Re: Nowacja zobowiązania/art.506 kc/a uchylenie klauzuli wykonalnosci BTE

Mam wątpliwości odnośnie następującej sprawy.Specjalizujący się w lichwiarskich kredytach Wielkopolski Bank Spółdzielczy,który na kredytach "w 10 minut"rozlał się już na kilka województw/40 % w stosunku rocznym/prowadzi egzekucję komorniczą w stosunku do dłużników solidarnych.Po wejściu ustawy antylichwiarskiej dłużnicy zarzucili bankowi uprawianie lichwy.Bank się zreflektował i decyzją zarządu na piśmie dokonał nowacji zmieniając odsetki z 40% na 22%/ w oparciu o zmienną stopę kredytu lombardowego NBP/a obecnie 19% w stosunku rocznym.Podjęto również decyzję o zmianie kolejności zaliczania kwot przekazywanych przez komornika-najpierw na spłatę kapitału a w drugiej kolejności na odsetki,W wyniku tej nowacji występuje rozbieżność sald u komornika i w banku/u komornika kapitał 6tys. zł+odsetki,w banku ok.700 zł+odsetki/.Czy w wyniku powództwa przeciwegzekucyjnego można zwalczyć klauzulę wykonalności BTE w związku z nowacją zobowiązania?Jaka jest wartość przedmiotu sporu aktualna 700 zł czy zgodna z klauzulą wykonalności.



Zmieniany 3 raz(y). Ostatnia zmiana 2013-05-19 22:47 przez W?odek.

Idioto, skąd odpisałeś tę kwestię? Podsądna z Piły ci wysłała? Włodek, spierdalaj, tutaj ludzie potrzebują pomocy, a nie patrzeć na popierdółki cierpiącego na zwapnienie moszny starego dziada bez matury!

Ten sam post umieściłem na forum Nadzieja Zadłużonych i otrzymałem uprzejmą i kompetentną odpowiedź od Hulajnogi.Jak się o czymś nie ma pojęcia to lepiej się wcale nie odzywać kjt.Z takim chamstwem nie spotkałem sie nawet gdy prowadziłem kurs dla recydywistów w zakładzie karnym w ramach szkoły podstawowej dla pracujących!

Z rowerami też rozmawiasz, idioto? :))))

Get those Favorite NFL Jerseys Online
NFL jerseys have been regarded a properly-known outfits product especially currently with an increase of individuals displaying interest and assistance to their preferred groups and gamers. Wearing these jerseys is a simple strategy for displaying off your assistance and allegiance for a certain group. People can best display to everyone the group there're following by gaining the shades with their preferred NFL groups.
There Wholesale NFL jerseys are lots of things that individuals like about NFL jerseys. These activities jerseys are resilient and may endure against regular use. In comparison to other contemporary outfits, they just don't quickly reduce and sometimes become mesh after with these for few many weeks. They are products it is possible to happily own for many years without its top quality getting damaged. Almost all of the real if you opt to purchase Nike NFL jerseys. Nike is renowned for production high top quality and resilient activities jerseys. This strategy is popular by superstars and celebrity gamers at the same time with the relaxation it adds when they have been in the ability or with all the it for daily use.
While they are cheap doesn't actually mean they are of less high quality. These are as excellent as being the costly ones you get as part of your regional suppliers. We have a wide variety styles from different groups and gamers in the NFL so as to always discover the one which you could have always planned to have.
NFL 2013 Nike NFL Jerseys jerseys are wonderful presents for people of any age, from children to mature. The options that you can get are incredibly stylish and have absolutely been regularly modified. Some people start using thise jerseys to demonstrate their design and flavor. These jerseys stayed to be stylish. In point of fact, they've also been employed by superstars who should also demonstrate their assist to their most liked group in NFL.
Most groups have various jerseys they normally use according to whether they are enjoying house or away contests and good season also. It is suitable for lovers mainly because NFL Jerseys Wholesale 2013 it indicates you are able to choose a design fitting best ones own flavor. Moreover, and there are unique commemorative jerseys launching more often like when a group has won the tournament or enjoy a long period in the experience.
Now, lovers and soccer lovers can look at a choice of cheap NFL jerseys [www.2013cheapnfljerseys.org] on the web through the relaxation of the house. With this particular, they will no longer need to go to check out regional shops directly. Most of these products marketed on-line can be found at cheaper expenses and so anyone can seem to purchase the jerseys they have always desired.

Sch. już nie ma dostępu do lexa? Nie dziwi, wszak to kosztuje, a już jej trudno o frajera, dającego się złapać na opowieści o pokrzywdzonej "prawniczce" z posowieckiego poligonu.
Posłuchaj, kretynie Włodku, bo nie będę drugi raz powtarzać - zmiana oprocentowania i kolejności zaliczania kwot na kapitał i odsetki NIE JEST NOWACJĄ. Doprawdy, walisz byki na poziomie przedszkolaka chorego na zwapnienie kory mózgowej. A więc nie używaj słów, których znaczenia nie rozumiesz. Pojąłeś, stara małpo?

Pojąłem ty "gnido windykacyjna"CUCHNĄCA NIEWYOBRAŻALNYM CHAMSTWEM PROSTO Z RYNSZTOKA-CZY TAKIE MASZ "KORZENIE"?

Stary idioto, nawet jeśli jestem "gnidą windykacyjną", to ty jesteś debilem - analfabetą funkcjonalnym. Z takim pustym czerepem, Wołodia, to możesz kury szczać prowadzić, a nie udawać magistra. Buahahahahhaha, debilu schopenkowy:)))
PS. Ktoś ci płaci za takie kretyńskie występy, czy też po prostu jak każdy świr nie widzisz swojej własnej głupoty i śmieszności?

małgosiakgb Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> jestem "gnidą
> windykacyjną"
Potwierdzasz-to wszystko tłumaczy.I na tym koniec nie ma z kim i o czym dyskutować!

małpa Włodek: Ktoś ci płaci za takie kretyńskie występy, czy też po prostu jak każdy świr nie widzisz swojej własnej głupoty i śmieszności?

Włodek Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Mam wątpliwości odnośnie następującej
> sprawy.Specjalizujący się w lichwiarskich
> kredytach Wielkopolski Bank Spółdzielczy,który na
> kredytach "w 10 minut"rozlał się już na kilka
> województw/40 % w stosunku rocznym/prowadzi
> egzekucję komorniczą w stosunku do dłużników
> solidarnych.Po wejściu ustawy antylichwiarskiej
> dłużnicy zarzucili bankowi uprawianie lichwy.Bank
> się zreflektował i decyzją zarządu na piśmie
> dokonał nowacji zmieniając odsetki z 40% na 22%/ w
> oparciu o zmienną stopę kredytu lombardowego NBP/a
> obecnie 19% w stosunku rocznym.Podjęto również
> decyzję o zmianie kolejności zaliczania kwot
> przekazywanych przez komornika-najpierw na spłatę
> kapitału a w drugiej kolejności na odsetki,W
> wyniku tej nowacji występuje rozbieżność sald u
> komornika i w banku/u komornika kapitał 6tys.
> zł+odsetki,w banku ok.700 zł+odsetki/.Czy w wyniku
> powództwa przeciwegzekucyjnego można zwalczyć
> klauzulę wykonalności BTE w związku z nowacją
> zobowiązania?Jaka jest wartość przedmiotu sporu
> aktualna 700 zł czy zgodna z klauzulą
> wykonalności.
@ flame jakie jest twoje zdanie na ten temat?mam kilka sprzecznych opinii,wskazany bank ignoruje nadal ustawę "antylichwiarską"oferuje szybkie kredyty z oprocentowaniem od 38,5% na ulotkach z pieczątką jest taka oferta,czy BTE można "zwalczyć"powództwem przeciwegzekucyjnym?

małpa Włodek: a kysz, nieuku, naganiaczu oszustki z Bornego. A kysz! apage wlodkaus.... Buahahahahhahhahhhahaha, stary capie.:)))

małgosiakgb Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> małpa Włodek: a kysz, nieuku, naganiaczu oszustki
> z Bornego. A kysz! apage wlodkaus....
> Buahahahahhahhahhhahaha, stary capie.:)))
JAK NIE POTRAFISZ SIĘ USTOSUNKOWAĆ DO PROBLEMU TO SIĘ NIE ODZYWAJ,MOŻE WSPÓŁPRACUJESZ Z TYMI LICHWIARZAMI!

Stary koczkodanie, przecież ci już hulajnoga odpowiedziała na forum oszustki z B. Dawaj, podziel się njusem, a nie pitol jak 100-latek cierpiący na zwapnienie moszny.:)))

małgosiakgb Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Stary koczkodanie, przecież ci już hulajnoga
> odpowiedziała na forum oszustki z B. Dawaj,
> podziel się njusem, a nie pitol jak 100-latek
> cierpiący na zwapnienie moszny.:)))
Nic nie wiesz,nic nie potrafisz a z forum "Nadzieja zadłużonych"pogonili was na "zbity pysk".Administrator tamtego forum takiego niespotykanego chamstwa się nie toleruje!Mniej niż zero wiedzy prawniczej!

Włodek, jesteś pewien? Tak samo, jak tego że jesteś szlachcicem i masz 4 fakultety? Nie ośmieszaj sie już, zmurszała moszno chorego na świerzb wielbłąda...:)

małgosiakgb Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Włodek, jesteś pewien? Tak samo, jak tego że
> jesteś szlachcicem i masz 4 fakultety? Nie
> ośmieszaj sie już, zmurszała moszno chorego na
> świerzb wielbłąda...:)

Jestem pewien-dostałem maila,jak również to,że mam 4 fakultety na co mam dokumenty i to,że jestem szlachcicem co potwierdza mój przydomek szlachecki przed nazwiskiem.
Uczestniczyłem w seminarium "Wpływ elit postszlacheckich na kształtowanie świadomości Polaków".Widzisz nie mam z kim i o czym dyskutować jak stwierdził słusznie Administrator tamtego forum!

Idioto, szlachecki przydomek przed nazwiskiem występuje tylko na zachód od Odry i ma tyle samo wspólnego z kulturą polską, co ty z człowiekiem inteligentnym. Zero, matołku.

Obowiązkowa lektura, zanim ktoś będzie chciał coś zrobić z BTE czy innym nakazem (choćby i tzw. wekslem z PC):
[www.uokik.gov.pl]

małgosiakgb Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Idioto, szlachecki przydomek przed nazwiskiem
> występuje tylko na zachód od Odry i ma tyle samo
> wspólnego z kulturą polską, co ty z człowiekiem
> inteligentnym. Zero, matołku.
Szlachta była tylko na kresach wschodnich!Na zachód od Odry nie ma ani jednego szlachcica! Mają przeważnie przed nazwiskiem von!Porażający brak znajomości historii,która podobno była na egzaminie wstępnym na prawo!Nic dziwnego,że mamy takich prawników,którzy współpracują z zachodnimi firmami windykacyjnymi.

Włodek, czy jak na ciebie naprawdę wołają. Twoja wiedza historyczna=prawnej=ilości ukończonych studiów=0. Szlachta była tylko na kresach....:) Buahahahahahahhahahaha:))))))))))))))

stara małpa Włodek: I jeszcze jedno, debilu.
W większości krajów nazwiska szlachty wyróżniały się specjalnym tytułem, dodatkiem czy formą. W Polsce szlachta jako pierwsza grupa społeczna zaczęła używać dziedziczonych nazwisk. Pierwotnie, od wczesnego średniowiecza, były to przydomki, później związane z miejscem pochodzenia lub rodowym majątkiem (np. "Jan z Czarnkowa" ). W późniejszej kolejności, w drugiej połowie XIII wieku, pojawiły się nazwiska dziedziczone, związane ze znakiem herbowym. Częste wśród szlachty były nazwiska kończące się na -ski, -cki, odnoszące się do miejsca pochodzenia rodziny (np. magnacka rodzina Potockich wywodząca się z Potoka koło Jędrzejowa).

Wbrew obiegowej opinii nie wszystkie polskie nazwiska o tych końcówkach łączą się ze szlacheckim rodowodem, gdyż do końca XVIII w. kształtowały się również i nazwiska chłopskie, i mieszczańskie, będące często nazwiskami patronimicznymi ("Janowski" syn Jana) lub wywodzące się od zawodów i funkcji (np. Kowalski, Kaczmarski).

W krajach dawnego Cesarstwa Niemieckiego występowała przed nazwiskiem szlacheckim partykuła von lub zu, we Francji de, na Węgrzech końcówka -y (-i). Partykuły te mają podobne znaczenie, jak wspomniany polski łącznik "z", i pierwotnie znaczyły przynależność do rodowej siedziby.
(wikipedia)

Mój przodek urodził się i posiadał majątek ziemski na terenach obecnej Białorusi.Odziedziczył herb i tytuł szlachecki,ukończył 2 fakultety na Politechnice w Petersburgu/mechaniczny i elektryczny/.Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920r.W okresie międzywojennym był prezydentem 2 miast.Zamordowany przez hitlerowców w październiku 1939r.Mój ojciec,który był lekarzem został zmuszony do zrzeczenia się przydomka przed nazwiskiem w okresie stalinowskim.Mój brat przywrócił sobie ten przydomek/w akcie małżeństwa rodziców widnieje/,ja tego nie zrobiłem bo nie jest mi to potrzebne/wystarczy mi końcówka "cki"/.Czy słyszałeś aby jakiś rdzenny Polak miał przed nazwiskiem von-chyba u was w okolicach Gliwic!

Włodek Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Mój ojciec,który był lekarzem został zmuszony do
> zrzeczenia się przydomka przed nazwiskiem w
> okresie stalinowskim.Mój brat przywrócił sobie ten
> przydomek/w akcie małżeństwa rodziców widnieje/,ja
> tego nie zrobiłem bo nie jest mi to
> potrzebne/wystarczy mi końcówka "cki"/.Czy
> słyszałeś aby jakiś rdzenny Polak miał przed
> nazwiskiem von-chyba u was w okolicach Gliwic!


