przedawnienia- wzór
Nie ma wzoru pisma. Punktem wyjścia do sformułowania sprzeciwu jest żądanie pozwu. Nie wiadomo też, jak wyglądały zapisy umowy kredytowej, czy zostałaś prawidłowo zawiadomiona o cesji ... Możemy sobie gdybać ...
Od momentu doręczenia masz 14 dni na wniesienie sprzeciwu. Jeśli uchybisz terminowi, wyrok się uprawomocni i wierzyciel złoży u komornika wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego.
Zmieniany 3 raz(y). Ostatnia zmiana 2012-03-13 14:19 przez flame.
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 22 mar 2012 - 23:26:12 |
Zarejestrowany: 12 lat temu Posty: 40 |
Dzisiaj miałam sprawę w Sądzie rejonowym z powództwa BEST II w związku z moim sprzeciwem od nakazu zapłaty z e-sądu. W piśmie do Sądu rejonowego wnosiłam o oddalenie powództwa ze względu na wady formalne w związku z art. 326 ustawy o funduszach inwestycyjnych ust. 4 (przy wypowiedzeniu umowy kredytowej bank zobowiązany jest poinformować dłużnika o zamiarze sprzedaży długu) i powołując się na art 118 kc ze względu na przedawnienie. Tu zacytuję dokładnie jak napisałam "W związku z powyższym należy przyjąć zgodnie z art. 118 kc że bieg przedawnienia rozpoczął się z miesiącem wrzesień 2008 r. W rozumieniu art. 118 czas przedawnienia roszczeń liczony jest pomiędzy dwiema datami: rozpoczęciem biegu przedawnienia i upływem tego terminu. Co do zasady bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne, zaś jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie." Umowę miałam wypowiedzianą 2.12.2008, a raty nie płacone od września 2008. w czerwcu 2010 bank dokonał cesji wierzytelności na BEST II, w 2011 otrzymalam nakaz zapłaty z e-sądu, od którego skutecznie odwołałam się, pismo procesowe BEST do Sądu rejonowego jest z 14.12.2011.
Oczywiście przegrałam. Pierwszy raz byłam na rozprawie, ale nie wiem czy to można nazwać rozprawą. Powoda nie było, sędzia zapytał mnie tylko o co wnoszę i czy chcę przedstawić inne dowody, potem kazał mi wyjść i czekać na wyrok. Moje przesłuchanie trwało może 2 minuty. Zdziwiło mnie uzasadnienie wyroku. Trudno to opisać, ale jestem pewna że plątał się w słowach jeśli chodzi o przedawnienie. Tak to zabżmiało jakby nie było 3 lat od 2 grudnia 2008 do 14 grudnia 2011, mówił, że bieg przedawnienia przerywa złożenie pozwu, a pozew został złożony 13 grudnia 2011 (ja mam pismo procesowe powoda z 14 grudnia). I w tym momencie mam wrażenie, że się połapał, że strzelił gafę i zaczął mówić coś o nakazie zapłaty, właściwie nic konkretnego. Jeśli chodzi o art. 326 u.f.i., to p. sędzia stwierdził, że art. ten został uchylony i nie obowiązuje
Ja kredyt zawierałam w 2006, bank w umowie kredytowej pisał o możliwości sprzedaży długu i powoływał się na tę samą ustawę co ja czyli ustawę z roku 2004. Wiem, że w 2009 były jakieś zmiany w tej ustawie (nie znalazłam tekstu) ale moim zdaniem te zmiany dotyczą kredytów zaciągniętych po wejściu w życie tych zmian. Czy ja dobrze to rozumię?
Jeśli chodzi o przedawnienie, czy nakaz zapłaty z e-sądu przerywa bieg przedawnienia? Sądziłam, że nie, zresztą sędzia też konkretnie tego nie powiedział. I jeszcze jedno, wypowiedzenie umowy było 2 grudnia, ale bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony czyli bank podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie, czyli od momentu, kiedy kredyt był nie spłacany, flame, czy mam rację?
Wystąpię z wnioskiem o uzasadnienie wyroku, ponieważ chcę się odwołać. Chciałabym wiedzieć czy moje argumenty są słuszne i czy mam jakąś szansę na wygraną w tej sprawie.
Oczywiście przegrałam. Pierwszy raz byłam na rozprawie, ale nie wiem czy to można nazwać rozprawą. Powoda nie było, sędzia zapytał mnie tylko o co wnoszę i czy chcę przedstawić inne dowody, potem kazał mi wyjść i czekać na wyrok. Moje przesłuchanie trwało może 2 minuty. Zdziwiło mnie uzasadnienie wyroku. Trudno to opisać, ale jestem pewna że plątał się w słowach jeśli chodzi o przedawnienie. Tak to zabżmiało jakby nie było 3 lat od 2 grudnia 2008 do 14 grudnia 2011, mówił, że bieg przedawnienia przerywa złożenie pozwu, a pozew został złożony 13 grudnia 2011 (ja mam pismo procesowe powoda z 14 grudnia). I w tym momencie mam wrażenie, że się połapał, że strzelił gafę i zaczął mówić coś o nakazie zapłaty, właściwie nic konkretnego. Jeśli chodzi o art. 326 u.f.i., to p. sędzia stwierdził, że art. ten został uchylony i nie obowiązuje
Ja kredyt zawierałam w 2006, bank w umowie kredytowej pisał o możliwości sprzedaży długu i powoływał się na tę samą ustawę co ja czyli ustawę z roku 2004. Wiem, że w 2009 były jakieś zmiany w tej ustawie (nie znalazłam tekstu) ale moim zdaniem te zmiany dotyczą kredytów zaciągniętych po wejściu w życie tych zmian. Czy ja dobrze to rozumię?
Jeśli chodzi o przedawnienie, czy nakaz zapłaty z e-sądu przerywa bieg przedawnienia? Sądziłam, że nie, zresztą sędzia też konkretnie tego nie powiedział. I jeszcze jedno, wypowiedzenie umowy było 2 grudnia, ale bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony czyli bank podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie, czyli od momentu, kiedy kredyt był nie spłacany, flame, czy mam rację?
Wystąpię z wnioskiem o uzasadnienie wyroku, ponieważ chcę się odwołać. Chciałabym wiedzieć czy moje argumenty są słuszne i czy mam jakąś szansę na wygraną w tej sprawie.
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 23 mar 2012 - 19:36:08 |
Zarejestrowany: 13 lat temu Posty: 1221 |
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 23 mar 2012 - 22:43:48 |
Zarejestrowany: 12 lat temu Posty: 40 |
Wyczuwam sarkazm, ale mniejsza o to. Oczywiście, że szukam właściwej odpowiedzi, takiej, która pomoże mi się wyplątać. W innym przypadku będzie ze mną bardzo źle. Szukam odpowiedzi nie tylko tutaj, ale i na innych stronach. Zresztą dokładnie w tym wątku flame pisze:
My też tego nie wiemy. Do ustalenia faktów są potrzebne dodatkowe informacje:
- termin wypowiedzenia kredytu ew. data wymagalności ostatniej raty,
- forma doręczenia wypowiedzienia (o ile miało to miejsce) - przesyłka rejestrowana/ekonomiczna?
- była prowadzona egzekucja z inicjatywy pierwotnego wierzyciela?
i jeszcze dalej:
Nie wiadomo też, jak wyglądały zapisy umowy kredytowej, czy zostałaś prawidłowo zawiadomiona o cesji ... Możemy sobie gdybać ...
Nie wiem dokładnie co miała flame na myśli, ale dostrzegłam w tym coś dla siebie. Co znaczy "czy zostałaś prawidłowo zawiadomiona o cesji", albo "termin wypowiedzenia kredytu ew. data wymagalności ostatniej raty". Chodzi mi przede wszystkim o datę wymagalności ostatniej raty. To co zacytowałam we wcześniejszej swojej wypowiedzi czyli "w rozumieniu art. 118 czas przedawnienia roszczeń liczony jest pomiędzy dwiema datami: rozpoczęciem biegu przedawnienia i upływem tego terminu. Co do zasady bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne, zaś jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie" wzięłam żywcem z portalu skarbiec.biz kancelaria prawna SKARBIEC.BIZ. Tę wypowiedź mój skromny umysł zrozumiał, że przedawnienie liczy się od momentu, w którym kredyt powinien stać się wymagalny, a nie koniecznie od momentu wypowiedzenia kredytu. Poza tym gdzieś w jakimś orzecznictwie też coś takiego czytałam. Nie dziw się kinga, że drąże to przedawnienie, jeśli jednak masz pomysł, czy ktoś inny, jak rozegrać tę sprawę, to jestem otwarta. Ja muszę to wygrać, nie mam innego wyjścia. Nie stać mnie na prawnika, tym bardziej dobrego, więc będę wiercić "dziurę" gdzie się da tylko po to, żeby zebrać jak najwięcej informacji
My też tego nie wiemy. Do ustalenia faktów są potrzebne dodatkowe informacje:
- termin wypowiedzenia kredytu ew. data wymagalności ostatniej raty,
- forma doręczenia wypowiedzienia (o ile miało to miejsce) - przesyłka rejestrowana/ekonomiczna?
