Witam Wszystkich bardzo serdecznie. Pomału zaczyna brakować mi pomysłów, jak rozmawiać z bankowymi pijawami. Fakt, jestem dłużnikiem, ale to nie znaczy, że gorszym sortem człowieka. Nikogo nie oszukałam, nie okradłam... Mamy w sumie 9 kredytów (6 w PKO BP, i po jednym w Lukasie, BPH i Polbanku). Dużo? Pewnie tak, ale kiedy braliśmy te kredyty nasza rodzinna firma prosperowała świetnie i miała się dobrze. Stać nas było na te kredyty i ich spłacanie. W 2010 roku się sypnęło i sypie dalej ...
Na ten moment nasze opóźnienie ze spłatami wygląda tak: 1 rata w plecy w PKO i po 2 w plecy w Lukasie, Polbanku i BPH. Gadka z pijawami nie przypomina normalnej, rzeczowej rozmowy, której celem byłoby uzyskanie rozwiązania satysfakcjonującego i dla nas - dłużników i dla banków. Tłumaczę, piszę pisma, przedstawiam sytuację i mówiąc brzydko - d..a zbita.
Najgorsze jest, że jakieś ciule - ups, zapewne doskonali fachowcy - po drugiej stronie twierdzą, że jesteśmy "nieudacznikami" skoro firma nie przynosi dochodów. Mnie te chamskie dogryzania doprowadzają do białej gorączki, ale moja mama (64 lata) i tata (też 64 lata) znoszą to coraz gorzej.
A to Polbank straszy, że zabierze rodzicom mieszkanie, a to, że komornik się zjawi... Zastanawiam się, jakie pismo musiałabym wystosować, czy też na jakie przepisy się powołać, żeby zyskać 3 miesiące spokoju, czas na to, żeby przeanalizować sytuację i pomału zacząć podnosić się z kolan. Może ktoś wie???