Idioto, jak słusznie okreslaja ciebie inni userzy - w polskiej kulturze nigdy, ale to nigdy nie występował przydomek szlachecki. natomiast co do ciebie pewnie by sie taki przydomek i znalazł, np. na ch... A poza tym nie wiedziałem, że w Bornym Sulinowie mieszkają ludzie z Białorusi. Poza tym nie ściemniaj, że nazwisko kończysz na "cki". Przecież wszyscy wiemy, że na -ski, a pierwsza litera to R.



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2013-06-10 11:57 przez kjt.

Włodek Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> (...) jestem szlachcicem co potwierdza mój
> przydomek szlachecki przed nazwiskiem...

Jesteś prymitywnym snobem, a nie szlachcicem.

Przydomek nie jest wyróżnikiem wyłącznie jednego stanu - szlacheckiego.

Zarówno stany jak i warstwy społeczne (np. chłopstwo, mieszczaństwo, duchowieństwo, rycerstwo, Żydzi jako grupa wyznaniowa, ziemiaństwo) używały przydomków, które miały wyodrębnić daną grupę ze względu na charakterystyczną pozycję np. ekonomiczną, społeczną, prawną i zawodową z wyraźnie wyodrębnionymi prawami i obowiązkami członków.

Przydomki usunięto sprzed nazwiska już dużo wcześniej i na pewno nie w okresie stalinowskim.

Jedną z przyczyn zaniku przydomków i w ogóle formacji dwu- i trójczłonowych były ograniczenia prawne w początkach XX w.

Konstytucja z 1921 r. wprowadziła zakaz używania przydomków szlacheckich i w wyniku tego posunięcia z dwuczłonowego antroponimu o formacji przydomek + nazwisko pozostały jednoczłonowe - albo przydomek np. Bas, Białek, albo nazwisko np. Biechowski , Borzestowski, Borzyszkowski.

W dzisiejszych czasach bardzo trudno uchwycić, czy człowiek noszący podwójne nazwisko jest nobilitowany, czy uległ panującej modzie na dwuczłonowe, a nawet trójczłonowe nazwiska. Zdarza się, że całkiem przypadkowo, najczęściej w wyniku zawarcia związku małżeńskiego, dochodzi do utworzenia antroponimu złożonego z dwóch części, pozornie szlacheckiego, o strukturze: przydomek + nazwisko na "-ski". Taką formację nazewniczą potwierdzają niektóre źródła jako nobilitarną, choć nosiciele tego nazwiska nie mają szlacheckiego pochodzenia.

Dziś szlacheckie pochodzenie ustala się po wnikliwych indywidualnych badaniach historycznych i genealogicznych rodu.

Piszesz bzdury Wołodja.



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2013-06-10 20:40 przez flame.

Coby nie mówić, to jedno widać na pewno. Włodek to głąb, który puszy się w necie. I wystarczy tego piania n/t patafiana.

małgosiakgb Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Coby nie mówić, to jedno widać na pewno. Włodek to
> głąb, który puszy się w necie. I wystarczy tego
> piania n/t patafiana.
Administrator forum "Nadzieja zadłużonych"nie pozwolił wam robić ze swojego forum "szamba"i tu się popisujecie swoim chamstwem,nieuctwem i niekompetencją.Mój przodek miał majątek ziemski na terenach obecnej Białorusi,gdzie w okresie międzywojennym był prawie środek Polski,nie uciekł przed hitlerowcami przez Rumunię na zachód chociaż miał taką mozliwość i nie "zawiadywał"powstaniami"z uchodźdztwa" jak niektórzy inni "bohaterowie",dlatego bestialsko został przez oprawców hitlerowskich zamordowany.W mieście w którym był prezydentem bezpośrednio przed wojną jest tablica pamiątkowa i jego nazwiskiem została nazwana jedna z większych ulic.
A w Bornym Sulinowie nigdy nie byłem,to są wasze głupie domysły i insynuacje!

terefere, schopenkowy dupku. Ty, po fakulteteach, powtórz, że na zachód od Odry szlachty nie było. jesteś durny jak krowia kupa...:))
PS. Wszyscy wiemy, że oszukańczym forum "nadzieja zadłuzonych" kieruje anorektyczna oszustka z Bornego. Gratuluję, Wołodia, znajomości - tak samo wysokie, jak twoje wykształcenie, durniu.:))
PS. I jeszcze jedno - im więcej wrzeszczysz o swoim pochodzeniu szlacheckim tym wyraźniej widać, żeś zwykły cham.
Z kompleksami, bo dziadek był parobkiem (ewentualnie ratajem), a babka dziewką kuchenną. Masz nasrane w głowie jak mało kto, to i nie dziw, że "nadzieja z." to cos dla ciebie,stara małpo.:)

małgosiakgb Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> terefere, schopenkowy dupku. Ty, po fakulteteach,
> powtórz, że na zachód od Odry szlachty nie było.
> jesteś durny jak krowia kupa...:))
> PS. Wszyscy wiemy, że oszukańczym forum "nadzieja
> zadłuzonych" kieruje anorektyczna oszustka z
> Bornego. Gratuluję, Wołodia, znajomości - tak samo
> wysokie, jak twoje wykształcenie, durniu.:))
> PS. I jeszcze jedno - im więcej wrzeszczysz o
> swoim pochodzeniu szlacheckim tym wyraźniej widać,
> żeś zwykły cham.
> Z kompleksami, bo dziadek był parobkiem
> (ewentualnie ratajem), a babka dziewką kuchenną.
> Masz nasrane w głowie jak mało kto, to i nie dziw,
> że "nadzieja z." to cos dla ciebie,stara małpo.:)
Na zachód od Odry są potomkowie tych,którzy uwierzyli Adolfowi i zorganizowali niewyobrażalne barbarzyństwo w wyniku którego Armia Czerwona wypędziła ich rodaków z naszych obecnych ziem zachodnich i byli przez 50 lat pod zaborem sowieckim w czasie którego powstało tam najwięcej agentów Stasi.Żaden szlachcic nie posunął by się nigdy do takiego barbarzyństwa i nie używał by takiego jak wy języka.A kysz,a kysz!

Włodek, język, jaki używamy w stosunku do ciebie, jest językiem, który ty jesteś w stanie pojąć, potomku zapijaczonego komisarza armii czerwonej i bezdomnej dziwki.:)

Włodek Napisał(a):
-------------------------------------------------------

> Administrator forum "Nadzieja zadłużonych"nie
> pozwolił wam robić ze swojego forum "szamba"i tu
> się popisujecie swoim chamstwem,nieuctwem i
> niekompetencją.

Wołodia, kretynie, na prywatnym folwarku zdziry z Bornego nie postała noga żadnego z nas. I teraz są efekty - skomlisz tu o pomoc, bo na nz została już tylko kupka oszołomów.:)

Włodek Napisał(a):
-------------------------------------------------------

> Mój przodek miał majątek ziemski na
> terenach obecnej Białorusi,gdzie w okresie
> międzywojennym był prawie środek Polski,nie uciekł
> przed hitlerowcami przez Rumunię na zachód chociaż
> miał taką mozliwość i nie
> "zawiadywał"powstaniami"z uchodźdztwa" jak
> niektórzy inni "bohaterowie",dlatego bestialsko
> został przez oprawców hitlerowskich zamordowany.W
> mieście w którym był prezydentem bezpośrednio
> przed wojną jest tablica pamiątkowa i jego
> nazwiskiem została nazwana jedna z większych
> ulic.
Pitolisz, jak potłuczony. Tereny wschodnie RP były zajęte przez Związek Sowiecki. I pewnie dlatego twój przodek nie uciekał, bo z czerwona szmatą witał sowietów. Ilość mordów popełnionych na Polakach przez oprawców sowieckich jest większa niż nazistowskich. Ale ty, czerwona szmato, masz mózg przeżarty komusza propagandą.

Włodek Napisał(a):
-------------------------------------------------------

> A w Bornym Sulinowie nigdy nie byłem,to są wasze
> głupie domysły i insynuacje!

Niemożliwe. Bez osobistego kontaktu z anorektyczną zdzirą nie byłbys aż takim tępym kretynem.
Więc nie łżyj, pokrako intelektualna.

> @ flame jakie jest twoje zdanie na ten temat?mam
> kilka sprzecznych opinii,wskazany bank ignoruje
> nadal ustawę "antylichwiarską"oferuje szybkie
> kredyty z oprocentowaniem od 38,5% na ulotkach z
> pieczątką jest taka oferta,czy BTE można
> "zwalczyć"powództwem przeciwegzekucyjnym?

kto odpowie na to pytanie?

Nowacja?! Ludzie! Bóg Was opuścił?!

1. Nowacja (odnowienie) zgodnie z regułą ogólną jest czynnością kauzalną (przeważnie solvendi causa) i przysporzeniem, które czyni się w celu uwolnienia się od uprzednio istniejącego długu.

2. Nowacja jest zdarzeniem cywilno-prawnym, które prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania w inny sposób niż spełnienie wynikającego z treści umowy świadczenia. Polega ona na umorzeniu wcześniej istniejącego zobowiązania, za uprzednią zgodą wierzyciela poprzez zaciągnięcie nowego zobowiązania , w którym dłużnik obliguje się spełnić inne świadczenie lub nawet te same, które pierwotnie miał spełnić ale z innej podstawy prawnej.

3. Charakterystyczne dla odnowienia jest to, że dłużnik zaspokaja interes wierzyciela nie poprzez spełnienie innego świadczenia, ale przez zaciągnięcie kolejnego zobowiązania.

4. Aby czynność nowacji nie okazała się nieważna, muszą być spełnione pewne warunki. Musi zostać zaciągnięte nowe zobowiązanie oraz, co pozostaje w bezpośrednim związku, musi istnieć uprzednie ważne zobowiązanie. Również koniecznym jest wystąpienie animus novandi, czyli zamiaru stron co do umorzenia uprzedniego zobowiązania poprzez zawarcie nowego (wyr. SN. IV CSK 191/2006).

5. Można zmienić albo świadczenie, albo źródło świadczenia. Inaczej mówiąc może się zdarzyć tak, że dłużnik mocą nowej umowy decyduje się spełnić nowe świadczenie (wyr. SN. sygn. I CKN 315/98 ; II CSK 458/2007) jak również może mieć miejsce sytuacja w której dłużnik zobowiąże się spełnić to samo co pierwotnie, lecz z innej podstawy prawnej (wyr. SN sygn. IV CSK 356/2006).

6. Odmienność świadczenia powinna zajść tak dalece, aby wierzyciel rzeczywiście otrzymał od dłużnika coś nowego, o czym pierwotnie nie było mowy np. hulajnogę zamiast samochodu. Natomiast pod taką zmianę, co do zasady nie można kwalifikować tylko zmiany sposobu świadczenia lub czasu albo miejsca. Również zmniejszenie lub zwiększenie wielkości albo zakresu świadczenia generalnie nie będzie istotną zmianą. Taką zmianą treści zobowiązania nie będzie także wzbogacenie go o inne instytucje prawa cywilnego takie jak kara umowna (art. 484 KC), zadatek (art. 394 KC) czy odstępne (art. 396).

Zmiana oprocentowania nie jest nowacją!!!

Brać do łapy umowę, wertować kluzule i szukać podstaw do zastosowania sankcji kredytu darmowego. I nie piepszyć głupot.

@flame
W BTE wskazano odsetki 40% w stosunku rocznym bo tak sobie ustalił bank!Podczas odnowienia zastosowano przepis,którego nie było wcześniej dotyczący stopy procentowej kredytu lombardowego NBP/czterokrotności/,który zawarty jest w ustawie "antylichwiarskiej"z 7 lipca 2005 r.Nie chodzi o kredyt darmowy!Nie może być tak,że kredyt wynosi 7 tys.,spłacono 12 tys.a bank domaga się jeszcze 700 zł. kapitału i 11 tys.odsetek.Nadal uprawia lichwę mimo zagrożenia karą pozbawienia wolności do lat 3 i nikt na to nie reaguje!W żadnym cywilizowanym /i niecywilizowanym!/kraju nie było by to możliwe.Przed wojną jak ktoś domagał się odsetek powyżej 10% to nikt z nim nie rozmawiał i nie podawał ręki.A dziś w reklamie kredyt 9,9% a na dole drobnym druczkiem całkowity koszt kredytu RSO 29,9%!Wejść do takiego banku to jak by zaprosić złodzieja do domu!A Boga do tego nie mieszaj.Już w Starym Testamencie jest wzmianka na temat lichwiarzy jako ludzi niegodnych.Dlatego "starotestamentowi" bardzo się pilnowali aby przed wojną nie uprawiać lichwy.

flame Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> >
> Brać do łapy umowę, wertować kluzule i szukać
> podstaw do zastosowania sankcji kredytu darmowego.
> I nie piepszyć głupot.


Flame, litości. Jaką klauzulę Ty chcesz wertować, aby zastosować sankcję kredytu darmowego?

Ale cieszy mnie, że to o czym pisałam już kilka lat temu zyskuje popularność. Znane mi są trzy przypadki rozstrzygnięć spraw, w których kredytobiorca zastosował sankcję: w pierwszym bank sam uznał rację kredytobiorcy, w drugim sąd oddalił powództwo banku uznając, że roszczenie nie istnieje (dokonano potrącenia). W trzecim częściowo uwzględniono powództwo przeciwegzekucyjne.

Jeśli ktoś ma problem z kredytem konsumenckim i nie zabrał się za sankcję to trochę tak jakby oddawał sprawę (przynajmniej jej część) walkowerem.
Może nie wydawać się to proste i jest to czasochłonne, ale da się to zrobić przez każdego z Was.

@kinga
Dziękuję za merytoryczny post.Myślałem podobnie.Będę wdzięczny za ustalenie wartosci przedmiotu sporu oraz informację przeciwko komu mam złożyć zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa w zwiazku z ustawą "antylichwiarską"przeciwko prezesowi czy zarządowi banku?Pozdrawiam serdecznie.

kinga Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Flame, litości. Jaką klauzulę Ty chcesz wertować,
> aby zastosować sankcję kredytu darmowego?