- była prowadzona egzekucja z inicjatywy pierwotnego wierzyciela?
i jeszcze dalej:
Nie wiadomo też, jak wyglądały zapisy umowy kredytowej, czy zostałaś prawidłowo zawiadomiona o cesji ... Możemy sobie gdybać ...
Nie wiem dokładnie co miała flame na myśli, ale dostrzegłam w tym coś dla siebie. Co znaczy "czy zostałaś prawidłowo zawiadomiona o cesji", albo "termin wypowiedzenia kredytu ew. data wymagalności ostatniej raty". Chodzi mi przede wszystkim o datę wymagalności ostatniej raty. To co zacytowałam we wcześniejszej swojej wypowiedzi czyli "w rozumieniu art. 118 czas przedawnienia roszczeń liczony jest pomiędzy dwiema datami: rozpoczęciem biegu przedawnienia i upływem tego terminu. Co do zasady bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne, zaś jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie" wzięłam żywcem z portalu skarbiec.biz kancelaria prawna SKARBIEC.BIZ. Tę wypowiedź mój skromny umysł zrozumiał, że przedawnienie liczy się od momentu, w którym kredyt powinien stać się wymagalny, a nie koniecznie od momentu wypowiedzenia kredytu. Poza tym gdzieś w jakimś orzecznictwie też coś takiego czytałam. Nie dziw się kinga, że drąże to przedawnienie, jeśli jednak masz pomysł, czy ktoś inny, jak rozegrać tę sprawę, to jestem otwarta. Ja muszę to wygrać, nie mam innego wyjścia. Nie stać mnie na prawnika, tym bardziej dobrego, więc będę wiercić "dziurę" gdzie się da tylko po to, żeby zebrać jak najwięcej informacji
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 23 mar 2012 - 23:07:32 |
Zarejestrowany: 13 lat temu Posty: 1221 |
Rozumiem.
cytat:
Co do zasady bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne, zaś jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie"
Otóż wyjaśniam.
Wymagalność kredytu to możliwość dochodzenia go na drodze przymusowej.
Kiedy prawo takie powstaje? W dwóch sytuacjach:
- kredytobiorca nie spłaca raty - z upływem terminu płatności rata jest wymagalna;
- wypowiedzenie umowy kredytowej - z chwilą upływu okresu wypowiedzenia.
W Twoim przypadku są dwa terminy:
- od września zaczęły przedawniać się raty;
- w grudniu nastąpiło wypowiedzenie umowy, z 30-dniowym terminem wypowiedzenia, więc wymagalność nastąpiła na początku stycznia.
To są początki biegu przedawnienia - jedna rata we wrześniu, druga w październiku, trzecia itd... w styczniu pozostała część.
Jeśli po tych datach dokonałaś spłaty części zadłużenia to sytuacja jest jeszcze gorsza, bo są one zarachowywane na raty najdawniej wymagalne, więc nie ma mowy nawet o przedawnieniu poszczególnych rat.
Napisałaś, że przedawnienie można liczyć od momentu kiedy dług stałby się wymagalny gdyby wierzyciel podjął najwcześniej kiedy się da czynności zmierzające do wymagalności.
1. nigdy nie będzie tak, że początek biegu przedawnienia będzie we wrześniu (termin 1. niezapłaconej raty) bo do wymagalności konieczne jest wypowiedzenie umowy. Nawet gdyby bank miał obowiązek w tym czasie wypowiedzieć umowę, to i tak zaczyna dopiero biec termin 30 dni;
2. czy był to kredyt konsumencki? na 99% tak. Jeśli tak, to prawo samo stanowi, że wypowiedzenie umowy może nastąpić dopiero po 2 niezapłaconych pełnych ratach; wniosek - bank nie miał prawa wtedy wypowiedzieć umowy;
3. prawo do wypowiedzenia umowy jest prawem, a nie obowiązkiem banku. Do absurdów prowadzi stwierdzenie, że można czynić bankowi zarzut, że wypowiedział umowę za późno, bowiem wypowiedzenie skutkujące właśnie wymagalnością roszczeń jest dla kredytobiorcy bardzo niekorzystne.
Jakie stąd wnioski: bieg przedawnienia w Twojej sprawie zaczyna biec w styczniu, a wcześniej jedynie w odniesieniu do rat których termin płatności upłynął wcześniej.
Zastanawiasz się czy nakaz zapłaty przerywa bieg przedawnienia. Nie dość, że nie ulega wątpliwości, że przerywa to jeszcze wydłuża bieg przedawnienia do lat 10.
Co więcej, przerwa biegu przedawnienia następuje wcześniej, z chwilą zawnioskowania o wydanie nakazu, pod warunkiem oczywiście, że owe wnioskowanie było skuteczne (ktoś mógł wnieść pozew i go nie opłacić i to nie przerywa biegu przedawnienia). I o tym wprost i wyraźnie stanowi prawo - przedawnienie przerywa się przez każdą czynność podjętą przed sądem w celu dochodzenia roszczeń.
Przykro mi, ale to co napisałam, to jest elementarna wiedza prawna. Nie dziwię się, że posiedzenie sądu trwało 2 minuty bo sprawa jest oczywista. Jeśli szukasz ratunku w przedawnieniu to błądzisz.
cytat:
Co do zasady bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne, zaś jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie"
Otóż wyjaśniam.
Wymagalność kredytu to możliwość dochodzenia go na drodze przymusowej.
Kiedy prawo takie powstaje? W dwóch sytuacjach:
- kredytobiorca nie spłaca raty - z upływem terminu płatności rata jest wymagalna;
- wypowiedzenie umowy kredytowej - z chwilą upływu okresu wypowiedzenia.
W Twoim przypadku są dwa terminy:
- od września zaczęły przedawniać się raty;
- w grudniu nastąpiło wypowiedzenie umowy, z 30-dniowym terminem wypowiedzenia, więc wymagalność nastąpiła na początku stycznia.
To są początki biegu przedawnienia - jedna rata we wrześniu, druga w październiku, trzecia itd... w styczniu pozostała część.
Jeśli po tych datach dokonałaś spłaty części zadłużenia to sytuacja jest jeszcze gorsza, bo są one zarachowywane na raty najdawniej wymagalne, więc nie ma mowy nawet o przedawnieniu poszczególnych rat.
Napisałaś, że przedawnienie można liczyć od momentu kiedy dług stałby się wymagalny gdyby wierzyciel podjął najwcześniej kiedy się da czynności zmierzające do wymagalności.
1. nigdy nie będzie tak, że początek biegu przedawnienia będzie we wrześniu (termin 1. niezapłaconej raty) bo do wymagalności konieczne jest wypowiedzenie umowy. Nawet gdyby bank miał obowiązek w tym czasie wypowiedzieć umowę, to i tak zaczyna dopiero biec termin 30 dni;
2. czy był to kredyt konsumencki? na 99% tak. Jeśli tak, to prawo samo stanowi, że wypowiedzenie umowy może nastąpić dopiero po 2 niezapłaconych pełnych ratach; wniosek - bank nie miał prawa wtedy wypowiedzieć umowy;
3. prawo do wypowiedzenia umowy jest prawem, a nie obowiązkiem banku. Do absurdów prowadzi stwierdzenie, że można czynić bankowi zarzut, że wypowiedział umowę za późno, bowiem wypowiedzenie skutkujące właśnie wymagalnością roszczeń jest dla kredytobiorcy bardzo niekorzystne.
Jakie stąd wnioski: bieg przedawnienia w Twojej sprawie zaczyna biec w styczniu, a wcześniej jedynie w odniesieniu do rat których termin płatności upłynął wcześniej.
