Re: Pytanie do wszystkich forumowiczów (Sprawa Pilna)

Czy na podstawie takiego pisma do sądu moge założyć sprawę komornikowi o zadośćuczynienie?



Dział III Kodeksu pracy, którego tytuł brzmi: „Wynagrodzenie za pracę i inne świadczenia”, składa się strukturalnie z 6 części. W rozdziale I omówiono ustalanie wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z pracą.
Kształtuje on ogólną zasadę, w myśl której warunki wynagradzania i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą ustalają układy zbiorowe pracy albo regulaminy wynagradzania.
Oba rodzaje wymienionych aktów prawnych są źródłami prawa pracy w rozumieniu art. 9 K.p. Zapis ustawodawcy, przewidujący, iż to źródła prawa pracy regulują te zagadnienia, oznacza niedopuszczalność ustalania zasad wynagradzania lub zasad przyznawania innych świadczeń związanych z pracą poza tymi aktami.
Niepoprawne jest także zamieszczanie w tych aktach prawnych np. upoważnienia dla pracodawcy do uregulowania jakichś zagadnień np. zasad premiowania poza układem zbiorowym pracy lub poza regulaminem wynagradzania.
Taka swoista „delegacja” do wydania przepisu pozaukładowego lub pozaregulaminowego jest niedopuszczalna z tego względu, że ustawodawca takiej możliwości nie przewiduje, nakazując zamieszczanie wszystkich postanowień z tego zakresu wyłącznie w aktach prawnych będących źródłami prawa pracy.
Wyjątek dotyczy pracodawcy, który zatrudnia mniej niż 20 pracowników i z tej racji nie ma obowiązku posiadania regulaminu wynagradzania. Ponadto może się zdarzyć, że pomimo przedstawienia projektu regulaminu wynagradzania i mimo podjętych rokowań, nie doszło do uzgodnienia wspólnej treści regulaminu wynagradzania z zakładową organizacją związkową i dlatego pracodawca nie mógł legalnie wprowadzić tego aktu prawnego.
W takich sytuacjach zasady wynagradzania (jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy) mogą wynikać z innych aktów, niż te mające charakter źródeł prawa pracy.
W sferze pracodawców o charakterze publicznym warunki wynagradzania i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą wynikają z przepisów ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na podstawie delegacji ustawowej.
Rozdział I działu III K.p. zawiera ponadto art. 775 określający świadczenia związane z pracą o charakterze delegacyjnym, czyli wynikające z odbywania przez pracownika podróży służbowej.
Należności delegacyjne nie mają charakteru wynagrodzenia za pracę, toteż do ich wypłaty i ochrony nie stosuje się przepisów w szczególności rozdziału III pt. „Ochrona wynagrodzenia za pracę”.
Nie oznacza to jednak, aby należności delegacyjne nie podlegały ochronie prawnej. Przeciwnie, należności te – ze względu na ich charakter polegający na zwrocie pracownikowi poniesionych kosztów w związku z pobytem na delegacji – nie podlegają w ogóle jakiejkolwiek możliwości potrącenia części czy całości tych świadczeń związanych z pracą.
Należności z tytułu podróży służbowej, bez względu na ich strukturalny rodzaj (dieta, czy zwrot różnych kosztów, w tym ryczałty), należy z ochronnego punktu widzenia traktować jednolicie.
Stanowią one zwrot kosztów poniesionych przez pracownika przebywającego na delegacji i dlatego mają być wypłacone w należnej pracownikowi wysokości, stosownie do postanowień art. 775 K.p., przepisów wykonawczych do tego artykułu albo postanowień przepisów szczególnych regulujących te zagadnienia np. układu zbiorowego pracy, czy przepisów ustawy.
Należności delegacyjne nie są wynagrodzeniem za pracę, co nie powinno budzić jakichkolwiek wątpliwości prawnych. Jako świadczenia niebędącego wynagrodzeniem za pracę należności tych nie dotyczy w szczególności art. 87, art. 871 i art. 88 K.p.
Zważać trzeba jednak na treść art. 90 K.p., zgodnie z którym w sprawach nieuregulowanych w art. 87 i art. 88 K.p. stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego i przepisy o egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych.