Taką, która zawiera błędne pouczenia w umowie kredytowej i dotyka istotnych postanowień umowy ... podstawa wyjściowa do sformułowania oświadczenia.
Klauzula - definicja ogólna - zastrzeżenie, postanowienie lub warunek w umowie.
Clear?



Zmieniany 2 raz(y). Ostatnia zmiana 2013-06-06 18:06 przez flame.

To zacznijmy od początku.

1. sankcja kredytu darmowego to jest zupełnie coś innego niż to co Ty chcesz zrobić;
2. co do tego co zamierzasz (patrz post 1) masz rację, ale źle nazywasz problem.

W opisanej przez Ciebie sytuacji służy Ci powództwo przeciwegzekucyjne, ale jego podstawą nie jest nowacja. Przy nowacji stosunek zobowiązaniowy przestałby istnieć (w jego miejsce powstałby nowy), a w Twoim przypadku mamy ten sam stosunek zobowiązaniowy zmodyfikowany o jeden element - wysokość stopy procentowej. Skutkiem tej modyfikacji jest nieistnienie części dochodzonego roszczenia (bo klauzula wykonalności jest nadana na odsetki liczone znacznie wyższą stopą,a w rzeczywistości te odsetki są znacznie mniejsze). Różnica pomiędzy odsetkami objętymi tytułem,a rzeczywiście należnymi to jest świadczenie nie istniejące (nienależne wierzycielowi). Jeśli jest dochodzone (tzn bank nie ograniczył kwoty roszczenia u komornika) to w tym zakresie służy powództwo przeciwegzekucyjne.

Wartość przedmiotu sporu w mojej ocenie to kwota roszczenia istniejącego, czyli mniejsza. Jeśli sąd uzna inaczej to zmodyfikuje tę wartość.

Składając zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa nie musi wskazywać który organ banku podjął decyzję stanowiącą przestępstwo. Takiej wiedzy możesz nie posiadać (możesz nie wiedzieć kto był decydentem w tej sprawie).

"Vade Retro Satana, Numquam Suade Mihi Vana - Sunt Mala Quae Libas, Ipse Venena Bibas" - to chyba skuteczniejsze i mądrzejsze słowa od "a kysz!"

A teraz Wołodja - szlachcicu herbu "sarnia łapka" - puknij się w czółko i zajmij czymś pożytecznym.



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2013-06-11 16:39 przez flame.

flame Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> "Vade Retro Satana, Numquam Suade Mihi Vana - Sunt
> Mala Quae Libas, Ipse Venena Bibas" - to chyba
> skuteczniejsze i mądrzejsze słowa od "a kysz!"
>
> A teraz Wołodja - szlachcicu herbu "sarnia łapka"
> - puknij się w czółko i zajmij czymś pożytecznym.
Po faktach,które przedstawiła ela gdybyście mieli trochę honoru i ambicji to przestalibyście "kołtunić"na tym forum jak potomkowie pozostałości po "wypędzonych"co widac,słychać i czuć.Takim powyższe odczucia są obce!

Po tym, jak schopenka została zdemaskowana jako tępa i pazerna oszustka, powinieneś wraz z elą schować się głeboko do koziej dupy, zasmarkany naganiaczu oszustki. Co, polujesz na kase od naiwnych, złamasie? Ilu ludzi oszukałeś wespół z pazerną miernotą z Bornego? A może też zyjesz dzieki podkładaniu fałszywych zaswiadczeń lekarskich? smiało, patafianku, pochwal się.

małgosiakgb Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Po tym, jak schopenka została zdemaskowana jako
> tępa i pazerna oszustka, powinieneś wraz z elą
> schować się głeboko do koziej dupy, zasmarkany
> naganiaczu oszustki. Co, polujesz na kase od
> naiwnych, złamasie? Ilu ludzi oszukałeś wespół z
> pazerną miernotą z Bornego? A może też zyjesz
> dzieki podkładaniu fałszywych zaswiadczeń
> lekarskich? smiało, patafianku, pochwal się.
Żal mi ciebie masz psychozę maniakalno-depresyjną.Na chorych nie mogę się obrażać a jedynie im współczuć bo nie wiedzą co czynią!

Świrze, nie nakręcaj się. To, że ty masz ała nie znaczy, że inni też są walnieci.:) A na forum jestem po to, żeby ludzi bronic przed takim starym sfrustrowanym debilem - naganiaczem na forum pindy fryzjerskiej z Bornego, jakim jesteś.

małgosiakgb Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Świrze, nie nakręcaj się. To, że ty masz ała nie
> znaczy, że inni też są walnieci.:) A na forum
> jestem po to, żeby ludzi bronic przed takim starym
> sfrustrowanym debilem - naganiaczem na forum pindy
> fryzjerskiej z Bornego, jakim jesteś.
Im szybciej zwrócisz się do specjalisty tym lepiej,leczenie tych chorób daje tylko dobre wyniki w początkowej fazie ich występowania!Jak będziesz się tak nadal "zapluwać"na tym forum to ci nic ani nikt nie pomoże!

Jak tam, Wolodia, twoje dyplomy? Masz juz 5? A naswietlają cie sąsiedzi przez ścianę? :)))))

Włodek Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> małgosiakgb Napisał(a):
> --------------------------------------------------
> -----
> > Świrze, nie nakręcaj się. To, że ty masz ała
> nie
> > znaczy, że inni też są walnieci.:) A na forum
> > jestem po to, żeby ludzi bronic przed takim
> starym
> > sfrustrowanym debilem - naganiaczem na forum
> pindy
> > fryzjerskiej z Bornego, jakim jesteś.
> Im szybciej zwrócisz się do specjalisty tym
> lepiej,leczenie tych chorób daje tylko dobre
> wyniki w początkowej fazie ich występowania!Jak
> będziesz się tak nadal "zapluwać"na tym forum to
> ci nic ani nikt nie pomoże!
Oczywiscie,że jestescie "walnięci"!Psychoza maniakalno-depresyjna objawia się m.in.tym,że choremu się wydaje,że jest np.Napoleonem lub matką Teresą.Jednemu z was wydawało się,że jest administratorem forum za co zostal ostro skarcony przez prawdziwego Administratora.Podziwiam opanowanie Administratora,że was jeszcze nie wywalił jak to zrobił Administrator forum "Nadzieja zadłużonych"

Brawo. i wreszcie wydało się, skąd biorą się twoje rojenia o pochodzeniu szlacheckim i ukończonych studiach. Jesteś po prostu wariatem, Włodek.:)

Włodek Napisał(a):
-------------------------------------------------------
>Podziwiam
> opanowanie Administratora,że was jeszcze nie
> wywalił jak to zrobił Administrator forum
> "Nadzieja zadłużonych"

Dotad nie bralam udzialu w tej pyskówce, ale miarke przebrales.
Gdybys mial pojecie o tym, co wydarzylo sie na forum NZ to bys wiedzial, ze nikt nie zostal z tego forum usuniety. Uzytkownicy odeszli na znak protestu przeciwko oszustwom administracji tamtego forum.

Nie wypowiadaj sie o rzeczach, o których nie mas pojecia. A jesli prowadzisz tu swiadoma agitacje na rzecz NZ to lepiej ja skoncz. Zbyt duzo jest tu swiadkow wydarzen, ktore mialy miejsce na forum NZ.

Ps. brak polskich liter

Ależ "Włodek" ma pojęcie. Sch. ma ciśnienie na kasę, więc "Włodek" wraz z "elą" wabią nowe ofiary.

Włodek Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> (...) Podziwiam opanowanie Administratora,że was jeszcze nie
> wywalił jak to zrobił Administrator forum "Nadzieja zadłużonych"

Jednym z adminów forum NZ jest sekciara Schoppenka z wypraną mózgownicą. Koinonia Jana Chrzciciela wie, jak wabić i przy okazji zarabiać na szukających pomocy naiwniakach. Zacietrzewiony świr Wołodja, świetnie wpisuje się w grupę.

Dwa razy wpisałem coś na forum NZ.Otrzymałem merytoryczną odpowiedź,przeglądając to forum nie zauważyłem niemerytorycznych wpisów.Nikt nie domagał się ode mnie żadnych pieniędzy.Nie ma tam ani jednego obraźliwego słowa!.A tu na 5 wpisów obraźliwych jest 1 merytoryczny za sprawą flame i jej "przybocznego" kjt w wielu schizofrenicznych postaciach małgosiakgb=adm.forum=oszukany przez schoppenkę.A o moje szlachectwo nie musicie się martwić-wikipedia przedstawia życiorys mojego przodka,ze zdjęciami, ze wszystkimi tytułami i osiągnięciami,udziałem w wojnie polsko-bolszewickiej aż do zamordowania przez hitlerowców włącznie.Nie słyszałem aby w okolicach Gliwic mieszkali kresowiacy to są zbyt przyjaźni,kulturalni i uczynni ludzie czego o was niestety powiedzieć nie można.

Włodek Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Nie słyszałem aby w okolicach
> Gliwic mieszkali kresowiacy ...

No to głuchy jesteś, skoro nie słyszałeś ...

Doucz się tumanie.

Podłożem kulturowym Politechniki Śląskiej w Gliwicach byli kresowiacy, którzy stanowili o potencjale tej uczelni, a spory odsetek pochodził z Politechniki Lwowskiej. Wystarczy zajrzeć choćby do Wikipedii: [pl.wikipedia.org]

- Ewakuacja polskich instytucji oświatowych ze Lwowa -

"Po wyjeździe Grabskiego jedynymi instytucjami wspierającymi moralnie polską ludność miasta w oporze przed wysiedleniem były polskie środowiska uniwersyteckie, politechniczne oraz arcybiskupstwo lwowskie. Wkrótce jednak polskie instytucje naukowe musiały ustąpić i poddać się przymusowym przesiedleniom. Uczeni polscy opuszczali Lwów stopniowo. Umowa między Polską a ZSRR stanowiła, że mogą oni zabrać swój warsztat pracy, czyli prywatne książki, aparaturę, jednak w rzeczywistości z powodu trudności transportowych, a także niechęci urzędników sowieckich, było to bardzo trudne. Natomiast wywóz zbiorów uniwersyteckich i zasobów materialnych był w ogóle niemożliwy. Na przełomie maja i czerwca 1945 roku ewakuowała się pierwsza grupa uczonych Politechniki Lwowskiej oraz Uniwersytetu Jana Kazimierza pod przewodnictwem profesora Edwarda Geislera.

- Transport oznaczony jako GRUPA I jechał do Krakowa, Gliwic i Gdańska, gdzie odłączano kolejne wagony z uczonymi.

- Po wizycie Grabskiego 31 października 1945 roku ruszył transport oznaczony jako GRUPA IIa pod kierownictwem profesora Roberta Szewalskiego. Liczył on 85 wagonów. Grupy uczonych zostały kolejno rozmieszczone w Krakowie, Gliwicach, Wrocławiu, Gdańsku, Poznaniu i Łodzi.

- Grupa IIb pod kierownictwem Włodzimierza Kuryłowicza i profesora Zygmunta Czernego opuściła Lwów 6-7 listopada 1945 roku.

- Ostatnia Grupa III została skompletowana z pomocą profesora Roberta Szewalskiego, który w styczniu 1946 powrócił w tym celu do Lwowa. Objęła ona naukowców zwolnionych z Donbasu, więzień i łagrów. Była kierowana przez profesora Włodzimierza Burzyńskiego i opuściła miasto w czerwcu 1946 roku. Uczeni z tego transportu zostali rozmieszczeni w Krakowie i Gliwicach."

Około 50% mieszkańców Gliwic i np. 70% ludności Bytomia to jeszcze żyjący przesiedleńcy ze Lwowa i okolic lub ich potomkowie.

Kresowiacy, to tylko niewielka część historii mieszkańców miasta, których bezpodstawnie opluwasz. Członkowie Stowarzyszenia Kresowiaków, Związku Sybiraków oraz Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich działający w naszym mieście powinni cię zlinczować.



Zmieniany 3 raz(y). Ostatnia zmiana 2013-06-17 19:51 przez flame.

Włodek Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Dwa razy wpisałem coś na forum NZ.Otrzymałem
> merytoryczną odpowiedź,przeglądając to forum nie
> zauważyłem niemerytorycznych wpisów.
Matołku, ten wątek założony przez ciebie świadczy ponad wszelką wątpliwość, że jesteś paranoicznym kretynem. Nie masz, "włodek", pojęcia o prawie, ale próbujesz osądzać. Jesteś żałosny, co widzą inni, nie tylko ja. Flame ci tłumaczy, inni traktuja jak kretyna - a ty po prostu wabisz na forum eks fryzjerki z Bornego, która nawet nie ma matury. Koniec, palancie. Będę cię tak długo tępił, aż jedyne miejsce, w którym bedzie mozna spotkać twoje małpie wynurzenia to będzie ściana ubikacji nieczynnego dworca. :)

małgosiakgb Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Włodek Napisał(a):
> --------------------------------------------------
> -----
> > Dwa razy wpisałem coś na forum NZ.Otrzymałem
> > merytoryczną odpowiedź,przeglądając to forum
> nie
> > zauważyłem niemerytorycznych wpisów.
> Matołku, ten wątek założony przez ciebie świadczy
> ponad wszelką wątpliwość, że jesteś paranoicznym
> kretynem. Nie masz, "włodek", pojęcia o prawie,
> ale próbujesz osądzać. Jesteś żałosny, co widzą
> inni, nie tylko ja. Flame ci tłumaczy, inni
> traktuja jak kretyna - a ty po prostu wabisz na
> forum eks fryzjerki z Bornego, która nawet nie ma
> matury. Koniec, palancie. Będę cię tak długo
> tępił, aż jedyne miejsce, w którym bedzie mozna
> spotkać twoje małpie wynurzenia to będzie ściana
> ubikacji nieczynnego dworca.
Nic innego nie potrafisz pseudointeligencie,chory psychicznie degeneracie!

małpa Włodek: Tak właśnie myślałam. jesteś chory psychicznie i uważasz, że to inni cierpią. Palancie, przeciez sam tytuł tego wątku świadczy o tym, że jesteś cymbałem takim samym, co oszustka - fryzjerka. Gdybyś był nawet nie ławnikiem, ale sprzataczka w sądzie, to bys był mądrzejszy. Spadaj na NZ, tam znajdziesz sobie równych imbecylów.:)

Włodek Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> (...) gdybyście mieli
> trochę honoru i ambicji to przestalibyście
> "kołtunić"na tym forum jak potomkowie pozostałości
> po "wypędzonych"co widac,słychać i czuć...