Zastanawiasz się czy nakaz zapłaty przerywa bieg przedawnienia. Nie dość, że nie ulega wątpliwości, że przerywa to jeszcze wydłuża bieg przedawnienia do lat 10.
Co więcej, przerwa biegu przedawnienia następuje wcześniej, z chwilą zawnioskowania o wydanie nakazu, pod warunkiem oczywiście, że owe wnioskowanie było skuteczne (ktoś mógł wnieść pozew i go nie opłacić i to nie przerywa biegu przedawnienia). I o tym wprost i wyraźnie stanowi prawo - przedawnienie przerywa się przez każdą czynność podjętą przed sądem w celu dochodzenia roszczeń.
Przykro mi, ale to co napisałam, to jest elementarna wiedza prawna. Nie dziwię się, że posiedzenie sądu trwało 2 minuty bo sprawa jest oczywista. Jeśli szukasz ratunku w przedawnieniu to błądzisz.
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 24 mar 2012 - 00:05:18 |
Zarejestrowany: 12 lat temu Posty: 40 |
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 24 mar 2012 - 00:35:29 |
Zarejestrowany: 13 lat temu Posty: 1221 |
Nie wiem, może zbyt pobieżnie przejrzałam zmiany w ustawie o funduszach inwestycyjnych, ale ja nie widzę w tej ustawie zapisu, że przy wypowiedzeniu umowy należy uprzedzić kredytobiorcę o zamiarze sprzedaży wierzytelności.
Był sobie art 326 ustęp 4, który stanowił, ze trzeba wezwać dłużnika do zapłaty wyznaczając 30 dni na spłatę pod rygorem sprzedaży. Przepis ten został uchylony w 2009r, a więc przed opisywaną tu sprzedażą.
Czym innym jest obowiązek zawiadomienia dłużnika o cesji wynikający z zasad ogólnych kodeksu cywilnego. Jest to obowiązek, który nie powoduje nieważności umowy przelewu, a jedynie ma ten skutek, że spłata należności zbywcy powoduje wygaśnięcie zobowiązania.
I tu zaznaczam, że o ile w przypadku przedawnienia, mam pewność, że mam rację to tu mogłam nie dotrzeć do treści przepisów o których piszesz. Ustawa się zmieniała, znam treść pierwotną, znam aktualną i na tej podstawie oceniam stan prawny. W 2009r. cały art 326 został uchylony.
Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2012-03-24 00:38 przez kinga.
Był sobie art 326 ustęp 4, który stanowił, ze trzeba wezwać dłużnika do zapłaty wyznaczając 30 dni na spłatę pod rygorem sprzedaży. Przepis ten został uchylony w 2009r, a więc przed opisywaną tu sprzedażą.
Czym innym jest obowiązek zawiadomienia dłużnika o cesji wynikający z zasad ogólnych kodeksu cywilnego. Jest to obowiązek, który nie powoduje nieważności umowy przelewu, a jedynie ma ten skutek, że spłata należności zbywcy powoduje wygaśnięcie zobowiązania.
I tu zaznaczam, że o ile w przypadku przedawnienia, mam pewność, że mam rację to tu mogłam nie dotrzeć do treści przepisów o których piszesz. Ustawa się zmieniała, znam treść pierwotną, znam aktualną i na tej podstawie oceniam stan prawny. W 2009r. cały art 326 został uchylony.
Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2012-03-24 00:38 przez kinga.
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 24 mar 2012 - 18:58:32 |
Zarejestrowany: 12 lat temu Posty: 40 |
Wiem, że art. ten został uchylony, a ust.4.dokładnie brzmi tak: Do wezwania bank obowiązany jest dołączyć informację, że w przypadku niewywiązania się kredytobiorcy z obowiązków określonych w wezwaniu, jak również po bezskutecznym upływie terminu określonego w wezwaniu, wierzytelność banku zostanie przelana na fundusz sekurytyzacyjny, któremu będzie przysługiwać uprawnienie do prowadzenia egzekucji na podstawie sekurytyzacyjnego tytułu egzekucyjnego po nadaniu mu przez sąd klauzuli wykonalności.
Mnie chodzi o to czy ta zmiana z 2009 r. działa wstecz. Ja rozumię to tak, nie wiem czy poprawne jest moje rozumowanie, ja kredyt brałam w 2006, w umowie kredytowej jest klauzula na temat sprzedaży długu i bank w tym miejscu powołuje się na u.f.i. z 2004 czyli tą, gdzie art. 326 obowiązywał. W związku z tym czy nie powinny być zachowane przepisy na dzień zawarcia umowy kredytowej? Umowa wyraźnie mówi Dz.U. Nr 146, poz. 1546 i nie ma dopiski "z późniejszymi zmianami". Dla mnie jest oczywiste i logiczne, że w spornych sytuacjach powinny mieć zastosowanie przepisy obowiązujące na dzień zawarcia umowy, jakiejkolwiek umowy. Podczas zawierania umowy zgadzam się na te, a nie przyszłe przepisy. I co ty kinga o tym sądzisz?
Mnie chodzi o to czy ta zmiana z 2009 r. działa wstecz. Ja rozumię to tak, nie wiem czy poprawne jest moje rozumowanie, ja kredyt brałam w 2006, w umowie kredytowej jest klauzula na temat sprzedaży długu i bank w tym miejscu powołuje się na u.f.i. z 2004 czyli tą, gdzie art. 326 obowiązywał. W związku z tym czy nie powinny być zachowane przepisy na dzień zawarcia umowy kredytowej? Umowa wyraźnie mówi Dz.U. Nr 146, poz. 1546 i nie ma dopiski "z późniejszymi zmianami". Dla mnie jest oczywiste i logiczne, że w spornych sytuacjach powinny mieć zastosowanie przepisy obowiązujące na dzień zawarcia umowy, jakiejkolwiek umowy. Podczas zawierania umowy zgadzam się na te, a nie przyszłe przepisy. I co ty kinga o tym sądzisz?
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 24 mar 2012 - 21:44:53 |
Zarejestrowany: 12 lat temu Posty: 40 |
No to co, tylko jakiś cud może mnie uratować, albo wygrana, albo...Nie jestem pocieszona, nie daje mi to spać, nie mogę się skupić na niczym innym. Nie jestem już młodą dziewczyną, która w razie czego może wszystko zacząć od początku. Całe życie byłam optymistką, zawsze uważałam, że z każdej sytuacji jest jakieś wyjście, ale jak przez 22 lata dostajesz po tyłku i ciągle masz pod górkę mimo że się starasz, dwoisz i troisz, mimo że większość swojego życia poświęcasz innym nie oczekując w zamian nic, to przychodzi taki moment, że widzisz siebie jako nieudacznika życiowego albo złą osobę, która zasłużyła sobie na takie byle jakie życie. Przepraszam za moje uzewnętrznienie, mam strasznego doła, jestem zmęczona życiem, może mi minie.
Czy sugerujesz mi, że nie powinnam się odwoływać? A może bym coś ugrała jakby to przedawnienie nie przeszło. Kwota, którą żądają wydaje mi się za duża, może odsetki, jakieś koszty....
Czy sugerujesz mi, że nie powinnam się odwoływać? A może bym coś ugrała jakby to przedawnienie nie przeszło. Kwota, którą żądają wydaje mi się za duża, może odsetki, jakieś koszty....
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 26 mar 2012 - 18:56:49 |
Zarejestrowany: 14 lat temu Posty: 2663 |
33 Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> No to co, tylko jakiś cud może mnie uratować, albo
> wygrana, albo ...
Walcz! Masz szansę! Skonatktuj się ze mną na innym forum. Podpowiem jak masz postępować. Nie wiem, ile zostało czasu na wniesienie zażalenia - art. 326 ustęp 4 to dobry trop, tylko nie w tej interpretacji, którą się posiłkujesz. Należy zbadać jeszcze inne aspekty - niestety nie znam szczegółów, więc nic nie podpowiem.
-------------------------------------------------------
> No to co, tylko jakiś cud może mnie uratować, albo
> wygrana, albo ...
Walcz! Masz szansę! Skonatktuj się ze mną na innym forum. Podpowiem jak masz postępować. Nie wiem, ile zostało czasu na wniesienie zażalenia - art. 326 ustęp 4 to dobry trop, tylko nie w tej interpretacji, którą się posiłkujesz. Należy zbadać jeszcze inne aspekty - niestety nie znam szczegółów, więc nic nie podpowiem.
