Mam jeszcze pomysł: chodzi o ograniczenie skargi pauliańskiej, która może pozbawić Bogu ducha winną rodzinę dachu nad głową. Chodzi o to, aby wierzyciel nie mógł dochodzić roszczeń za pomocą skargi pauliańskiej, jeżeli dłużnik pozbył się majątku, o którym wiadomo, ze NIE POCHODZIŁ Z KREDYTÓW. To jest bardzo łatwo udowodnić, np. po dacie albo po sposobie nabycia majątku. Czyli jeżeli dłużnik kupił dom dajmy na to w 2004 roku, a kredyt wziął w 2005 roku, popadł w tarapaty i przepisał dom np. na syna, to TAKA DAROWIZNA POWINNA BYĆ NIEPODWAŻALNA. Ten sam zapis powinien dotyczyć również majątku, który dłużnik nabył w sposób inny niż kupno, a więc ZA DARMO, np, spadek, darowizna. Czyli jeżeli ów dłużnik otrzymał dom ZA DARMO i przepisał na syna, to też skarga pauliańska NIE PWINNA MIEĆ TU ZASTOSOWANIA, nawet jeżeli dłużnik nabył ten dom po zaciągnięciu długów. Oba opisane przeze mnie przypadki dotyczą majątku, KTÓRY NIE POCHODZIŁ Z KREDYTÓW.
CZY DAMY RADĘ? TAK, DAMY RADĘ !!! (z bajki "Bob Budowniczy")