Leśny dziadku, honor i ambicja dla takich jak ty pseudo-szlecheckich kmiotków to abstrakcyjne pojęcia. Kompleks niższości przepracuj z psychologiem. Forum nie jest dobrym miejscem do prowadzenia terapii.

Włodek Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> (...) gdybyście mieli
> trochę honoru i ambicji to przestalibyście
> "kołtunić"na tym forum jak potomkowie pozostałości
> po "wypędzonych"co widac,słychać i czuć.

Po raz kolejny dałeś koncertowy popis snobstwa, totalnego ograniczenia umysłowego i kmiotkowego prostactwa.

Dolny i Górny Śląsk to tereny, na których mieszkają nie tylko potomkowie "wypędzonych", ale również ludność napływowa z różnych regionów Polski, a przede wszystkim spora grupa repatriantów z tzw. Kresów Wschodnich.

Twoje uprzedzenia i ataki ewidentnie mają źródło w kompleksach.

I jeszcze jedno - farbowany "szlachcicu" - być może maksymalnie spłyciłeś etymologię swojego nazwiska, a "szlachecką" historyjkę dorobiłeś dla własnych potrzeb, po to tylko żeby zaspokoić rozdęte ego.

Nazwiska kończące się sufiksem -cki (twój przypadek), a szczególnie te opatrzone przydomkiem, niekoniecznie muszą świadczyć o szlacheckim pochodzeniu.

Edward Breza w opracowaniu "Nazwiska: pochodzenie i zmiany" (Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2004) napisał: "[...] przyrostki -ski i jego pochodne -iński, -eński, -ocki, -ecki, -icki, -ucki, często użyte zostały modelowo, tzn. tworzą formy pochodne od nazwisk odimiennych (Urbański od Urban) lub odapelatywnych (Kaczorowski od Kaczor)[...]. Przyrostek ten bowiem pierwotnie tworzył nazwiska od nazw miejscowości u szlachty (rycerstwa), która posiadała ziemie w danych wsiach np. Piechowscy w Piechowicach, Suliccy w Sulicicach.

Nazwiska te uznawane były za społecznie lepsze od tzw. nazwisk mieszczańskich i chłopskich, a więc równym imionom i nazwom pospolitym (apelatywom). Dlatego mieszczaństwo i chłopstwo zapragnęło ich struktury, przekształcając tzw. nazwiska mieszczańskie i chłopskie w szlacheckie."

Z tego też powodu językoznawcy słusznie uważają, że "bez zaświadczeń historycznych trudno objaśnić etymologię konkretnego nazwiska, które powstało w określonym czasie i w określonym miejscu na podłożu istniejącego wówczas i używanego słownictwa, imion chrzestnych i nazw geograficznych."

Ponadto, badanie związków i zależności między częstotliwością występowania nazwisk a terenem, gdzie mieszkały lub mieszkają osoby je noszące może, z pewnym prawdopodobieństwem, wskazać na swoiste gniazdo rodowe osób noszących dane nazwisko. Szczególnie gdy pojawia się wyraźny, ograniczony obszar, gdzie osób noszących dane nazwisko jest najwięcej.

To rdzeń nazwiska i częstotliwość jego występowania na określonym terenie i w określonym czasie, a nie obecność sufiksu świadczą o jego pochodzeniu.



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2013-06-17 10:41 przez flame.

kjt=null

Włodek Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Spokojna twoja "rozczochrana"ja w
> przeciwieństwie
> > do ciebie i windykacyjnego psychola kjt operuję
> > faktami i dowodami.Gos zaproponowałem
> > postępowanie,które się sprawdziło w postępowaniu
> z
> > Prim Inova GmbH i D.Banasiem.Moje zarzuty
> poparł
> > zarówno SR jak i SO a Z-ca Rzecznika
> > Dyscyplinarnego OIRP upomniała D.Banasia.Podaję
> > dane,fakty i orzeczenia a wy co głupie
> twierdzenia
> > niczym nie poparte!
> A kysz z tego forum kjt i flama a kysz!

Im bardziej się napinasz przekwicie, tym większy mam ubaw :)))

Nie masz pojęcia o podstawach i konstrukcji powództwa p-egzekucyjnego, a tym bardziej wniosku o zabezpieczenie powództwa, który zgodnie z art. 736 kpc powinien zawierać wskazanie sposobu zabezpieczenia i sumy zabezpieczenia oraz uprawdopodobnienie okoliczności uzasadniających wniosek.

Skutek "porady" pieniacza będzie taki, że powództwo zostanie oddalone, a komornik zrobi swoje, o ile istnieją składniki majątku, z których można u "gos" przeprowadzić egzekucję.

Zarzuty, zawarte w uzasadnieniu można było podnosić w trakcie postępowania nakazowego, a nie po uprawomocnieniu się orzeczenia.

A gdzie konieczne obwarowania proceduralne dot. zwolnienia od kosztów?

Celowo nie podpowiedziałeś dziewczynie, że w związku z art. 102 ust. 1 ukssc do formularza urzędowego o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania powinna dołączyć odrębny wniosek o zwolnienie od kosztów wraz ze stosownym oświadczeniem?

Leśna dziadyga nie wie, że zwolnienia od kosztów sądowych może się domagać osoba fizyczna, która złoży oświadczenie, z którego wynika, że nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 102 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych)?

Ho ho ho ... Zdaje się, że łatwowierna i nieświadoma "gos" zapłaci koszty pozwu, który i tak zostanie oddalony ...