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 26 mar 2012 - 21:10:27 |
Zarejestrowany: 12 lat temu Posty: 40 |
flame Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> 33 Napisał(a):
> --------------------------------------------------
> -----
> > No to co, tylko jakiś cud może mnie uratować,
> albo
> > wygrana, albo ...
>
> Walcz! Masz szansę! Skonatktuj się ze mną na innym
> forum. Podpowiem jak masz postępować. Nie wiem,
> ile zostało czasu na wniesienie zażalenia - art.
> 326 ustęp 4 to dobry trop, tylko nie w tej
> interpretacji, którą się posiłkujesz. Należy
> zbadać jeszcze inne aspekty - niestety nie znam
> szczegółów, więc nic nie podpowiem.
Próbowałam, ale od kilku dni nie otrzymuję klucza aktywującego, nie wiem dlaczego, mail mój podałam poprawnie. Napisałam nawt maila do Was, ale otrzymałam odpowiedź atomatyczną.
-------------------------------------------------------
> 33 Napisał(a):
> --------------------------------------------------
> -----
> > No to co, tylko jakiś cud może mnie uratować,
> albo
> > wygrana, albo ...
>
> Walcz! Masz szansę! Skonatktuj się ze mną na innym
> forum. Podpowiem jak masz postępować. Nie wiem,
> ile zostało czasu na wniesienie zażalenia - art.
> 326 ustęp 4 to dobry trop, tylko nie w tej
> interpretacji, którą się posiłkujesz. Należy
> zbadać jeszcze inne aspekty - niestety nie znam
> szczegółów, więc nic nie podpowiem.
Próbowałam, ale od kilku dni nie otrzymuję klucza aktywującego, nie wiem dlaczego, mail mój podałam poprawnie. Napisałam nawt maila do Was, ale otrzymałam odpowiedź atomatyczną.
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 27 mar 2012 - 16:21:55 |
Zarejestrowany: 14 lat temu Posty: 2663 |
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 24 mar 2012 - 20:10:45 |
Zarejestrowany: 13 lat temu Posty: 1221 |
Można próbować. Ale, jeśli mam być szczera, to....
Zasada jest taka, że do umowy cesji powinno się stosować stan prawny, taki jaki obowiązuje w chwili jej zawierania, chyba że są przepisy przejściowe wprowadzające nowelizację o której mówimy, które stanowią inaczej. Ja takich przepisów przejściowych nie znam, ale można by do nich próbować dotrzeć (myślę o przepisach które wprowadzały zmianę polegającą na wykreśleniu art 326).
Klauzulę "z późniejszymi zmianami" wprowadza się w takich sytuacjach tylko wtedy, gdy zmiany w ustawie już nastąpiły. Nie wprowadza się takich wzmianek biorąc pod uwagę tylko potencjalną możliwość zmian.
Czy w umowie kredytowej, poza omawianym powołaniem się na ustawę są określone jakieś warunki sprzedaży? cokolwiek?
Inne pytanie jest takie: czy jeśli uznamy, że bank powinien warunek 326 ust 4 wypełnić (co jest wątpliwe) to czy zaniechanie banku w tym zakresie powoduje nieważność umowy cesji? Nie potrafię odpowiedzieć stanowczo, ale wydaje mi się, że można bronić poglądu, że nie.
Jeśli już podjęłaś decyzję, aby się za wszelką cenę bronić to możesz próbować dalej wykorzystywać ten argument. Wykorzystaj także argument przedawnienia, ale tak: przestałam płacić we wrześniu, bank powinien wypowiedzieć kredyt po 2 niespłaconych ratach czyli już w październiku. Zadłużenie powinno stać się wymagalne w listopadzie, co oznacza, że w grudniu 2011r. było już przedawnione.
To jest jedyna linia obrony, ale w mojej ocenie szanse na wygraną są minimalne.
Zasada jest taka, że do umowy cesji powinno się stosować stan prawny, taki jaki obowiązuje w chwili jej zawierania, chyba że są przepisy przejściowe wprowadzające nowelizację o której mówimy, które stanowią inaczej. Ja takich przepisów przejściowych nie znam, ale można by do nich próbować dotrzeć (myślę o przepisach które wprowadzały zmianę polegającą na wykreśleniu art 326).
Klauzulę "z późniejszymi zmianami" wprowadza się w takich sytuacjach tylko wtedy, gdy zmiany w ustawie już nastąpiły. Nie wprowadza się takich wzmianek biorąc pod uwagę tylko potencjalną możliwość zmian.
Czy w umowie kredytowej, poza omawianym powołaniem się na ustawę są określone jakieś warunki sprzedaży? cokolwiek?
Inne pytanie jest takie: czy jeśli uznamy, że bank powinien warunek 326 ust 4 wypełnić (co jest wątpliwe) to czy zaniechanie banku w tym zakresie powoduje nieważność umowy cesji? Nie potrafię odpowiedzieć stanowczo, ale wydaje mi się, że można bronić poglądu, że nie.
Jeśli już podjęłaś decyzję, aby się za wszelką cenę bronić to możesz próbować dalej wykorzystywać ten argument. Wykorzystaj także argument przedawnienia, ale tak: przestałam płacić we wrześniu, bank powinien wypowiedzieć kredyt po 2 niespłaconych ratach czyli już w październiku. Zadłużenie powinno stać się wymagalne w listopadzie, co oznacza, że w grudniu 2011r. było już przedawnione.
To jest jedyna linia obrony, ale w mojej ocenie szanse na wygraną są minimalne.
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 26 mar 2012 - 21:02:58 |
Zarejestrowany: 12 lat temu Posty: 40 |
> Czy w umowie kredytowej, poza omawianym powołaniem
> się na ustawę są określone jakieś warunki
> sprzedaży? cokolwiek?
>
Jedynie to co jest, to $ 18 umowy, który mówi:
1.PKP może przenieść wszelkie wierzytelności oraz prawa i obowiązki z tytułu niniejszej umowy na osobę trzecią.
2.Kredytobiorca wyraża zgodę na podejmowanie przez osobę trzecią wszelkich czynności zmierzających do dochodzenia nieuiszczonej wymagalnej należności wynikającej z umowy kredytu.
3.Kredytobiorca wyraża zgodę na dokonanie przez PKO przelewu wymagalnej wierzytelności wynikającej z niniejszej umowy, na towarzystwo funduszy inwestycyjnych tworzące fundusz sekurytyzacyjny lub na fundusz sekurytyzacyjny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. Nr 146, poz. 1546), w przypadku, gdy PKO podejmie decyzję o dokonaniu takiej czynności.
Zacytowałam dokładnie , tak jak jest w umowie
> się na ustawę są określone jakieś warunki
> sprzedaży? cokolwiek?
>
Jedynie to co jest, to $ 18 umowy, który mówi:
1.PKP może przenieść wszelkie wierzytelności oraz prawa i obowiązki z tytułu niniejszej umowy na osobę trzecią.
2.Kredytobiorca wyraża zgodę na podejmowanie przez osobę trzecią wszelkich czynności zmierzających do dochodzenia nieuiszczonej wymagalnej należności wynikającej z umowy kredytu.
3.Kredytobiorca wyraża zgodę na dokonanie przez PKO przelewu wymagalnej wierzytelności wynikającej z niniejszej umowy, na towarzystwo funduszy inwestycyjnych tworzące fundusz sekurytyzacyjny lub na fundusz sekurytyzacyjny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. Nr 146, poz. 1546), w przypadku, gdy PKO podejmie decyzję o dokonaniu takiej czynności.