Odwołanie się przez ustawodawcę do K.p.c. oznacza zastosowanie w tym zakresie art. 831 § 1 pkt 1, zgodnie z którym nie podlegają egzekucji sumy i świadczenia w naturze wyasygnowane na pokrycie wydatków lub wyjazdów w sprawach służbowych.
Pod użytym w tym przepisie pojęciem wyjazdów służbowych należy rozumieć m.in. świadczenia pieniężne przysługujące pracownikowi w związku z podróżą służbową, o której mowa w art. 775 § 1 K.p.
Błędne jest zatem twierdzenie tych komentatorów, którzy uważają, że należności delegacyjne, jako niebędące wynagrodzeniem za pracę, nie podlegają ochronie prawnej i dlatego można do nich stosować, przez art. 300 K.p., art. 498 i nast. K.c. – dotyczące potrącenia wierzytelności wzajemnej.
Ten kierunek wykładni jest niewłaściwy z kilku powodów. Przede wszystkim art. 300 K.p. pozwala na sięgnięcie i stosowanie w stosunku pracy przepisów Kodeksu cywilnego po spełnieniu równocześnie trzech warunków.
Stosowanie przepisów Kodeksu cywilnego jest dopuszczalne:
w sprawach nieuregulowanych w przepisach prawa pracy,
pod warunkiem zgodności z zasadami prawa pracy,
w sposób odpowiedni do charakteru stosunku pracy.
Analizując pierwszy warunek uznać trzeba, że w przypadku problematyki należności z tytułu podróży służbowej w zakresie ewentualnej możliwości dokonywania potrąceń, nie mamy do czynienia z brakiem regulacji tej kwestii w prawie pracy.
Zagadnienie to jest uregulowane wyraźnie art. 831 § 1 pkt 1 K.p.c., przez art. 90 K.p. Z przepisu tego wynika zakaz egzekucji należności delegacyjnych, co w kontekście odpowiedniego zastosowania w stosunku pracy należy rozumieć jako zakaz jakiegokolwiek uszczuplania tych należności.
Wynika więc stąd, że przedmiotowa kwestia jest uregulowana w przepisach prawa pracy, gdyż wobec wyraźnego odesłania zamieszczonego w art. 90 K.p., przepis art. 831 § 1 pkt 1 K.p.c. staje się częścią szeroko rozumianego prawa pracy.
Niespełnienie tego pierwszego warunku zapisanego w art. 300 K.p. już wyklucza możliwość zastosowania przepisu art. 498 K.c. Warto jednak zwrócić uwagę także na niespełnienie warunku drugiego, a mianowicie braku zgodności z zasadami prawa pracy ewentualnego stosowania w stosunkach pracy potrącenia przez pracodawcę wierzytelności wzajemnej.
Sprzeczność z zasadami prawa pracy wynika stąd, że ustawodawca w art. 282 § 1 pkt 1 K.p. poddał penalizacji czyny pracodawcy polegające na:
niewypłaceniu w ustalonym terminie wynagrodzenia za pracę,
niewypłaceniu w ustalonym terminie innego niż wynagrodzenie świadczenia przysługującego pracownikowi lub uprawnionemu członkowi jego rodziny,
bezpodstawnym obniżeniu wynagrodzenia za pracę,
bezpodstawnym obniżeniu innego świadczenia niż wynagrodzenie za pracę,
dokonaniu bezpodstawnego potrącenia z wynagrodzenia,
dokonaniu bezpodstawnego potrącenia z innego świadczenia niż wynagrodzenie za pracę.
W sytuacji penalizacji wskazanych wyżej czynów pracodawcy niedopuszczalne jest w sposób oczywisty stosowanie w stosunkach pracy instytucji potrącenia wierzytelności wzajemnej.
W myśl bowiem art. 775 K.p. pracodawca ma obowiązek wypłacić pracownikowi należności delegacyjne, a ich uszczuplenie jest zagrożone karą grzywny, przy czym ustawodawca w prawie pracy sam nie dopuszcza instytucji potrącenia wierzytelności wzajemnej, toteż sięgnięcie po tę instytucję przez art. 300 K.p. jest całkowicie bezprawne.
Do tego jeszcze art. 831 § 1 pkt 1 K.p.c. stosowany przez art. 90 K.p., wyklucza możliwość uszczuplenia należności delegacyjnych. W tych warunkach sięganie przez art. 300 K.p. do instytucji potrącenia wierzytelności wzajemnej powinno być ocenione jako czyn pracodawcy popełniony z rażącym naruszeniem prawa.
Omówione powyżej zagadnienie jest o tyle istotne, że wprowadzony przez ustawodawcę zakres penalizowanych czynów wyklucza w ogóle stosowanie w stosunkach pracy instytucji potrącenia wierzytelności wzajemnej.
Oznacza to brak podstaw do stosowania tej instytucji nie tylko do należności delegacyjnych, ale także do wszystkich innych należności związanych ze stosunkiem pracy.