Ogólne sformułowanie art. 6 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. nie pozwala na jednoznaczne wyznaczenie zakresu jego stosowania. W szczególności brak jest wyraźnego wskazania, czy do zakresu przedmiotowego pojęcia informacji publicznej wchodzą także informacje dotyczące zamierzeń nieodgrywających samodzielnej i merytorycznie istotnej roli w ramach procesu decyzyjnego (np. niewiążące opinie, rozwiązania wariantowe, symulacje wchodzących w grę skutków faktycznych i prawnych, itp.). Może to prowadzić w praktyce do skutecznych prób ograniczania dostępu do tych informacji. W tym celu organy administracji publicznej będą wykorzystywać np. konstrukcję tajemnicy służbowej opartą na postanowieniach u.o.i.n. [chodzi tu o możliwość szerokiego zakwalifikowania danej informacji do katalogu rodzajów informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, który to katalog został sformułowany - w sposób generalny i przy wykorzystaniu licznych pojęć niedookreślonych - w załączniku nr 1 do u.o.i.n.]. Takie zjawisko może występować przede wszystkim w toku procesu legislacyjnego, którego poszczególne etapy o niesformalizowanym charakterze stanowią naturalną przeszkodę dla ujawniania informacji jednoznacznych i bezwzględnie związanych z określonymi skutkami prawnymi [por. stanowisko Rady Ministrów do poselskiego projektu ustawy o dostępie do informacji publicznej, Druk nr 2094x, pismo Prezesa Rady Ministrów DSPR 140-96(2)/00 z dnia 14 grudnia 2000 r., s. 4]. W literaturze wskazuje się, iż organy administracji publicznej powinny mieć prawo do odmowy udzielenia informacji ze względu na określony, ważny interes: interes rządzenia czy interes publiczny [T. R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 139; E. Jarzęcka-Siwik, Dostęp do informacji publicznej (Uwagi krytyczne), "Kontrola Państwowa" 2002, nr 1, s. 38]. Należy jednak podkreślić, iż ze względu na wyjątkowy charakter takiej sytuacji organ administracji publicznej będzie w każdym wypadku zobowiązany do szczegółowego uzasadnienia rozstrzygnięcia w sprawie odmowy udzielenia danej informacji, które następnie będzie podlegać kontroli zarówno ze strony sądów powszechnych, jak i administracyjnych w trybie i na zasadach określonych w u.d.i.p. oraz odpowiednich ustawach procesowych (tj. w ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego, Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm. (k.p.c.) oraz ustawie z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm. (u.NSA)) [u.NSA została uchylona przez art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 153, poz. 1271 ze zm., i traci moc z dniem 1 stycznia 2004 r. Z tym dniem w jej miejsce wchodzą w życie: ustawa z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych, Dz. U. Nr 153, poz. 1269 (p.u.s.a.), oraz ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 153, poz. 1270 (p.p.s.a.)].
Artykuł 6 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. odnosi się w pierwszym rzędzie do informacji publicznej dotyczącej sfery faktów [M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Toruń 2002, s. 35]. W pewnym zakresie udostępnieniu podlegają także informacje należące sfery prawnej. Dostęp do tzw. informacji o prawie został jednak unormowany w akcie prawnym stanowiącym lex specialis w stosunku do u.d.i.p., tj. w ustawie z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, Dz. U. Nr 62, poz. 718 ze zm. (u.o.a.n.). U.o.a.n. normuje zakres i tryb ogłaszania (a przez to publicznego dostępu) określonych aktów prawnych, w tym przede wszystkim: Konstytucji, ustaw, rozporządzeń z mocą ustawy wydanych przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, rozporządzeń wydanych przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Radę Ministrów, Prezesa Rady Ministrów, ministrów kierujących działami administracji rządowej, przewodniczących określonych w ustawach komitetów, będących członkami Rady Ministrów oraz Krajową Radę Radiofonii i Telewizji, teksty jednolite ww. aktów normatywnych, a także orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego dotyczące aktów normatywnych ogłoszonych w Dzienniku Ustaw i uchwały Rady Ministrów uchylające rozporządzenie ministra (art. 9 ust. 1 u.o.a.n.) [obowiązek publikacji innych aktów prawnych regulują postanowienia art. 9 ust. 2 - art. 13 u.o.a.n.]. W zakresie przez nią nieuregulowanym, tj. w odniesieniu do aktów normatywnych i innych aktów prawnych będących w fazie projektowania, a także w odniesieniu do aktów, które nie podlegają ogłoszeniu, znajdą zastosowanie odpowiednie postanowienia u.d.i.p. Podkreśla to wyraźnie sformułowanie art. 6 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p., który wprost odnosi się do projektowania aktów normatywnych bez względu na ich hierarchie w systemie źródeł prawa.
Szczególny przypadek stanowi tzw. przetworzona informacja o prawie. Termin "informacja przetworzona" został użyty w art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. i stanowi wyznacznik zakresu przedmiotowego u.d.i.p. Pod pojęciem informacji przetworzonej o prawie należy rozumieć wszelkie dane, przede wszystkim w formie dokumentów, które będą wskazywać interpretację danego przepisu prawa, możliwość jego zastosowania w ramach określonej procedury lub sytuacji faktycznej, czy też określone konsekwencje postępowania zgodnego lub niezgodnego z jego dyspozycją. Zgodnie z postanowieniem art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. informacja przetworzona o prawie będzie podlegać udostępnieniu w ograniczonym zakresie, tj. jedynie w sytuacji, gdy będzie to szczególnie istotne dla interesu publicznego. Oznacza to wyłączenie ww. uprawnienia w odniesieniu od informacji nieposiadających takiego charakteru (np. zbieranych na potrzeby danej, indywidualnej sprawy, która nie posiada większego znaczenia dla szerszej grupy społeczeństwa). Dostęp do informacji publicznej o prawie może także odbywać się na zasadach odrębnych, uregulowanych w przepisach szczególnych w stosunku do u.d.i.p. Mogą one dopuszczać dalej idące uprawnienia określonych podmiotów do żądania udostępnienia informacji o prawie w ramach toczącego się danego postępowania lub danej sprawy [takie uprawnienia przewidują m.in. art. 73 k.p.a. i art. 178 o.p.].
Użyte w art. 6 ust. 1 pkt 1a in fine u.d.i.p. określenie władzy ustawodawczej i wykonawczej należy interpretować w kontekście art. 10 ust. 2 rozdziałów IV-VI Konstytucji RP. Termin ten będzie także podlegał wykładni w kontekście użytych w u.d.i.p. innych terminów o zbliżonym znaczeniu: przede wszystkim pojęcia "władza publiczna" i "organ władzy publicznej" (np. art. 3 ust. 1 pkt 3, art. 4 ust. 1 czy art. 5 ust. 3 u.d.i.p.), a także pojęcia "organ administracji publicznej" - zarówno w jego rozumieniu doktrynalnym, jak i w świetle definicji zawartej w art. 5 § 2 pkt 3 k.p.a. Należy wskazać, iż posiada on szeroki zakres podmiotowy, obejmujący wszelkie organy władzy publicznej z wyłączeniem organów władzy sądowniczej. Tym samym odnosi się on do: Sejmu i Senatu, które podejmują działania przez swoje organy, Radę Ministrów, Prezesa Rady Ministrów, poszczególnych ministrów, Prezydenta RP, organów administracji rządowej (w szczególności do wojewodów i działających pod jego zwierzchnictwem kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży), organów administracji samorządowej (gmin, powiatów i województw oraz wszelkich wyodrębnionych prawnie jednostek organizacyjnych tych organów), a także do wszelkich innych organów administracji publicznej znajdujących się na wszystkich szczeblach struktury administracji publicznej w Polsce, które na mocy przepisów lub porozumień sprawują władztwo publiczne.
W tym miejscu należy podzielić sformułowane w literaturze wątpliwości, co do zasadności wyłączenia z zakresu podmiotowego przepisu art. 6 ust. 1 pkt 1a u.d.i.p. władzy sądowniczej. Brak podstaw dla przyjęcia takiego rozwiązania wynika także z faktu, iż organy władzy sądowniczej zostały objęte dyspozycją art. 4 ust. 1 u.d.i.p. i należą do grupy podmiotów zobowiązanych do udostępniania informacji publicznych. Należy także zgodzić się z poglądem, iż w przypadku odmowy udostępnienia informacji o zamierzeniach działań władzy sądowniczej wnioskodawca będzie mógł bezpośrednio powołać się na przepis art. 61 Konstytucji RP zgodnie z zasadą jej bezpośredniego stosowania (art. 8 Konstytucji RP) [E. Jarzęcka-Siwik, Dostęp do informacji publicznej (Uwagi krytyczne), "Kontrola Państwowa" 2002, nr 1, s. 31-32].
Dostęp do informacji publicznej odnoszącej się do programów w zakresie realizacji zadań publicznych ma na celu upowszechnienie wszelkich danych umożliwiających podjęcie oceny, w jaki sposób są wykonywane czynności zmierzające do uzyskania określonego w tych programach skutku. Pojęcie zadania publicznego należy interpretować w świetle odpowiednich postanowień ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych, tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148 ze zm. (u.f.p.). Artykuł 6 ust. 1 pkt 1c u.d.i.p. obejmuje wszelkie dane dotyczące choćby pośrednio wskazanych w tym przepisie programów. Podobnie jak w przypadku zamierzeń działania władzy ustawodawczej i wykonawczej, także tu konieczne jest istnienie materialnych odpowiedników ww. programów, które wskazywałby sposób i skutki realizacji danego zadania o charakterze publicznym. Tym samym art. 6 ust. 1 pkt 1c u.d.i.p. będzie dotyczył jedynie programów sformalizowanych, przyjętych lub uchwalonych w oficjalnych dokumentach, a nie jedynie szkiców czy częściowych projektów.
4. Artykuł 6 ust. 1 pkt 2 u.d.i.p. generalnie zalicza dane o określonych podmiotach do grupy informacji publicznych bez względu na inne ich cechy czy okoliczności konkretnej sprawy. W tym celu przepis ten posługuje się odesłaniem do postanowień art. 4 ust. 1 u.d.i.p., który wyznacza zakres podmiotowy u.d.i.p. w części dotyczącej podmiotów zobowiązanych do udzielenia informacji publicznej. Oznacza to przyjęcie jednakowej wykładni terminów użytych w art. 4 ust. 1 u.d.i.p. na gruncie art. 6 ust. 1 pkt 2 u.d.i.p. (por. komentarz do art. 4 u.d.i.p.). Należy jednak wskazać, iż udostępnieniu nie podlega informacja publiczna o związkach zawodowych i ich organizacjach, a także o partiach politycznych, gdyż art. 6 ust. 1 pkt 2 u.d.i.p. (podobnie jak art. 6 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p.) odsyłają jedynie do art. 4 ust. 1 u.d.i.p., a nie do art. 4 ust. 2 u.d.i.p., który wymienia te podmioty. Przyjęcie takiego rozwiązania znajduje jedynie częściowe uzasadnienie w fakcie unormowania zagadnienia jawności działania tych podmiotów w odrębnych aktach prawnych: w ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych, tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 857 ze zm. (u.p.pol.), oraz w ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm. (u.z.z.). Wydaje się jednak, iż zawężenie zakresu stosowania art. 6 ust. 1 u.d.i.p. poprzez nieobjęcie nim partii politycznych i związków zawodowych jest rozwiązaniem błędnym i pozbawionym racjonalnego uzasadnienia, w szczególności w kontekście roli i znaczenia, jakie te podmioty pełnią w toku działania władzy publicznej.
Sformułowanie art. 6 ust. 1 pkt 2 u.d.i.p. przesądza, iż przepis ten obejmuje wszelkie informacje pozostające w związku ze wskazanymi w art. 4 ust. 1 u.d.i.p. podmiotami. Wymienienie w tym przepisie przykładowych danych ma jedynie na celu wyodrębnienie głównych grup informacji, które ex lege zostały zaliczone za podstawowe i najistotniejsze w kontekście zasady jawności i prawa do informacji o działalności tych podmiotów. Wyznaczniki te będą podlegać szerokiej wykładni, równocześnie wyczerpując cały przedmiotowy zakres żądanej informacji [np. w przypadku wniosku o udostępnienie danych o organizacji i właściwości określonego organu administracji publicznej konieczne będzie udzielenie informacji o całej jego strukturze organizacyjnej oraz szczegółowych kompetencjach]. Poszczególne pojęcia składające się na treść postanowień art. 6 ust. 1 pkt 2 u.d.i.p. należy interpretować zgodnie z ich znaczeniem i funkcją, jaką pełnią w ramach danego podmiotu czy instytucji prawnej, przy uwzględnieniu wypracowanych w orzecznictwie i doktrynie poglądów w poszczególnych kwestiach. Dotyczy to m.in. pojęcia "majątek" (art. 6 ust. 1 pkt 2f u.d.i.p.), pod którym należy rozumieć ogół aktywów i pasywów danego podmiotu [Z. Radwański, Prawo cywilne - część ogólna, wyd. 3, Warszawa 1997, s. 128] oraz terminu "struktura własnościowa", który oznacza nie tylko wskazanie, jaką formę własnościową - prywatną czy publiczną (państwową) - posiadają podmioty z art. 4 ust. 1 pkt 1-3 u.d.i.p. (przedsiębiorstwo państwowe, jednoosobowa spółka Skarbu Państwa, spółka kapitałowa, której udziałowcami są podmioty prywatne), ale obejmuje także wyczerpujące określenie składu właścicielskiego (liczba, rodzaj i procentowy udział podmiotów będących właścicielami, współwłaścicielami czy udziałowcami danego podmiotu). Prawny charakter należy także nadać określeniu "dysponowanie", które obejmuje całokształt możliwości rozporządzania poszczególnymi składnikami majątku na podstawie stosunków umownych lub faktycznych. Artykuł 6 ust. 1 pkt 2 u.d.i.p. zawiera jednak również sformułowania niejasne, a także częściowo zbędne lub wprowadzające w błąd. Dotyczy to np. wprowadzenia w odniesieniu do organów władzy publicznej powtórzenia sugerującego istnienie w ich ramach innych (odrębnych) organów, pełniących samodzielne funkcje i posiadających niezależne, "autonomiczne" kompetencje.
Niezależnie od przyjętego w art. 6 ust. 1 pkt 2 u.d.i.p. katalogu istotną przesłanką zastosowania tego przepisu będzie wykazanie bezpośredniego stosunku łączącego żądanie udostępnienia danej informacji z określonym podmiotem. Użyty w art. 6 ust. 1 pkt 2 u.d.i.p. zwrot: "...informacja publiczna o podmiotach, o których mowa w art. 4 ust. 1..." nie daje podstaw do domagania się udzielenia dowolnej informacji, która jedynie przypadkowo lub pośrednio jest związana z tymi podmiotami czy też odnosi się do kwestii nieobjętych zakresem innych (niż zawartych w art. 6 ust. 1 pkt 2 u.d.i.p.) przepisów art. 6 ust. 1 u.d.i.p. (np. żądanie udostępnienia informacji o zamierzeniach działań organów samorządów gospodarczych czy zawodowych w konkretnej sprawie).