Zacytowałam dokładnie , tak jak jest w umowie
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 24 mar 2012 - 22:08:33 |
Zarejestrowany: 13 lat temu Posty: 1221 |
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 25 mar 2012 - 15:51:20 |
Zarejestrowany: 13 lat temu Posty: 13 |
Umowę miałam wypowiedzianą 2.12.2008.... zapewne obowiązywało 30-dniowe wypowiedzenie umowy, jeżeli tak to bieg przedawnienia rozpoczyna się od 1 stycznia 2009 roku. Jeżeli był to kredyt konsumencki przedawnienie to okres 3 lat czyli 1 styczeń 2012. Jeżeli otrzymała Pani pisma procesowe wcześniej czyli przed datą 1 stycznia 2012 nie ma szans na przedawnienie.
|
Re: Star Wars Credits For Sale 29 kwi 2012 - 08:02:37 |
Zarejestrowany: 11 lat temu Posty: 326 |
Ggewow is the best WOW Items online provider since 2007.All hot WOW Gear here is safe and fast.Cheap WOW Items and Buy WOW Items now!We have large amount of WOW Items For Sale and Buy WOW Gear in stock for sale.Best WOW Gear at our online store will be fast.747000 customer WOW Gold in Cheapest Price.Provide Cheap WOW Gold and Buy WOW Gold service.Get the Cheapest WOW Gold in 5 minutes!Welcome to Buy World of Warcraft Gold website!You can buy WOW Gold For Sale here.you can get Cheap World of Warcraft Gold at low price,instant delivery at here,Put action now!We have a lower price and discount in SWTOR Credits.Cheap SWTOR Credits direct from the USA at low prices.Welcome to Star Wars Credits Store.Buy Cheap Star Wars Credits with fast delivery!Fast Buy Star Wars Credits in our site.Hot SWTOR Gold For Sale,Buy SWTOR Gold in 20%-50% lower price here,You can enjoy Cheap SWTOR Gold as well.Cheap SWTOR Credits For Sale is waiting for you!We are trusted sellers and there is the cheapest price for Star Wars Credits For Sale.Cheapest Star Wars Credits,Buying Star Wars Credits Best service waitting for you.Buy SWTOR Credits here is your wise choice.buy fast SWTOR Credits Guide in our site G4P.This article comes from the http://www.g4pswtor.com/.
aqgr455yhg
aqgr455yhg
|
Re: Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 07 mar 2013 - 15:17:27 |
Zarejestrowany: 11 lat temu Posty: 6 |
Nie wiem, co zrobić.
Dostałam nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, ale między czasie podpisałam umowę ugody z bankiem.
Czy wnosić sprzeciw do nakazu? Jeśli tak, to czy przesłać w załączniku kopię ugody i czy to zamknie temat?
Czy bedą mnie jeszcze wzywać na jakieś rozprawy.
Bardzo proszę o pomoc.
Dostałam nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, ale między czasie podpisałam umowę ugody z bankiem.
Czy wnosić sprzeciw do nakazu? Jeśli tak, to czy przesłać w załączniku kopię ugody i czy to zamknie temat?
Czy bedą mnie jeszcze wzywać na jakieś rozprawy.
Bardzo proszę o pomoc.
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 07 kwi 2013 - 19:15:32 |
Zarejestrowany: 11 lat temu Posty: 5 |
Witam
Moja żona dostała nakaz zapłaty z EPU na rzecz BEST. Od tego nakazu został złożony sprzeciw. Sprawa została przekazana do Sądu Rejonoewgo. Z Sądu żona otrzymała zawiadomienie o terminie rozprawy i pouczenie o możliwości odpowiedzi na pozew. Wraz z tą przesyłką otrzymała także kopie dowodów jakie posiada BEST. Są to:
- umowa kredytowa
- umowa cesji wierzytelności
- wyciąg z ksiąg rachunkowych
- wezwanie do zapłaty
- zawiadomienie o przelewie wierzytelnosci
- pełnomocnictwo procesowe
- krs BESTu
- pismo procesowe powoda
- wyciąg z załącznika do umowy cesji
- BTE z klauzulą wykonalności
- postanowienie komornika o umorzeniu egzekucji ( umorzenie 31.12.2010)
Cz mamy jakieś szanse aby powalczyć? Jakie można podnieść zarzuty? Czy raczej odpuścić i czekać na komornika.
Moja żona dostała nakaz zapłaty z EPU na rzecz BEST. Od tego nakazu został złożony sprzeciw. Sprawa została przekazana do Sądu Rejonoewgo. Z Sądu żona otrzymała zawiadomienie o terminie rozprawy i pouczenie o możliwości odpowiedzi na pozew. Wraz z tą przesyłką otrzymała także kopie dowodów jakie posiada BEST. Są to:
- umowa kredytowa
- umowa cesji wierzytelności
- wyciąg z ksiąg rachunkowych
- wezwanie do zapłaty
- zawiadomienie o przelewie wierzytelnosci
- pełnomocnictwo procesowe
- krs BESTu
- pismo procesowe powoda
- wyciąg z załącznika do umowy cesji
- BTE z klauzulą wykonalności
- postanowienie komornika o umorzeniu egzekucji ( umorzenie 31.12.2010)
Cz mamy jakieś szanse aby powalczyć? Jakie można podnieść zarzuty? Czy raczej odpuścić i czekać na komornika.
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 08 kwi 2013 - 12:32:33 |
Zarejestrowany: 14 lat temu Posty: 2663 |
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 08 kwi 2013 - 12:29:14 |
Zarejestrowany: 14 lat temu Posty: 2663 |
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 08 kwi 2013 - 12:29:39 |
Zarejestrowany: 13 lat temu Posty: 1088 |
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 08 kwi 2013 - 17:10:01 |
Zarejestrowany: 11 lat temu Posty: 5 |
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 08 kwi 2013 - 19:00:47 |
Zarejestrowany: 14 lat temu Posty: 2663 |
Zarzutu przedawnienia raczej nie podniesiesz.
Można kwestionować wysokość odsetek, o ile są podstawy.
Kiedy umowa została wypowiedziana? Wypowiedzenie umowy zostało doręczone?
BEST dołączył do pozwu potwierdzenie doręczenia wezwania do zapłaty i zawiadomienia o przelewie wierzytelności?
Wyciąg z ksiąg rachunkowych został podpisany przez osoby umocowane do tych czynności? Osoby te figurują w KRS?
Pytania można mnożyć, a bez wglądu w dokumenty nie można przeprowadzić precyzyjnej analizy sprawy.
Można kwestionować wysokość odsetek, o ile są podstawy.
Kiedy umowa została wypowiedziana? Wypowiedzenie umowy zostało doręczone?
BEST dołączył do pozwu potwierdzenie doręczenia wezwania do zapłaty i zawiadomienia o przelewie wierzytelności?
Wyciąg z ksiąg rachunkowych został podpisany przez osoby umocowane do tych czynności? Osoby te figurują w KRS?
Pytania można mnożyć, a bez wglądu w dokumenty nie można przeprowadzić precyzyjnej analizy sprawy.
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 08 kwi 2013 - 19:17:45 |
Zarejestrowany: 11 lat temu Posty: 5 |
Nie mamy wypowiedzenia umowy, być może nie doręczono nam. BEST nie przedstawił potwierdzeń doręczenia wezwania do zapłaty i zawiadomienia o przelewie wierzytelności. Ale te pisma otrzymaliśmy listem poleconym. Wyciąg z ksiąg rachunkowych został podpisany przez osobę, która ma pełnomocnictwo od osób widnejących w krs.
Jest jeszcze jakieś rozliczenie wpłat wystawione przez BEST. Sa tam rzekome trzy wpłaty dokonane przez żonę. Tylko, że ona nigdy nic im nie wpłaciła i nigdy nie kontaktowała się z BEST.
Jest jeszcze jakieś rozliczenie wpłat wystawione przez BEST. Sa tam rzekome trzy wpłaty dokonane przez żonę. Tylko, że ona nigdy nic im nie wpłaciła i nigdy nie kontaktowała się z BEST.
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 08 kwi 2013 - 19:23:39 |
Zarejestrowany: 11 lat temu Posty: 5 |
Jest jeszcze taka ciekawostaka, że w pobranym przez żonę raporcie z BIK ten kredyt widnieje jako otwarty i jest co miesiąc aktualizowany tylko że od daty cesji jest suma tam wpisana kilkakrotnie mniejsz niż było przed cesją. Żona dzwoniła do banku ale nikt nie umie wytłumaczyć co to za suma.
|
Re: BEST -Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym 25 lip 2013 - 22:08:15 |
Zarejestrowany: 13 lat temu Posty: 1313 |
2. Zakres prawa do informacji w Konstytucji RP. Konstytucja stosunkowo szeroko określa przedmiot prawa do informacji publicznej. Jej art. 61 gwarantuje bowiem "prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej", obejmującą informację o "działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa", jak również informację o osobach pełniących funkcje publiczne. Prawo do informacji obejmuje również dostęp do dokumentów oraz "wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów". Regulację art. 61 Konstytucji RP uzupełniają gwarancje: swobody wypowiedzi, a w tym pozyskiwana informacji (art. 54 ust. 1 Konstytucji RP) oraz prawa do informacji o stanie i ochronie środowiska (art. 74 ust. 3 Konstytucji RP).