[www.bankier.pl]

hmmm,skargę to ja mogę składac do Pana Boga,chodzi mi o to,że chciałbym założyc mu bezpośrednio sprawę z oskarzenia prywatnego.

witajcie, mam pytanie

jest taka sytuacja - małżeństwo ma tytuł prawny do ograniczonego prawa rzeczowego - spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nabyte na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej. W stosunku do Męża została ogłoszona upadłość, a w stosunku do Żony nie. Mój znajomy ma tytuł wykonawczy przeciwko Żonie. Po ogłoszeniu upadłości męża współwłasność do tego mieszkania zamienia się na części ułamkowe na rzecz każdego z małżonków, czyli po 1/2 części całości. Mój znajomy wszczął egzekucję do 1/2 części mieszkania Żony. Komornik polecił znajomemu, by ten wskazał podstawę prawną domniemania, że udziały małżonków są równe. Gdy znajomy wskazał odpowiedzi artykuł z Kro, komornik przysłał pismo, że nie może prowadzić egzekucji do udziału 1/2 części mieszkania Żony, ponieważ CAŁE mieszkanie weszło do masy upadłości. Czy to jest prawidłowe? Przecież, tylko w stosunku do Męża została ogłoszona upadłość, więc dlaczego całe mieszkanie weszło do masy upadłości? Udział 1/2 Żony nie powinien, naszym zdaniem, wejść do masy upadłości, gdyż wobec Żony upadłość nie była ogłoszona. Czy mamy rację? Co można z tym zrobić?

grazynagrazyna1 Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> witajcie, mam pytanie
>
> jest taka sytuacja - małżeństwo ma tytuł prawny do
> ograniczonego prawa rzeczowego - spółdzielczego
> własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego,
> nabyte na zasadzie wspólności majątkowej
> małżeńskiej. W stosunku do Męża została ogłoszona
> upadłość, a w stosunku do Żony nie. Mój znajomy ma
> tytuł wykonawczy przeciwko Żonie. Po ogłoszeniu
> upadłości męża współwłasność do tego mieszkania
> zamienia się na części ułamkowe na rzecz każdego z
> małżonków, czyli po 1/2 części całości. Mój
> znajomy wszczął egzekucję do 1/2 części mieszkania
> Żony. Komornik polecił znajomemu, by ten wskazał
> podstawę prawną domniemania, że udziały małżonków
> są równe. Gdy znajomy wskazał odpowiedzi artykuł z
> Kro, komornik przysłał pismo, że nie może
> prowadzić egzekucji do udziału 1/2 części
> mieszkania Żony, ponieważ CAŁE mieszkanie weszło
> do masy upadłości. Czy to jest prawidłowe?
> Przecież, tylko w stosunku do Męża została
> ogłoszona upadłość, więc dlaczego całe mieszkanie
> weszło do masy upadłości? Udział 1/2 Żony nie
> powinien, naszym zdaniem, wejść do masy upadłości,
> gdyż wobec Żony upadłość nie była ogłoszona. Czy
> mamy rację? Co można z tym zrobić?