Należy wskazać, iż postanowieniem z dnia 2 lipca 2002 r., II SAB/Lu 10/02 (w sprawie skargi na bezczynność dotyczącej wniosku o wskazanie, czy pod określonym adresem mieszka prezydent miasta), NSA nie odrzucił tej skargi, a jedynie umorzył postępowanie, uznając, iż wnioskodawca uzyskał odpowiedź. Oznacza to przyjęcie, iż adres osoby pełniącej funkcje publiczne stanowi informację publiczną [zobowiązany podmiot może jednak odmówić jej udostępnienia ze względu na postanowienia ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych, tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 ze zm. (u.o.d.o.), lub też na ochronę prawa do prywatności - M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Toruń 2002, s. 32].
Artykuł 6 ust. 1 pkt 2 u.d.i.p. należy interpretować rozszerzająco. Takie stanowisko wynika z wyroku NSA z dnia 8 lipca 2003 r., w którym NSA zobowiązał organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego (burmistrza) do udostępnienia szczegółowych informacji o aktualnym stanie spraw (prowadzonych przez prokuraturę i sądy) przeciwko pracownikom urzędu, związanych z pełnieniem przez nich odpowiednich funkcji [D. Frey, Urzędnicy objęci ustawą, "Rzeczpospolita" z dnia 9 lipca 2003 r., nr 158].
5. Artykuł 6 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p. stanowi konieczne uzupełnienie postanowień art. 6 ust. 1 pkt 2 u.d.i.p., obejmujące swoim zakresem kwestie związane z działalnością podmiotów wskazanych w art. 4 ust. 1 u.d.i.p. Jest on swoistą gwarancją jawności ich funkcjonowania i odnosi się do wszelkich procedur (zarówno o sformalizowanym, jak i niesformalizowanym charakterze), jakie znajdują zastosowanie w ramach wykonywania przez te podmioty swoich obowiązków. Dotyczy to w szczególności wewnętrznych trybów działania, które często nie podlegają kontroli na podstawie innych przepisów.
Zakres stosowania tego przepisu został częściowo wyznaczony przez orzecznictwo. SN w wyroku z dnia 3 października 2002 r., III RN 89/02 (uwzględniając rewizję nadzwyczajną Rzecznika Praw Obywatelskich od wyroku NSA - Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach z dnia 3 grudnia 2001 r., II SA/Ka 2449/01, i uchylając ten wyrok, i przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia), wskazał, iż nie podlegają utajnieniu na podstawie przepisów u.o.d.o. informacje o działalności funkcjonariuszy publicznych [w tym wypadku chodziło o informacje, których dyrektorów szkół powołano na stanowiska bez przewidzianej procedury konkursowej - por. M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Toruń 2002, s. 33].
W odniesieniu do władz publicznych i ich jednostek organizacyjnych (por. komentarz do art. 4 u.d.i.p.) art. 6 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p. nie wprowadza żadnych przedmiotowych ograniczeń. Zostały one jednak przyjęte w stosunku do państwowych osób prawnych oraz osób prawnych samorządu terytorialnego, przy czym nie zostały precyzyjnie określone ich kryteria. O ile termin "zadania publiczne" będzie podlegać interpretacji opartej na odpowiednich postanowieniach u.f.p., o tyle pojęcie "działalności w ramach gospodarki budżetowej i pozabudżetowej" jest zbyt ogólne i niejasne. Przede wszystkim brak jest jednoznacznego stwierdzenia, do których podmiotów gospodarki budżetowej i pozabudżetowej odnosi się przepis art. 6 ust. 1 pkt 3b u.d.i.p. Taką gospodarkę prowadzą bowiem zarówno państwowe osoby prawne i osoby prawne samorządu terytorialnego, jak i odpowiednie - państwowe lub samorządowe - organy władzy publicznej. Dodatkowo wprowadzenie rozróżnienia na gospodarkę budżetową i pozabudżetową oznacza objęcie zakresem przedmiotowym art. 6 ust. 1 pkt 3b u.d.i.p. całokształtu działań gospodarczych wskazanych w tym przepisie podmiotów, a tym samym pozostawia wprowadzony podział bez praktycznego znaczenia.
Brak w u.d.i.p. definicji terminu "akt publicznoprawny" oznacza konieczność jego interpretacji w oparciu o stanowisko wypracowane w orzecznictwie i doktrynie prawa konstytucyjnego i administracyjnego. Pod tym pojęciem należy rozumieć zarówno akty prawne powszechnie obowiązujące (tzw. źródła prawa sensu stricto), jak i akty normatywne o charakterze wewnętrznym. Udostępnienie informacji o trybie ich uchwalania oznacza, iż w tym zakresie art. 6 ust. 1 pkt 3c u.d.i.p. stanowi niezbędne uzupełnienie przepisów u.o.a.n. Za akty publicznoprawne należy także uznać wszelkie inne akty podejmowane przez podmioty określone w art. 4 ust. 1 u.d.i.p., które są wynikiem ich władczego działania. Stanowią one przeciwieństwo aktów prywatnoprawnych (w szczególności umów prawa cywilnego (handlowego)), w których podmioty wskazane w art. 4 ust. 1 u.d.i.p., występując jako strona na równej pozycji ze swoimi kontrahentami, nie robią użytku z przysługującego im władztwa administracyjnego. Ta kategoria obejmuje w pierwszej kolejności różne formy generalnych aktów administracyjnych, takie jak porozumienia czy statuty. Świadczy o tym zwrot "stanowienie", który oznacza procedurę podejmowania przez uprawniony podmiot aktów prawnych o szerszym (ogólnym i abstrakcyjnym) charakterze. Należy jednak przyjąć, iż pojęcie aktu publicznoprawnego obejmuje swoim zakresem także akty indywidualne: uchwały, decyzje itp. Udostępnienie informacji o sposobie stanowienia aktów publicznoprawnych nie będzie polegać jedynie na powiadomieniu o możliwych do zastosowania normach prawa materialnego i procesowego, ale także o wchodzących w grę trybach postępowania wraz ze szczegółowym wyjaśnieniem dopuszczalnych rozwiązań w tym zakresie.
Artykuł 6 ust. 1 pkt 3d u.d.i.p. normuje szeroki zakres udostępniania informacji publicznej. W pierwszym rzędzie odnosi się on do kwestii związanych ze sposobami przyjmowania i załatwiania spraw administracyjnych. Pod pojęciem sprawy administracyjnej należy rozumieć przewidzianą w przepisach prawa możliwość konkretyzacji uprawnień lub obowiązków stron stosunku administracyjnoprawnego, którymi są organ administracji publicznej i indywidualny podmiot niepodporządkowany organizacyjnie temu organowi [w kwestii sprawy administracyjnej szeroko T. Woś, Pojęcie "sprawy" w przepisach kodeksu postępowania administracyjnego, Acta Universitatis Wratislaviensis, nr 1022, Prawo CLXVIII, s. 333 i n. Należy jednak wskazać, iż w literaturze jest także prezentowany odmienny pogląd w kwestii teoretycznoprawnej konstrukcji "sprawy administracyjnej" - por. W. Dawidowicz, Zarys procesu administracyjnego, Warszawa 1989, s. 7-8 oraz tenże, O stosowaniu prawa administracyjnego w sprawie administracyjnej, "Państwo i Prawo" 1993, nr 4, s. 42. Analizy tych stanowisk dokonuje J. Zimmermann, Polska jurysdykcja administracyjna, Warszawa 1996, s. 28-33]. Należy przyjąć, iż termin "sprawa" dotyczy możliwości konkretyzacji wszelkich uprawnień lub obowiązków o charakterze publicznoprawnym, a jego zakres podmiotowy wykracza poza znaczenie tego określenia na gruncie k.p.a. Tylko przyjęcie takiego rozwiązania gwarantuje pełną jawność działania organów władzy publicznej, a także ochronę interesów jednostki w sytuacji, gdy postanowienia przepisów szczególnych nie przewidują takiej ochrony w konkretnej sprawie.
Artykuł 6 ust. 1 pkt 3e u.d.i.p. stanowi niezbędne uzupełnienie regulacji art. 6 ust. 1 pkt 3d u.d.i.p., pozwalające nie tylko na kontrolę stanu zaawansowania działań organów władzy publicznej w konkretnej sprawie (rodzaju spraw), ale także generalnego sposobu podejmowania czynności niezbędnych dla prawidłowego, skutecznego funkcjonowania administracji publicznej. Przepis ten ma także na celu zapewnienie jawności wewnętrznych procedur administracyjnych i umożliwienie zastosowania środków dyscyplinujących, nakierowanych na poprawę efektywności działania władzy publicznej. Artykuł 6 ust. 1 pkt 3e u.d.i.p. stanowi podstawę prawną żądania określenia, na jakim etapie znajduje się dana sprawa, jaki jest stopień zaawansowania czynności niezbędnych dla jej załatwienia, a także według jakich zasad (priorytetów) są podejmowane poszczególne rozstrzygnięcia. Tym samym oznacza to możliwość dostępu do szczegółowych regulacji o charakterze wewnętrznym i ograniczenie dowolności (wybiórczości) w działaniu organów administracji publicznej.
Generalne unormowanie dostępu do informacji publicznej o prowadzonych rejestrach, ewidencjach i archiwach oraz o sposobach i zasadach udostępniania danych w nich zawartych (art. 6 ust. 1 pkt 3f u.d.i.p.) stanowi ogólną regulację w stosunku do wszelkich, obowiązujących w chwili obecnej i uchwalonych w przyszłości, aktów prawnych o charakterze szczególnym, które normują zakres, zasady i tryb dostępu do zbiorów różnorodnych danych. Przepisy te mogą same zawierać postanowienia w tej materii, uchylając jednocześnie normy u.d.i.p. W zakresie rejestracji, ewidencji i archiwizacji danych podstawowe znaczenie mają postanowienia ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach, tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1396 ze zm., oraz licznych aktów prawnych dotyczących ewidencjonowania: osób bezrobotnych, badań klinicznych, kierowców, pojazdów, cudzoziemców i spraw z zakresu repatriacji, dróg i obiektów mostowych, działalności gospodarczej i przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych, gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich, gruntów i budynków oraz sieci uzbrojenia terenu, ludności, materiałów wybuchowych, broni i amunicji, obiektów hotelarskich, odpadów, partii politycznych, patentów strzeleckich, podatników, statków rybackich, towarów objętych postępowaniem antysubsydyjnym, uprawnień żeglarskich i motorowodnych, z zakresu ochrony środowiska i prawa atomowego, a także odnoszących się do ewidencji wojskowej. Głównym celem art. 6 ust. 1 pkt 3f u.d.i.p. jest zapewnienie dostępu do informacji o możliwych źródłach innych informacji, do których rejestrowania i archiwizacji są zobowiązane organy władzy publicznej. Należy przyjąć, iż w kontekście specyfiki tego przepisu (dotyczy on dostępu do informacji o prawie) istotne znaczenie dla jego stosowania będzie posiadać regulacja art. 4 ust. 3 u.d.i.p., nakładająca obowiązek udostępnienia danego rodzaju informacji publicznej jedynie na podmioty, które takie informacje posiadają.
6. Artykuł 6 ust. 1 pkt 4 u.d.i.p. wprowadza szczególną kategorię informacji publicznej: dane publiczne. Przepis ten nie zawiera jednak definicji tego terminu, a jedynie przykładowo wskazuje, jakie informacje są objęte jego zakresem. Rozwiązanie to nie ma znaczenia normatywnego, a jedynie porządkujące, gdyż pozwala na automatyczne uznanie określonych informacji za podlegające udostępnieniu. W literaturze wskazuje się jednak, iż w szczególności jedna z form danych publicznych - dokumentacja przebiegu i efektów kontroli oraz wystąpienia, stanowiska, wnioski i opinie podmiotów ją przeprowadzających (art. 6 ust. 1 pkt 4a tiret drugie u.d.i.p.) - nie powinna podlegać udostępnieniu w zakresie unormowanym w u.d.i.p. [T. R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 140]. Wynika to z faktu, iż poszczególne, często cząstkowe i podlegające późniejszej weryfikacji stanowiska i konkluzje organów kontrolnych (np. Najwyższej Izby Kontroli) mogą wprowadzać w błąd i negatywnie oddziaływać nie tylko na podmioty, których dotyczą, ale także na osoby trzecie (np. niepotwierdzona, a następnie zdementowana informacja o bezprawnym działaniu przedsiębiorstwa państwowego może ujemnie wpłynąć na stosunki handlowe z jego kontrahentami, a nawet naruszyć dobra osobiste osób zarządzających danym podmiotem). W tej materii należy postulować doprecyzowanie, na jakim etapie określone informacje publiczne powinny podlegać bezwzględnemu (tj. powszechnemu) udostępnieniu. W tym miejscu należy także wskazać, iż art. 6 ust. 1 pkt 4a u.d.i.p. nie będzie stanowił podstawy prawnej do żądania dostępu do informacji z ww. zakresu, a niezawartych w dokumentach urzędowych (w rozumieniu art. 6 ust. 2 u.d.i.p.).
W związku z odmiennym brzmieniem art. 6 ust. 1 pkt 4b, 4c i 4d u.d.i.p. ww. sytuacja nie występuje w przypadku dostępu do stanowisk w sprawach publicznych zajętych przez organy władzy publicznej i przez funkcjonariuszy publicznych w rozumieniu przepisów k.k., do treści innych wystąpień i ocen dokonywanych przez organy władzy publicznej oraz do informacji o stanie państwa, samorządów i ich jednostek organizacyjnych [T. R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 140]. Na mocy art. 115 § 13 k.k. funkcjonariuszem publicznym jest: Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, poseł, senator, radny, sędzia, ławnik, prokurator, notariusz, komornik, kurator sądowy, osoba orzekająca w sprawach o wykroczenia lub w organach dyscyplinarnych działających na podstawie k.k., osoba będąca pracownikiem administracji rządowej, innego organu państwowego lub samorządu terytorialnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe, a także inna osoba w zakresie, w którym jest uprawniona do wydawania decyzji administracyjnych, osoba będąca pracownikiem organu kontroli państwowej lub organu kontroli samorządu terytorialnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe, osoba zajmująca kierownicze stanowisko w innej instytucji państwowej, funkcjonariusz organu powołanego do ochrony bezpieczeństwa publicznego albo funkcjonariusz Służby Więziennej, a także osoba pełniąca czynną służbę wojskową. Przepis art. 6 ust. 1 pkt 4b u.d.i.p. będzie jednak podlegać wykładni funkcjonalnej, co oznacza, iż za informację publiczną podlegającą udostępnieniu należy uznać jedynie te stanowiska, które zostały zajęte przez dane osoby występujące w charakterze funkcjonariuszy publicznych [takiego charakteru nie będą posiadać np. publikacje naukowe poszczególnych członków rządu opatrzone adnotacją, iż stanowią ich osobisty pogląd, czy też ich wykłady naukowe, podczas których będą występować jako pracownicy naukowi szkoły wyższej]. Także w odniesieniu do informacji publicznych wskazanych w art. 6 ust. 1 pkt 4 u.d.i.p. konieczne jest istnienie ich materialnego odzwierciedlenia. Ma to szczególne znaczenie w przypadku informacji o stanie państwa oraz samorządów i ich jednostek organizacyjnych, których przedstawienie wymaga kompleksowego i czasochłonnego przygotowania!