Należy zauważyć, że podmiotowy zakres prawa do informacji publicznej określony w art. 61 Konstytucji RP jest stosunkowo wąski: krąg uprawnionych został ograniczony do obywateli RP. Wykluczeni zostali cudzoziemcy i bezpaństwowcy oraz osoby prawne. Obywatelstwa jako kryterium rozróżnienia zakresu uprawnień nie wskazują przepisy u.d.i.p., która stanowi w art. 2 ust. 1 wprost, że prawo do informacji publicznej przysługuje każdemu. W pozostałym zakresie konstrukcja przyjęta w u.d.i.p. odpowiada uregulowaniu konstytucyjnemu. W szczególności prawo do informacji publicznej ma charakter prawa podmiotowego, którego podstawowym elementem jest kompetencja do zaktualizowania pewnego uprawnienia i odpowiadającego mu obowiązku organu państwowego [por. K. Wojtyczek, Granice ingerencji ustawodawczej w sferę praw człowieka w Konstytucji RP, Kraków 1999, s. 32-33].
3. Prawnomiędzynarodowe źródła prawa do informacji. Powszechne w polskich opracowaniach na temat dostępu do informacji publicznej jest wywodzenie zasady jawności życia publicznego, czy konkretniej - prawa jednostki do informacji o działalności organów publicznych z przepisów prawa międzynarodowego [T. Górzyńska, Prawo do informacji i zasada jawności administracyjnej, Kraków 1999, s. 44 i n.; M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Toruń 2002, s. 7 i n.; T. R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 27 i n.; H. Izdebski, Prawie wszystko jawne, "Rzeczpospolita" z dnia 29 listopada 2001 r., nr 253]. Zdaniem T. R. Aleksandrowicza "prawo do informacji stało się jednym z praw człowieka określonych przez prawo międzynarodowe" [T. R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 27 i n.], a "w europejskiej koncepcji podmiotowe prawo każdego do informacji" wynika z art. 10 europejskiej Konwencji praw człowieka i podstawowych wolności oraz z art. 19 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych, które to "akty prawne wyposażają każdego w prawo do wolności informacji" [T. R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 83-84]. Z większą rezerwą do wskazanego stanowiska odnosi się M. Jaśkowska, której zdaniem przepisy umów międzynarodowych nie zawierają "wprost sformułowania o obowiązku władz publicznych udzielania zainteresowanym takich informacji, aczkolwiek obowiązek taki można z nich wyinterpretować" [M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Toruń 2002, s. 8]. Należy stwierdzić, że pogląd, zgodnie z którym prawo do informacji publicznej jest zagwarantowane w europejskiej Konwencji praw człowieka i podstawowych wolności czy Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych nie znajduje uzasadnienia. Przepisy art. 10 Konwencji europejskiej oraz art. 19 MPPOiP gwarantują swobodę komunikowania się, w tym pozyskiwania i przekazywania informacji. Wspomniane przepisy nie statuują jednak prawa do uzyskania informacji, któremu odpowiadałby jakikolwiek pozytywny obowiązek państwa. Obowiązkiem państwa wynikającym z art. 10 Konwencji europejskiej jest powstrzymanie się od ingerencji w otrzymywanie i przekazywanie informacji pomiędzy podmiotami uprawnionymi. Odróżnienie praw wolnościowych od praw o charakterze uprawnień, praw - kompetencji, praw - instytucji i praw proceduralnych wydaje się w tej kwestii wielce przydatne [por. szerzej K. Wojtyczek, Granice ingerencji ustawodawczej w sferę praw człowieka w Konstytucji RP, Kraków 1999, s. 24-40; por. także W. Jakimowicz, Publiczne prawa podmiotowe, Kraków 2002, s. 254-260]. Swoboda wypowiedzi jest typowym prawem wolnościowym, a zatem na jej treść składają się dwa aspekty: pozytywny, w którego ramach jednostka może swobodnie kształtować swoje zachowanie, oraz negatywny, w którym mieści się obowiązek państwa do powstrzymania się od ingerencji w sferę zastrzeżoną dla jednostki. W negatywnej stronie swobody wypowiedzi polegającej na obowiązku niepodejmowania działań, które utrudniałyby podmiotowi kształtowanie danej sfery życia, nie mieści się obowiązek do udzielania informacji czy ułatwiania dostępu do nich [K. Wojtyczek, Granice ingerencji ustawodawczej w sferę praw człowieka w Konstytucji RP, Kraków 1999, s. 24-27]. Odmienny charakter ma prawo do informacji publicznej, które obejmuje obowiązek państwa do udzielenia żądanej informacji. Jako argument na poparcie powyższego wywodu należy wskazać, że Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu wyraźnie stwierdził, iż "swoboda otrzymywania informacji w zasadzie zakazuje władzom wprowadzania ograniczeń otrzymywania informacji, które inni chcą przekazać. Nie można rozumieć jej w sposób oznaczający nałożenie na państwo (...) pozytywnego obowiązku zbierania i przekazywania informacji z własnej inicjatywy." [orzeczenie Guerra i inni v. Włochy z dnia 19 lutego 1998 r., RJD 1998 - I, par. 60, za: M. A. Nowicki, Wokół Konwencji europejskiej, Kraków 2000, s. 304]. Trybunał wskazywał również, że "wolność otrzymywania informacji (...) zakazuje władzom wprowadzania ograniczeń otrzymywania informacji, które inni chcą przekazać. Art. 10 nie daje jednostce (...) prawa dostępu do rejestru (...) ani nie nakłada na władze obowiązku przekazania takich informacji" [orzeczenie Leander v. Szwecja z dnia 26 marca 1987 r., orzeczenie Gaskin v. Wielka Brytania z dnia 7 lipca 1989 r. za: M. A. Nowicki, Europejska Konwencja praw człowieka. Wybór orzecznictwa, Warszawa 1998, s. 319]. Należy zauważyć, że prawo do informacji publicznej w kształcie przyjętym przez polskiego ustawodawcę znane jest innym systemom prawnym - w szczególności amerykańskiemu, kanadyjskiemu, australijskiemu, nowozelandzkiemu, szwedzkiemu, francuskiemu, niemieckiemu i irlandzkiemu [por. H. Izdebski, Prawie wszystko jawne, "Rzeczpospolita" z dnia 29 listopada 2001 r., nr 253].