Witaj,wszysto to co napisałaś jest tutaj,wpisz w google ten tytuł i tam znajdziesz wyczerpujące wyjaśnienie.

Jakie składniki majątku upadłego wchodzą w skład masy upadłości?

proszę mi odpowiedzieć na następujące pytanie:
- czy będąc notarialnym pełnomocnikiem córki (której nie ma w kraju) mogę być przesłuchana jako strona w jej sprawie cywilnej (powództwo przeciwegzekucyjne przeciwko bankowi)?

@grazynagrazyna-

po to sa udzielane pełnomocnictwa,by reprezentować daną osobę( w jej imieniu).
Tym bardziej,że jest to notarialne pełnomocnictwo- więc ma jakąś moc prawną.

(Chyba banki też respektują takie pełnomocnictwa).

Możesz być przesłuchiwana,a nawet musisz.

Art.261 par.1 kpc.

Moim zdaniem nie - przesłuchanie strony wymaga uczestnictwa strony, a nie jego pełnomocnika.

[www.serwisprawa.pl]

@kinga-

teraz rozumiem,ze nawet jeśli jest pełnomocnictwo procesowe,to upoważnia ono tylko do zastępowania w sprawie( ale nie przesłuchania).Taki pełnomocnik może np.wnosić o odroczenie sprawy(jeśli strona w danym czasie nie ma dyspozycyjności).
Reasumując - nawet jeśli jest pełnomocnictwo,to i tak nie obejdzie się bez konieczności przesluchania strony/( w przypadku "grazyny"-stroną jest jej córka)?

Dokładnie tak. Są dwie różne sytuacje - przesłuchanie w charakterze strony lub świadka. W obu sytuacjach osoba która ma pełnomocnika musi stanąć osobiście. Jest tylko taka różnica, że przesłuchanie strony ma charakter dowodu pomocniczego, sad może go pominąć opierając się przy wyrokowaniu na materiale zebranym w toku sprawy.

dziekuję Wam bardzo. Mnie zalezy na tym, aby sąd przesłuchal mnie - pełnomocnika w charakterze strony, bo córka nie będzie mogła się stawić.

Któryś art. Kodeksu postępowania cywilnego mówi, że sąd może przeslłuchac stronę przez pełnomocnika, akurat nie mogę znaleźć tego przepisu.

to jest chyba art. 216 Kpc (przez pełnomocnika)

flamuniu
przeczytaj pocztę

grazynagrazyna1 Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> flamuniu przeczytaj pocztę

Grażynko, przeczytałam ... odezwę się dzisiaj po 18.00 - pójdzie sms z poradą. Nie martw się. Jest rozwiązanie. Przepraszam, teraz nie mam czasu na wyjaśnienia.

flame
proszę, wejdź na pocztę

flame

proszę, odezwij się do mnie. Co dalej z ta sprawą? stukalam na priv ..........

grazynagrazyna1 Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> flame proszę, odezwij się do mnie. Co dalej z ta sprawą?
> stukalam na priv ..........

Odpowiedziłam na privie i powtórzę jeszcze raz: nie masz czego się obawiać - błędy banku przemawiają w negocjacjach na Twoją korzyść. Proszę, daj nam czas na zapoznanie się z dokumentami.

@ grazynagrazyna-

jak tam twoja sprawa? Czy sad przesłuchał cię(jako pełnomocnika córki)?
Pozdrawiam.

witaj Morski47

rozprawa jest w drugiej połowie maja. Zobaczymy, może zechce mnie przesłuchać

Witajcie. Grażynko trzymam kciuki. Mój komp. nie jest sprawny narazie i korzystanie z niego jest bardzo ograniczone, odezwę się na gg.