Za dane publiczne należy także uznać całość akt postępowania administracyjnego, gdyż dotyczą działalności konkretnego organu i zostały przez niego "wytworzone". Udostępnieniu będą podlegać nie tylko rozstrzygnięcia wydane po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, tj. kończące dane postępowanie decyzje administracyjne, ale także pozostałe informacje publiczne w rozumieniu art. 1 u.d.i.p. Dostęp do poszczególnych informacji zawartych w aktach (w szczególności do danych osobowych) będzie mógł jednak zostać wyłączony ze względu na objęcie ich tajemnicą prawnie chronioną (państwową, służbową) [por. wyrok NSA z dnia 30 października 2002 r., II SA 2036-2037/02; wyrok NSA z dnia 30 października 2002 r., II SA 1956/02; M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Toruń 2002, s. 53-54; J. Kowalski, Dane osobowe można zamazać. Informacje publiczne w aktach postępowania administracyjnego, "Rzeczpospolita" z dnia 31 października - 1 listopada 2002 r., nr 255; wyrok SN z dnia 24 czerwca 2003 r., III RN 95/02, w którym SN uwzględnił rewizję nadzwyczajną Rzecznika Praw Obywatelskich od wyroku NSA z dnia 5 grudnia 2001 r., II SA 155/01, w którym NSA uznał uprawnienie dziennikarzy do żądania udostępnienia wyłącznie decyzji kończących dane postępowanie - por. I. Lewandowska, Dziennikarze mogą mieć dostęp do indywidualnych akt administracyjnych. Sąd Najwyższy o uprawnieniach prasy, "Rzeczpospolita" z dnia 25 czerwca 2003 r., nr 146 oraz D. Frey, Dziennikarze nie mogą przeglądać akt. Ograniczony dostęp do źródeł informacji, "Rzeczpospolita" z dnia 6 grudnia 2001 r., nr 285]. Powyższe uwagi odnoszą się także do akt umorzonego postępowania przygotowawczego prowadzonego przez prokuratora, a związanego z osobami publicznymi [J. Kowalski, Arbitralne decyzje prokuratorów. Dostęp do akt zakończonych śledztw, "Rzeczpospolita" z dnia 8-9 marca 2003 r., nr 57; w kwestii zastosowania u.d.i.p. w postępowaniu karnym por. P. Trzaska, M. Żurek, Stosowanie ustawy o dostępie do informacji publicznej w postępowaniu przygotowawczym, "Rzeczpospolita" z dnia 3 października 2003 r., nr 231; por. także M. Stanowska, Udostępnianie dziennikarzom akt sądowych lub prokuratorskich, "Przegląd Sądowy" 2001, nr 10, s. 69-86 oraz P. Trzaska, Prawo do informacji publicznej a dostęp do akt spraw dotyczących władz publicznych oraz osób pełniących funkcje publiczne w procesie karnym, "Monitor Prawniczy" 2002, nr 16]. Należy przyjąć, iż powyższe stanowisko znajdzie zastosowanie także w przypadku wnioskodawców niebędących dziennikarzami.
7. Użyte w art. 6 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p. pojęcie majątku publicznego należy interpretować szeroko. Wskazuje na to już sam katalog przykładowych składników objętych zakresem przedmiotowym tego terminu. Z jednej strony przepis art. 6 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p. posługuje się ogólnym określeniem "majątek" rozumianym jako ogół aktywów i pasywów [Z. Radwański, Prawo cywilne - część ogólna, wyd. 3, Warszawa 1997, s. 128] wraz z przyporządkowaniem go do poszczególnych "podmiotów" (w szczególności Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, osób prawnych samorządu terytorialnego, podmiotów reprezentujących inne osoby lub jednostki organizacyjne, a także osób prawnych, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2002 r. - Kodeks spółek handlowych, Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm. (k.s.h.)). Z drugiej strony zostały wskazane poszczególne wyznaczniki majątku publicznego (inne prawa majątkowe, długi, dochody, straty, dług publiczny, pomoc publiczna, ciężary publiczne), które jedynie częściowo zostały przypisane wybrane podmiotom. Takie rozwiązanie rodzi szereg trudności interpretacyjnych wynikających m.in. z faktu, iż część terminów posiada określone znaczenie normatywne, część natomiast wymaga doprecyzowania na podstawie poglądów wypracowanych przez doktrynę. Pod pojęciem pomocy publicznej należy rozumieć każde przysporzenie korzyści finansowych określonemu przedsiębiorcy w zakresie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej pod warunkiem, jeżeli jest realizowane bezpośrednio z krajowych środków publicznych lub z takich środków przekazanych innym podmiotom albo pomniejsza lub może pomniejszyć te środki oraz równocześnie narusza lub grozi naruszeniem konkurencji przez uprzywilejowanie niektórych przedsiębiorców lub produkcji niektórych towarów (art. 2 ust. 1 u.p.p.). Pozycję dominującą w rozumieniu art. 4 § 1 pkt 4a-4f k.s.h., do których odsyła art. 6 ust. 1 pkt 5e u.d.i.p., będzie posiadać podmiot wskazany w art. 6 ust. 1 pkt 5a-5c u.d.i.p., gdy będzie dysponował bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, także jako zastawnik albo użytkownik, bądź w zarządzie innej spółki kapitałowej (spółki zależnej), także na podstawie porozumień z innymi osobami, gdy będzie uprawniony do powoływania lub odwoływania większości członków zarządu danej spółki kapitałowej (spółki zależnej) albo spółdzielni (spółdzielni zależnej), także na podstawie porozumień z innymi osobami, gdy będzie uprawniony do powoływania lub odwoływania większości członków rady nadzorczej danej spółki kapitałowej (spółki zależnej) albo spółdzielni (spółdzielni zależnej), także na podstawie porozumień z innymi osobami, gdy więcej niż połowa członków zarządu tego podmiotu (osób posiadających kierownicze stanowiska w danym podmiocie) będzie jednocześnie członkami zarządu spółki zależnej albo spółdzielni zależnej, gdy będzie dysponował bezpośrednio lub pośrednio większością głosów w spółce osobowej zależnej albo na walnym zgromadzeniu spółdzielni zależnej, także na podstawie porozumień z innymi osobami, a także gdy będzie wywierał decydujący wpływ na działalność spółki kapitałowej zależnej albo spółdzielni zależnej, w szczególności na podstawie umów określonych w art. 7 k.s.h. Należy wskazać, iż w kontekście regulacji art. 6 ust. 1 pkt 5e u.d.i.p. niezrozumiałe jest określenie innego wyznacznika terminu majątek publiczny poprzez odesłanie do majątku podmiotów, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, Dz. U. Nr 122, poz. 1319 ze zm. (u.o.k.k.). Użycie w ramach jednolitej rodzajowo normy dwóch zróżnicowanych podstaw jej zastosowania wprowadza niespójność w przepisie art. 6 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p. i jest rozwiązaniem błędnym.
8. Przepis art. 6 ust. 1 pkt 6 u.d.i.p. stanowi istotne uzupełnienie zasady jawności finansów publicznych określonej w art. 11 u.f.p. Zgodnie z tym przepisem jawność finansów publicznych jest realizowana przede wszystkim przez jawność sejmowej debaty budżetowej i debat budżetowych jednostek samorządu terytorialnego, jawność sejmowej debaty nad sprawozdaniem z wykonania budżetu państwa i debat nad wykonaniem sprawozdań budżetowych jednostek samorządu terytorialnego, podawanie do publicznej wiadomości kwot dotacji udzielanych z budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz zbiorczych danych dotyczących finansów publicznych przez Ministra Finansów, a także przez udostępnianie corocznych sprawozdań dotyczących finansów i działalności jednostek należących do sektora finansów publicznych (art. 11 ust. 2 u.f.p.). Należy wskazać, iż na mocy art. 11 ust. 3 u.f.p. jawność finansów publicznych wyłącza się w stosunku do tych środków publicznych, których pochodzenie lub przeznaczenie zostało uznane za tajemnicę państwową na podstawie odrębnych przepisów lub jeżeli wynika to z umów międzynarodowych. Regulacja art. 8 ust. 1 pkt 6 u.d.i.p. pozwala na prowadzenie dodatkowej i bieżącej kontroli przestrzegania postanowień art. 11 u.f.p. [E. Jarzęcka-Siwik, Dostęp do informacji publicznej (Uwagi krytyczne), "Kontrola Państwowa" 2002, nr 1, s. 34; por. także wyrok NSA z dnia 10 kwietnia 2002 r., II SA 3126/01].
9. Wprowadzenie definicji legalnej terminu "dokument urzędowy" w art. 6 ust. 2 u.d.i.p. ma na celu umożliwić precyzyjne stosowanie regulacji art. 3 ust. 1 pkt 2, art. 6 ust. 1 pkt 4a oraz art. 7 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. Posiada ona szeroki zakres przedmiotowy i uniwersalny charakter, gdyż obejmuje wszelkie treści oświadczeń woli lub wiedzy bez względu na formę ich utrwalenia [M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Toruń 2002, s. 38]. Należy jednak wskazać, iż użycie terminu "podpisana" implikuje konieczność dokonania tej czynności zgodnie z wymogami stawianymi jej przez poszczególne unormowania dotyczące tej materii (np. inne wymogi stawiane są podpisowi na gruncie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm. (k.c.) (art. 78 § 1 k.c.), a inne na gruncie ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym, Dz. U. Nr 130, poz. 1450 ze zm. (u.p.e.)) [należy jednak wskazać, iż zgodnie z art. 78 § 2 k.c. oświadczenie woli złożone w postaci elektronicznej opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu jest równoważne formie pisemnej]. Dodatkową przesłanką zakwalifikowania utrwalonej treści oświadczenia woli lub wiedzy do grupy dokumentów urzędowych jest skierowanie jej do innego podmiotu lub złożenie do akt. Rodzaj adresata oświadczenia woli lub wiedzy jest nieistotny (inny funkcjonariusz publiczny, podmiot, którego oświadczenie woli lub wiedzy bezpośrednio dotyczy, osoba trzecia). Oznacza to ograniczenie dostępu do tzw. dokumentów roboczych (wewnętrznych), tworzonych w ramach prac przygotowawczych, które zawierają informacje wstępne i często podlegają zmianie [T. R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 144].
Konstytutywną przesłanką definicji dokumentu urzędowego jest jego pochodzenie od funkcjonariusza publicznego [E. Jarzęcka-Siwik, Dostęp do informacji publicznej (Uwagi krytyczne), "Kontrola Państwowa" 2002, nr 1, s. 29]. Pod tym ostatnim pojęciem należy rozumieć podmioty wskazane w art. 115 § 13 k.k. Przepis ten w kontekście art. 6 ust. 2 u.d.i.p. należy jednak interpretować zawężająco, gdyż nie każda osoba będąca pracownikiem organu administracji publicznej (w rozumieniu art. 22 § 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm. (k.p.)) będzie upoważniona do władczego działania, a tym samym jej utrwalone oświadczenie woli lub wiedzy nie będzie posiadać charakteru urzędowego (takiego kwalifikowanego charakteru nie posiadają w szczególności dokumenty wydane przez osoby pełniące funkcje eksperckie lub udzielające niewiążących prawnie opinii czy analiz [T. R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 144]. Za dokumenty urzędowe w rozumieniu art. 6 ust. 2 u.d.i.p. nie można także uznać dokumentów o charakterze roboczym (nieoficjalnym), które nie zostały następnie zawarte w aktach sprawy, czy dokumenty o charakterze cywilnoprawnym (umowy), które odnoszą się np. do obiektów użyteczności publicznej [wyrok NSA z dnia 25 lipca 2002 r., II SA/Łd 951/02; M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Toruń 2002, s. 38]. Należy jednak podkreślić, iż ww. dokumenty mogą zawierać informacje publiczne, których dopuszczalność i zakres udostępnienia będzie podlegać ocenie na podstawie całościowej regulacji zawartej w u.d.i.p.
W wyroku z dnia 2 lipca 2003 r., II SA 837/03, NSA przyjął natomiast, iż dokumentami urzędowymi o charakterze publicznym są Polskie Normy, gdyż są przygotowywane i zatwierdzane przez Polski Komitet Normalizacyjny będący państwową, budżetową jednostką organizacyjną w świetle postanowień ustawy z dnia 12 września 2002 r. o normalizacji, Dz. U. Nr 169, poz. 1386 [D. Frey, Informacja do udostępnienia. Polskie Normy są dokumentami urzędowymi o charakterze publicznym, "Rzeczpospolita" z dnia 3 lipca 2003 r., nr 153].
Art. 7. sposób udostępnienia informacji publicznych
Art. 7.
[sposób udostępnienia informacji publicznych]
1. Przepis art. 7 ust. 1 u.d.i.p. stanowi podstawę prawną realizacji prawa do informacji publicznej sformułowanego w art. 3 u.d.i.p. Porządkuje on równocześnie środki umożliwiające dotarcie do informacji publicznej poprzez określenie sposobów jej udostępniania. Jego sformułowanie wskazuje, iż podstawowym sposobem jest ogłaszanie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej, udostępnianym za pośrednictwem sieci teleinformatycznej (Internetu) (por. komentarz do art. 8 u.d.i.p.). Dopiero w sytuacji, gdy dane informacje nie zostały udostępnione w Biuletynie, podlegają one udostępnieniu na wniosek bądź też na drodze ich wyłożenia lub wywieszenia w miejscach ogólnie dostępnych lub przez urządzenia umożliwiające zapoznanie się z tymi informacjami, zainstalowanymi w ww. miejscach. Szczegółową realizację tych sposobów określają postanowienia odpowiednio: art. 10 i art. 11 u.d.i.p. Czwartym, niezależnym sposobem udostępniania informacji publicznych jest możliwość bezpośredniej obserwacji przebiegu posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów (art. 7 ust. 1 pkt 3 in principio u.d.i.p. w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p.). Jego istotne uzupełnienie stanowi uprawnienie do otrzymania wszelkich materiałów (w formie druku oraz w formie audiowizualnej i teleinformatycznej), będących dokumentacją tych posiedzeń.
2. Ogłaszanie w Biuletynie Informacji Publicznej ma umożliwić najszerszy i najprostszy dostęp do informacji publicznych. Zakres realizacji tego sposobu dostępu do informacji publicznych będzie wynikał z postanowień art. 8 i art. 9 u.d.i.p., a także z przepisów rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 maja 2002 r. w sprawie Biuletynu Informacji Publicznej, Dz. U. Nr 67, poz. 619, wydanego na podstawie art. 9 ust. 4 u.d.i.p. Wpływa on także bezpośrednio na możliwość i zakres stosowania pozostałych sposobów dostępu do informacji publicznej. Pojęcie dokumentu publicznego zostało zdefiniowane na użytek u.d.i.p. w art. 6 ust. 2 u.d.i.p. (por. komentarz do art. 6). Udostępnienie informacji publicznej w Biuletynie Informacji Publicznej ma charakter generalny i nie wymaga wniosku żadnego podmiotu [M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Toruń 2002, s. 55]. Następuje ono ex lege, w wyniku realizacji obowiązku określonego w art. 8 ust. 3 u.d.i.p., i obejmuje całodobowy i nieprzerwany dostęp do informacji publicznych, spełniających warunki określone w art. 8 u.d.i.p., oraz do dodatkowych informacji odpowiadających wymogom sformułowanym w art. 8 ust. 6 u.d.i.p. (por. komentarz do art. 8 u.d.i.p.). Względy praktyczne, a także wykładnia art. 10 ust. 1 u.d.i.p. uzasadniają stanowisko, iż informacje publiczne udostępnione w Biuletynie Informacji Publicznej nie będą podlegać udostępnieniu na wniosek. Zakaz ten będzie podlegał aktualizacji dopiero w momencie faktycznego ich udostępnienia w Biuletynie [M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Toruń 2002, s. 56; T. R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 180-181].