4. Dostęp do informacji publicznej w prawie wspólnotowym. Regulacja dostępu do informacji publicznej w prawie wspólnotowym pozostaje nadal przedmiotem ożywionej dyskusji. Trwają obecnie prace nad projektem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady o publicznym dostępie do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, złożonego przez Komisję w 2000 r. [T. R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 34 i n.]. Rozporządzenie będzie regulowało zasady dostępu do informacji posiadanej przez i dotyczącej organów Wspólnot, zgodnie z wytycznymi zawartymi w art. 255 ust. 2 TWE (w wersji Traktatu Amsterdamskiego). Prawo dostępu do informacji objętej zakresem przedmiotowym przyszłej regulacji będzie przysługiwać obywatelom Unii, osobom fizycznym zamieszkałym w państwach członkowskich, jak również osobom prawnym z siedzibą w jednym ze wspomnianych państw (w tym spółkom europejskim). Zgodnie z projektem rozporządzenia dostęp do informacji będzie dotyczył wszelkich dokumentów będących w posiadaniu Parlamentu, Rady lub Komisji, niezależnie od kogo dany dokument pochodzi, a nie tylko informacji wytworzonych przez te instytucje. Projekt rozporządzenia definiuje m.in. pojęcie dokumentu, jako "wszelką treść, niezależnie od środka jej przenoszenia, zapisaną na papierze albo w postaci elektronicznej lub jako zapis dźwiękowy, wizualny lub audiowizualny (...) pojęcie dokumentu obejmuje wyłącznie dokumenty administracyjne (...) [czyli - M.K.] dotyczące spraw związanych z kierunkiem polityki, działalnością oraz decyzjami należącymi do zakresu obowiązków danej instytucji, z wyjątkiem tekstów przeznaczonych do użytku wewnętrznego, takich jak dokumenty z dyskusji, opinie departamentów oraz wiadomości przekazywane w trybie nieformalnym" [definicja przytoczona za T. R. Aleksandrowiczem, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 35-36]. Projekt rozporządzenia reguluje również przypadki wyłączenia informacji od udostępnienia, wskazując podlegające ochronie interesy, którym ujawnienie informacji mogłoby przynieść szkodę. Jako przesłanki ograniczenia prawa do informacji wskazano ochronę interesu publicznego, prywatności jednostki, tajemnicy przedsiębiorstwa oraz interesów ekonomicznych jednostki lub osoby prawnej, ochronę informacji dotyczących kosztów i ofert w postępowaniu przetargowym. W przypadku gdy żądany dokument zawiera informację chronioną w części, dostarcza się go w odpowiednio okrojonej formie. Wykonywanie prawa do informacji obejmuje zapoznanie się przez zainteresowanego z dokumentami lub sporządzenie dla niego ich kopii. Żądany dokument jest udostępniany w istniejących wersjach językowych, przy uwzględnieniu preferencji wnioskodawcy co do języka. Wnioskodawca nie może bez zgody organu, od którego uzyskał dostęp do informacji, kopiować jej w celach handlowych ani wykorzystywać w innej formie dla osiągnięcia celu gospodarczego. Projekt rozporządzenia przewiduje pisemną formę wniosku o udostępnienie informacji oraz miesięczny termin na jego rozpatrzenie przez organ. Wspomniany termin może zostać przedłużony do dwóch miesięcy, pod warunkiem poinformowania o tym wnioskodawcy oraz uzasadnienia konieczności przedłużenia terminu. W przypadku odmowy udostępnienia informacji wnioskodawcy przysługuje prawo złożenia powtórnego wniosku, skargi do ombudsmana UE oraz do kontroli sądowej decyzji odmownej [T. R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 35-37]. Zważywszy, że zakres przedmiotowy wspomnianej regulacji ograniczony jest do określenia zasad dostępu do informacji o sprawach dotyczących organów Wspólnot, nie będzie ona podlegać implementacji do krajowych porządków prawnych. Rozporządzenie będzie jednak z pewnością stanowić modelową regulację dostępu do informacji publicznej, a wpływ przyjętych w niej rozwiązań na instytucje prawa krajowego państw członkowskich może być znaczący [w kwestii realizacji prawa do informacji w prawie wspólnotowym por. I. Kondak, Kto chce, ten wie. Prawo do informacji w prawie wspólnotowym, "Rzeczpospolita" z dnia 10 czerwca 2002 r., nr 133].
Prawo wspólnotowe reguluje zagadnienia dostępu do informacji publicznej w krajach członkowskich jedynie w zakresie odnoszącym się do ochrony środowiska. Zasada dostępu obywateli do wiedzy o stanie środowiska jest jedną z podstawowych zasad regulacji europejskich we wspomnianej dziedzinie. Zgodnie z przepisami Dyrektywy Parlamentu i Rady nr 2003/4/WE z dnia 28 stycznia 2003 r. o publicznym dostępie do informacji o stanie środowiska i uchyleniu Dyrektywy Rady nr 90/313/EWG (OJ L 041 z dnia 14 lutego 2003 r.) na żądanie każdej osoby fizycznej lub prawnej władze publiczne są zobowiązane do niezwłocznego udzielenia jej pełnej informacji o środowisku znajdującej się w jej posiadaniu, w zakresie, w jakim osoba ta jej zażądała. Informacją o środowisku jest każda informacja dotycząca m.in. jakości wody, powietrza, stanu gleby, fauny, flory, zagospodarowania przestrzennego, hałasu, promieniowania oraz organizmów zmodyfikowanych genetycznie. Informacja jest udzielana ciągu 2 miesięcy od złożenia stosownego wniosku. Odmowa udzielenia informacji może nastąpić jedynie na podstawie przepisów prawa, w następujących przypadkach wskazanych w Dyrektywie: ze względu na ochronę tajemnicy państwowej, ochronę tajemnicy przedsiębiorstwa, ochronę własności intelektualnej, ochronę danych osobowych. Udzielenie informacji jest nieodpłatne, organ administracji może obciążyć stronę jedynie poniesionymi w związku z jej udzieleniem kosztami (np. przeniesienie na nośnik cyfrowy, wydruk).
Należy zauważyć, że podmiotowy zakres prawa do informacji publicznej określony w art. 61 Konstytucji RP jest stosunkowo wąski: krąg uprawnionych został ograniczony do obywateli RP. Wykluczeni zostali cudzoziemcy i bezpaństwowcy oraz osoby prawne. Obywatelstwa jako kryterium rozróżnienia zakresu uprawnień nie wskazują przepisy u.d.i.p., która stanowi w art. 2 ust. 1 wprost, że prawo do informacji publicznej przysługuje każdemu. W pozostałym zakresie konstrukcja przyjęta w u.d.i.p. odpowiada uregulowaniu konstytucyjnemu. W szczególności prawo do informacji publicznej ma charakter prawa podmiotowego, którego podstawowym elementem jest kompetencja do zaktualizowania pewnego uprawnienia i odpowiadającego mu obowiązku organu państwowego [por. K. Wojtyczek, Granice ingerencji ustawodawczej w sferę praw człowieka w Konstytucji RP, Kraków 1999, s. 32-33].
3. Prawnomiędzynarodowe źródła prawa do informacji. Powszechne w polskich opracowaniach na temat dostępu do informacji publicznej jest wywodzenie zasady jawności życia publicznego, czy konkretniej - prawa jednostki do informacji o działalności organów publicznych z przepisów prawa międzynarodowego [T. Górzyńska, Prawo do informacji i zasada jawności administracyjnej, Kraków 1999, s. 44 i n.; M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Toruń 2002, s. 7 i n.; T. R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 27 i n.; H. Izdebski, Prawie wszystko jawne, "Rzeczpospolita" z dnia 29 listopada 2001 r., nr 253]. Zdaniem T. R. Aleksandrowicza "prawo do informacji stało się jednym z praw człowieka określonych przez prawo międzynarodowe" [T. R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 27 i n.], a "w europejskiej koncepcji podmiotowe prawo każdego do informacji" wynika z art. 10 europejskiej Konwencji praw człowieka i podstawowych wolności oraz z art. 19 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych, które to "akty prawne wyposażają każdego w prawo do wolności informacji" [T. R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 83-84]. Z większą rezerwą do wskazanego stanowiska odnosi się M. Jaśkowska, której zdaniem przepisy umów międzynarodowych nie zawierają "wprost sformułowania o obowiązku władz publicznych udzielania zainteresowanym takich informacji, aczkolwiek obowiązek taki można z nich wyinterpretować" [M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Toruń 2002, s. 8]. Należy stwierdzić, że pogląd, zgodnie z którym prawo do informacji publicznej jest zagwarantowane w europejskiej Konwencji praw człowieka i podstawowych wolności czy Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych nie znajduje uzasadnienia. Przepisy art. 10 Konwencji europejskiej oraz art. 19 MPPOiP gwarantują swobodę komunikowania się, w tym pozyskiwania i przekazywania informacji. Wspomniane przepisy nie statuują jednak prawa do uzyskania informacji, któremu odpowiadałby jakikolwiek pozytywny obowiązek państwa. Obowiązkiem państwa wynikającym z art. 10 Konwencji europejskiej jest powstrzymanie się od ingerencji w otrzymywanie i przekazywanie informacji pomiędzy podmiotami uprawnionymi. Odróżnienie praw wolnościowych od praw o charakterze uprawnień, praw - kompetencji, praw - instytucji i praw proceduralnych wydaje się w tej kwestii wielce przydatne [por. szerzej K. Wojtyczek, Granice ingerencji ustawodawczej w sferę praw człowieka w Konstytucji RP, Kraków 1999, s. 24-40; por. także W. Jakimowicz, Publiczne prawa podmiotowe, Kraków 2002, s. 254-260]. Swoboda wypowiedzi jest typowym prawem wolnościowym, a zatem na jej treść składają się dwa aspekty: pozytywny, w którego ramach jednostka może swobodnie kształtować swoje zachowanie, oraz negatywny, w którym mieści się obowiązek państwa do powstrzymania się od ingerencji w sferę zastrzeżoną dla jednostki. W negatywnej stronie swobody wypowiedzi polegającej na obowiązku niepodejmowania działań, które utrudniałyby podmiotowi kształtowanie danej sfery życia, nie mieści się obowiązek do udzielania informacji czy ułatwiania dostępu do nich [K. Wojtyczek, Granice ingerencji ustawodawczej w sferę praw człowieka w Konstytucji RP, Kraków 1999, s. 24-27]. Odmienny charakter ma prawo do informacji publicznej, które obejmuje obowiązek państwa do udzielenia żądanej informacji. Jako argument na poparcie powyższego wywodu należy wskazać, że Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu wyraźnie stwierdził, iż "swoboda otrzymywania informacji w zasadzie zakazuje władzom wprowadzania ograniczeń otrzymywania informacji, które inni chcą przekazać. Nie można rozumieć jej w sposób oznaczający nałożenie na państwo (...) pozytywnego obowiązku zbierania i przekazywania informacji z własnej inicjatywy." [orzeczenie Guerra i inni v. Włochy z dnia 19 lutego 1998 r., RJD 1998 - I, par. 60, za: M. A. Nowicki, Wokół Konwencji europejskiej, Kraków 2000, s. 304]. Trybunał wskazywał również, że "wolność otrzymywania informacji (...) zakazuje władzom wprowadzania ograniczeń otrzymywania informacji, które inni chcą przekazać. Art. 10 nie daje jednostce (...) prawa dostępu do rejestru (...) ani nie nakłada na władze obowiązku przekazania takich informacji" [orzeczenie Leander v. Szwecja z dnia 26 marca 1987 r., orzeczenie Gaskin v. Wielka Brytania z dnia 7 lipca 1989 r. za: M. A. Nowicki, Europejska Konwencja praw człowieka. Wybór orzecznictwa, Warszawa 1998, s. 319]. Należy zauważyć, że prawo do informacji publicznej w kształcie przyjętym przez polskiego ustawodawcę znane jest innym systemom prawnym - w szczególności amerykańskiemu, kanadyjskiemu, australijskiemu, nowozelandzkiemu, szwedzkiemu, francuskiemu, niemieckiemu i irlandzkiemu [por. H. Izdebski, Prawie wszystko jawne, "Rzeczpospolita" z dnia 29 listopada 2001 r., nr 253].