Z postanowieniem art. 7 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. jest bezpośrednio związana regulacja art. 7 ust. 1 pkt 2 u.d.i.p. oraz jej rozszerzenie w art. 10 u.d.i.p. Udostępnienie informacji na wniosek każdego zainteresowanego podmiotu (por. komentarz do art. 2 u.d.i.p.) jest sposobem uzupełniającym, ale nie fakultatywnym w stosunku do sposobu określonego w art. 7 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. Należy bowiem przyjąć, iż zgodnie z brzmieniem przepisu art. 10 u.d.i.p. bez znaczenia jest, czy informacja udostępniona za pomocą Biuletynu należy do kategorii obowiązkowo udostępnianych za pośrednictwem sieci teleinformatycznej, czy też została tak udostępniona z woli podmiotu zobowiązanego. Na gruncie art. 10 u.d.i.p. istotne jest stwierdzenie, czy informacja faktycznie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej. W szczególności dla podmiotu zobowiązanego może być mniej uciążliwe przygotowanie informacji i umieszczenie jej w Biuletynie, niż udostępnienie jej każdorazowo na wniosek.
Wskazanie w art. 7 ust. 1 pkt 2 in fine u.d.i.p. sposobu udostępniania informacji określonego w art. 11 u.d.i.p., tj. w drodze wyłożenia lub wywieszenia w miejscach ogólnie dostępnych lub przez zainstalowane w tych miejscach urządzenia umożliwiające zapoznanie się z tą informacją, nie zostało powiązane z wymogiem braku udostępnienia jej w Biuletynie Informacji Publicznej, czy też dopuszczalności złożenia stosownego wniosku. Sposób ten ma charakter fakultatywny, nie zwalnia on jednak określonych w art. 4 u.d.i.p. podmiotów od obowiązku realizacji pozostałych, przewidzianych w u.d.i.p. czy też przepisach szczególnych sposobów udostępniania informacji publicznej, w szczególności ogłaszania ich w Biuletynie Informacji Publicznej [M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Toruń 2002, s. 56]. Tym samym nie można zgodzić się z zaprezentowanym w literaturze stanowiskiem, iż "...udostępnianie informacji publicznej w trybie art. 7 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 11 stanowi swego rodzaju formę zastępczą wobec umieszczenia informacji na stronach internetowych Biuletynu w tych przypadkach, w których korzystanie z Internetu jest utrudnione lub wręcz niemożliwe, np. w małych, biednych gminach wiejskich." [T. R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie informacji publicznej, Warszawa 2002, s. 145]. U.d.i.p. - pomimo generalnego wymienienia wszystkich sposobów udostępniania informacji publicznych w art. 7 ust. 1 - nie przewiduje bowiem możliwości dowolnego ich stosowania.
Udostępnianie informacji publicznej w sposób określony w art. 7 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p. ma charakter szczególny, gdyż z jednej strony ogranicza się do zapewnienia możliwości obecności każdego zainteresowanego podmiotu jedynie na posiedzeniach kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów (oraz do udostępnienia materiałów dokumentujących te posiedzenia), z drugiej natomiast stanowi obowiązek, z którego zwolnienie nie może zostać dokonane poprzez zastosowanie innych, przewidzianych w art. 7 u.d.i.p. sposobów udostępniania informacji publicznych. Regulacja art. 7 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p. stanowi powtórzenie jednego z trzech podstawowych uprawnień wyznaczających zakres prawa do informacji publicznej (art. 3 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p.). Uszczegółowienie realizacji tego obowiązku zostało unormowane w art. 18 i art. 19 u.d.i.p. Przepisy te w szczególności obligują kolegialne organy władzy publicznej pochodzące z powszechnych wyborów oraz - w pewnych okolicznościach - ich kolegialne organy pomocnicze (art. 18 ust. 1 i ust. 2 u.d.i.p.) do zapewnienia lokalowych lub technicznych środków umożliwiających dostęp do ww. posiedzeń oraz do sporządzania i udostępniania wszelkich protokołów, stenogramów lub dokumentujących całokształt obrad materiałów audiowizualnych lub teleinformatycznych (art. 19 u.d.i.p.). Unormowanie to jest nieprecyzyjne, gdyż nie przesądza jednoznacznie, w jakiej formie ww. materiały mają być sporządzane (trudno byłoby wskazać desygnat pojęcia "materiałów teleinformatycznych" - w szczególności nie wiadomo czy chodzi o stenogramy w formie elektronicznej, czy przekaz audiowizualny w formie cyfrowej). Realizacja tego sposobu udostępniania informacji publicznej nie wymaga żadnych dodatkowych działań ze strony zainteresowanego podmiotu, a jego nieprzestrzeganie będzie prowadzić do powstania po stronie zobowiązanych podmiotów odpowiedzialności karnej określonej w art. 23 u.d.i.p.
3. W tym miejscu należy wskazać na szczególne podstawy prawne regulujące kwestię dostępu do określonych informacji publicznych. Konkretyzują one w szczególności tryb oraz doprecyzowują sposoby udostępnienia informacji publicznej wskazane w art. 7 ust. 1 u.d.i.p. Zgodnie z przepisem art. 61 ust. 4 Konstytucji RP realizację prawa do informacji publicznej w odniesieniu do trybu udzielania informacji regulują - oprócz u.d.i.p. - także ustawy samorządowe: ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm. (u.s.g.), ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 ze zm. (u.s.p.), oraz ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa, tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1590 ze zm. (u.s.w.) [przepisy te zostały wprowadzone do u.s.g., u.s.p. i u.s.w. ustawą z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie innych ustaw, Dz. U. Nr 45, poz. 497], a w przypadku Sejmu i Senatu: odpowiednie postanowienia Regulaminu Sejmu RP [uchwała Sejmu RP z dnia 30 lipca 1992 r., tekst jedn.: M.P. z 2002 r. Nr 23, poz. 398] i Regulaminu Senatu RP [uchwała Senatu RP z dnia 23 listopada 1990 r., tekst jedn.: M.P. z 2002 r. Nr 55, poz. 741].
W zakresie dotyczącym unormowań zawartych w art. 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 u.d.i.p. ww. akty prawne wprowadzają pewne dodatkowe modyfikacje, które jednak odpowiadają charakterem rozwiązaniom przyjętym na gruncie u.d.i.p. (zarówno organy jednostek samorządu terytorialnego, jak i organy Sejmu oraz Senatu są zobligowane do wypełniania postanowień art. 8 i art. 9 u.d.i.p. regulujących tryb i realizację obowiązku udostępniania informacji publicznych w Biuletynie Informacji Publicznej oraz postanowień odnoszących się do sposobów udostępniania informacji publicznej określonych w art. 10 i art. 11 u.d.i.p). Zgodnie z art. 11b ust. 1 u.s.g. działalność organów gminy (tj. rady gminy oraz wójta, burmistrza i prezydenta miasta - art. 11a ust. 1 u.s.g.) jest jawna, a ograniczenia jawności mogą wynikać wyłącznie z ustaw. Jawność działania [nie analizując szczegółowo postanowień art. 11b u.s.g., należy jednak wskazać, iż pojęcie "działalności", którym posługuje się przepis art. 11b ust. 1 u.s.g. posiada szerszy zakres przedmiotowy niż termin "działanie" użyty w art. 11b ust. 2 u.s.g.] organów gminy obejmuje m.in. prawo obywateli do uzyskiwania informacji, a także dostępu do dokumentów wynikających z wykonywania zadań publicznych (art. 11b ust. 2 u.s.g.). Na mocy art. 11b ust. 3 u.s.g. zasady dostępu do dokumentów i korzystania z nich określa statut gminy. Analogiczną regulację do unormowanej w art. 11b u.s.g. odnoszącą się do organów powiatu i województwa (odpowiednio: rada i zarząd powiatu - art. 8 ust. 2 u.s.p. oraz sejmik i zarząd województwa - art. 15 u.s.w.) zawierają art. 8a u.s.p. i art. 15a u.s.w. Odesłanie do unormowania zasad dostępu do dokumentów i korzystania z nich w statutach gminy, powiatu i województwa oznacza, iż kwestie te będą regulowane w aktach prawa miejscowego posiadających walor źródeł prawa powszechnie obowiązujących (art. 22 ust. 1 w zw. z art. 40 ust. 1 pkt 1 u.s.g., art. 12 pkt 1 u.s.p. oraz art. 18 pkt 1a u.s.w. w zw. z art. 87 ust. 2 Konstytucji RP). Ze względu jednak na fakt, iż ograniczenie jawności działalności organów jednostek samorządu terytorialnego może wynikać wyłącznie z aktów prawnych rangi ustawowej, niedopuszczalne jest wprowadzanie w statutach gmin, powiatów czy województw przepisów wyłączających czy zawężających realizację prawa do informacji publicznej [por. np. rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego z dnia 17 sierpnia 2001 r., PN II 0911-3/24/01, OSS 2001, nr 4, poz. 120]. Należy podkreślić, iż nieupoważnione jest także kwestionowanie konstytucyjności regulacji art. 11b ust. 3 u.s.g., art. 8a ust. 3 u.s.p. i art. 15a ust. 3 u.s.w. Zgodnie bowiem z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 września 2002 r., K 38/01, OTK-A2002, nr 5, poz. 59, przepisy te są zgodne z art. 61 ust. 4 Konstytucji RP. TK wskazał, iż "materia, którą ustawodawca przekazuje do uregulowania w statutach, wskazuje sama przez się, iż unormowanie w statucie zasad dostępu do dokumentów i korzystania z nich w żadnej mierze nie mogą wpływać kształtująco na realizację obywatelskiego prawa do informacji. Mogą one natomiast dotyczyć wewnętrznych zasad funkcjonowania struktur organizacyjnych samorządu terytorialnego". Zgodnie ze stanowiskiem TK upoważnienia zawarte w art. 11b ust. 3 u.s.g., art. 8a ust. 3 u.s.p oraz art. 15a ust. 3 u.s.w. "odnoszą się do uregulowania w statucie tylko techniczno-porządkowych zasad dostępu do dokumentów, dotyczących wykonywania zadań publicznych przez organy samorządowe i korzystania z tych dokumentów. Statuty jednostek samorządowych, które wykraczałyby w swych unormowaniach poza tak rozumiane upoważnienie naruszałyby zarazem przepisy Konstytucji i odpowiednich ustaw. Ta zaś kwestia będzie podlegać badaniu w trybie nadzoru, o którym mowa w art. 171 ust. 1 Konstytucji oraz przepisach odpowiednich ustaw samorządowych. Istnieją zatem skuteczne instrumenty prawne kontroli właściwego, zgodnego z Konstytucją, wykorzystania upoważnienia do określania w statucie zasad dostępu do dokumentów i korzystania z nich" [por. także J. Kowalski, Dostęp regulowany w statutach. Trybunał o udzielaniu informacji publicznej przez samorządy, "Rzeczpospolita" z dnia 18 września 2002 r., nr 218].
Pomimo wyraźnego odesłania w art. 61 ust. 4 in fine Konstytucji RP do regulacji trybu udzielania informacji w odniesieniu do Sejmu w jego Regulaminie akt ten nie zawiera modyfikacji czy konkretyzacji postanowień art. 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 u.d.i.p. Postanowienia art. 172 Regulaminu Sejmu RP normują przede wszystkim kwestię jawności posiedzeń Sejmu oraz zagadnienie wstępu na nie i możliwości sporządzania sprawozdań z ich przebiegu. Tryb i środki służące realizacji prawa obywateli do uzyskiwania informacji o działalności Senatu i jego organów w zakresie określonym w art. 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 u.d.i.p. normuje natomiast art. 37 Regulaminu Senatu RP. Na jego mocy prawo to jest realizowane m.in. poprzez wcześniejsze informowanie opinii publicznej o posiedzeniach Senatu oraz dostęp do druków senackich, protokołów i sprawozdań stenograficznych z posiedzeń Senatu, protokołów i zapisów stenograficznych z posiedzeń komisji senackich, a także innych dokumentów, materiałów i informacji związanych z działalnością Senatu i komisji senackich. Zgodnie z art. 37 ust. 2 Regulaminu Senatu RP sposób uzyskiwania tych informacji publicznych, w szczególności zaś miejsce i czas ich uzyskiwania, a także podmiot właściwy do wydawania decyzji w sprawie ich udostępniania powinno określać zarządzenie wydane przez Marszałka Senatu. Należy jednak wskazać, iż zarządzenie to nie zostało do chwili obecnej wydane.
Także regulację art. 7 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p. należy interpretować w odniesieniu do przepisu art. 61 ust. 2 Konstytucji RP. Oznacza to wykładnię rozszerzającą unormowania zawartego w u.d.i.p., gdyż postanowienia Konstytucji RP przewidują jedynie możliwość rejestracji dźwięku i obrazu przez samego zainteresowanego i nie nakładają równocześnie analogicznego obowiązku na kolegialne organy władzy publicznej pochodzące z powszechnych wyborów. Ogólna zasada jawności działania organów władzy publicznej może podlegać w tym zakresie jedynie ograniczeniom w granicach wskazanych w art. 61 ust. 3 Konstytucji RP (tj. ze względu na określone w ustawach szczególnych: ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa) [M. Szubiakowski, Glosa do wyroku NSA z dnia 5 grudnia 2001 r., II SA 155/01, OSP 2002, nr 6, poz. 78]. Potwierdza to także sformułowane przed wejściem w życie u.d.i.p. stanowisko NSA, zgodnie z którym "uchwała rady gminy zakazująca rejestrowania obrazu z jej obrad narusza konstytucyjną zasadę jawności działania organów władzy publicznej" [wyrok NSA z dnia 12 października 1999 r., II SA 220/99, "Wokanda" 2000, nr 7, poz. 41], a także rozstrzygnięcia nadzorcze organów administracji publicznej [np. rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Małopolskiego z dnia 27 października 1999 r., PR 0915/94/99, OSS 2000, nr 4, poz. 108]. Dodatkowe ograniczenia przewidziane generalnie w art. 61 ust. 4 Konstytucji RP dotyczą wstępu na posiedzenia Sejmu i Senatu oraz ich komisji. Zostały one unormowane w art. 154 ust. 5, art. 156, art. 170 ust. 4 oraz art. 172 Regulaminu Sejmu RP. Zgodnie z tymi postanowieniami na posiedzeniu komisji Sejmu RP, za zgodą jej przewodniczącego, mogą być obecni pracownicy biur klubów poselskich oraz dziennikarze prasy, radia i telewizji. Komisja może także postanowić odbycie posiedzenia zamkniętego, określając osoby, których udział w posiedzeniu jest niezbędny. Ta część posiedzenia, podczas której zapada postanowienie, jest zamknięta. Natomiast prawo wstępu na salę posiedzeń Sejmu mają również osoby i delegacje zaproszone przez Marszałka Sejmu oraz upoważnieni przez niego pracownicy Kancelarii Sejmu, a także osoby wskazane w art. 170 ust. 1-3 Regulaminu Sejmu. Szczególne znaczenie posiada regulacja art. 172 Regulaminu Sejmu, która podtrzymuje zasadę jawności posiedzeń Sejmu. Jest ona realizowana w szczególności poprzez umożliwienie prasie, radiu i telewizji sporządzania sprawozdań z posiedzeń Sejmu oraz umożliwienie publiczności obserwowania obrad Sejmu z galerii w sali posiedzeń Sejmu, na zasadach określonych przez Marszałka Sejmu w przepisach porządkowych. Tym samym postanowienia art. 61 Konstytucji RP są realizowane na drodze wewnętrznych przepisów administracyjnych. W odniesieniu do Senatu kwestię wstępu na jego posiedzenia regulują: art. 33 ust. 3, art. 36, art. 37 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 Regulaminu Senatu RP [uchwała Senatu RP z dnia 23 listopada 1990 r., tekst jedn.: M.P. z 2002 r. Nr 54, poz. 741] oraz - w założeniu - zarządzenie Marszałka Senatu wydane na podstawie art. 37 ust. 2 Regulaminu Senatu. Na mocy ww. przepisów Regulaminu Senatu posiedzenia Senatu są jawne, a prawo wstępu na salę obrad (poza podmiotami biorącymi udział w posiedzeniach Senatu, wskazanymi w art. 32 ust. 2 i art. 33 Regulaminu Senatu) mają upoważnieni pracownicy Kancelarii Senatu. Szczegółowe unormowania dotyczące wstępu na posiedzenia Senatu i komisji senackich będzie zawierało zarządzenie Marszałka Senatu, które jednak do chwili obecnej nie zostało wydane. Oznacza to, iż podobnie, jak w przypadku Sejmu i jego komisji, zagadnienie wstępu na posiedzenia tych organów podlega regulacji w przepisach administracyjnych o charakterze wewnętrznym.
Dopuszczalność wyboru jednego ze wskazanych w art. 7 ust. 1 u.d.i.p. sposobów udostępniania informacji publicznej nie jest uzależniona od faktu, czy podmiot zainteresowany miał faktyczną możliwość uzyskania żądanej informacji z innego, nieoficjalnego źródła (osoby trzecie, informacja prasowa itp.). Jak bowiem wskazał NSA w wyroku z dnia 7 marca 2003 r., II SA 3604/02, "czym innym jest oryginał dokumentu wraz z załącznikami, a czym innym zaś informacja o treści umowy uzyskana z niewiadomego źródła".