4. Dostęp do informacji publicznej w prawie wspólnotowym. Regulacja dostępu do informacji publicznej w prawie wspólnotowym pozostaje nadal przedmiotem ożywionej dyskusji. Trwają obecnie prace nad projektem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady o publicznym dostępie do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, złożonego przez Komisję w 2000 r. [T. R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 34 i n.]. Rozporządzenie będzie regulowało zasady dostępu do informacji posiadanej przez i dotyczącej organów Wspólnot, zgodnie z wytycznymi zawartymi w art. 255 ust. 2 TWE (w wersji Traktatu Amsterdamskiego). Prawo dostępu do informacji objętej zakresem przedmiotowym przyszłej regulacji będzie przysługiwać obywatelom Unii, osobom fizycznym zamieszkałym w państwach członkowskich, jak również osobom prawnym z siedzibą w jednym ze wspomnianych państw (w tym spółkom europejskim). Zgodnie z projektem rozporządzenia dostęp do informacji będzie dotyczył wszelkich dokumentów będących w posiadaniu Parlamentu, Rady lub Komisji, niezależnie od kogo dany dokument pochodzi, a nie tylko informacji wytworzonych przez te instytucje. Projekt rozporządzenia definiuje m.in. pojęcie dokumentu, jako "wszelką treść, niezależnie od środka jej przenoszenia, zapisaną na papierze albo w postaci elektronicznej lub jako zapis dźwiękowy, wizualny lub audiowizualny (...) pojęcie dokumentu obejmuje wyłącznie dokumenty administracyjne (...) [czyli - M.K.] dotyczące spraw związanych z kierunkiem polityki, działalnością oraz decyzjami należącymi do zakresu obowiązków danej instytucji, z wyjątkiem tekstów przeznaczonych do użytku wewnętrznego, takich jak dokumenty z dyskusji, opinie departamentów oraz wiadomości przekazywane w trybie nieformalnym" [definicja przytoczona za T. R. Aleksandrowiczem, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 35-36]. Projekt rozporządzenia reguluje również przypadki wyłączenia informacji od udostępnienia, wskazując podlegające ochronie interesy, którym ujawnienie informacji mogłoby przynieść szkodę. Jako przesłanki ograniczenia prawa do informacji wskazano ochronę interesu publicznego, prywatności jednostki, tajemnicy przedsiębiorstwa oraz interesów ekonomicznych jednostki lub osoby prawnej, ochronę informacji dotyczących kosztów i ofert w postępowaniu przetargowym. W przypadku gdy żądany dokument zawiera informację chronioną w części, dostarcza się go w odpowiednio okrojonej formie. Wykonywanie prawa do informacji obejmuje zapoznanie się przez zainteresowanego z dokumentami lub sporządzenie dla niego ich kopii. Żądany dokument jest udostępniany w istniejących wersjach językowych, przy uwzględnieniu preferencji wnioskodawcy co do języka. Wnioskodawca nie może bez zgody organu, od którego uzyskał dostęp do informacji, kopiować jej w celach handlowych ani wykorzystywać w innej formie dla osiągnięcia celu gospodarczego. Projekt rozporządzenia przewiduje pisemną formę wniosku o udostępnienie informacji oraz miesięczny termin na jego rozpatrzenie przez organ. Wspomniany termin może zostać przedłużony do dwóch miesięcy, pod warunkiem poinformowania o tym wnioskodawcy oraz uzasadnienia konieczności przedłużenia terminu. W przypadku odmowy udostępnienia informacji wnioskodawcy przysługuje prawo złożenia powtórnego wniosku, skargi do ombudsmana UE oraz do kontroli sądowej decyzji odmownej [T. R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 35-37]. Zważywszy, że zakres przedmiotowy wspomnianej regulacji ograniczony jest do określenia zasad dostępu do informacji o sprawach dotyczących organów Wspólnot, nie będzie ona podlegać implementacji do krajowych porządków prawnych. Rozporządzenie będzie jednak z pewnością stanowić modelową regulację dostępu do informacji publicznej, a wpływ przyjętych w niej rozwiązań na instytucje prawa krajowego państw członkowskich może być znaczący [w kwestii realizacji prawa do informacji w prawie wspólnotowym por. I. Kondak, Kto chce, ten wie. Prawo do informacji w prawie wspólnotowym, "Rzeczpospolita" z dnia 10 czerwca 2002 r., nr 133].
Prawo wspólnotowe reguluje zagadnienia dostępu do informacji publicznej w krajach członkowskich jedynie w zakresie odnoszącym się do ochrony środowiska. Zasada dostępu obywateli do wiedzy o stanie środowiska jest jedną z podstawowych zasad regulacji europejskich we wspomnianej dziedzinie. Zgodnie z przepisami Dyrektywy Parlamentu i Rady nr 2003/4/WE z dnia 28 stycznia 2003 r. o publicznym dostępie do informacji o stanie środowiska i uchyleniu Dyrektywy Rady nr 90/313/EWG (OJ L 041 z dnia 14 lutego 2003 r.) na żądanie każdej osoby fizycznej lub prawnej władze publiczne są zobowiązane do niezwłocznego udzielenia jej pełnej informacji o środowisku znajdującej się w jej posiadaniu, w zakresie, w jakim osoba ta jej zażądała. Informacją o środowisku jest każda informacja dotycząca m.in. jakości wody, powietrza, stanu gleby, fauny, flory, zagospodarowania przestrzennego, hałasu, promieniowania oraz organizmów zmodyfikowanych genetycznie. Informacja jest udzielana ciągu 2 miesięcy od złożenia stosownego wniosku. Odmowa udzielenia informacji może nastąpić jedynie na podstawie przepisów prawa, w następujących przypadkach wskazanych w Dyrektywie: ze względu na ochronę tajemnicy państwowej, ochronę tajemnicy przedsiębiorstwa, ochronę własności intelektualnej, ochronę danych osobowych. Udzielenie informacji jest nieodpłatne, organ administracji może obciążyć stronę jedynie poniesionymi w związku z jej udzieleniem kosztami (np. przeniesienie na nośnik cyfrowy, wydruk).
Przykro nam, ale tylko zarejestrowane osoby mogą pisać na tym forum.
This forum
is powered by Phorum.