Witam wszystkich,
przeszłam już wiele przygód z bankami - stary kredytowiec ze mnie. W wyniku spadku wynagrodzenia (praktycznie z miesiąca na miesiąc) - swego czasu podjęłam kroki, aby restrukturyzować zadłużenia i jako przykładny kredytobiorca spłacić co się wzięło bo przyzwoitość i zawarte umowy zobowiązują. I co? I zaczęły się schody. Kompletną bzdurą - przynajmniej w wypadku Polbanku - jest zwrócenie się do banku w sytuacji kiedy dopiero przewidujemy problemy - ja tak zrobiłam i co? I bank odmówił restrukturyzacji bo.... nie mam zadłużenia. Czyli najpierw trzeba zrobić zadłużenie (najlepiej jak największe!!! Bo wtedy jest się pierwszym w kolejce do restrukturyzacji) i wtedy dopiero można liczyć na pozytywna odpowiedź. Przecież to wyłudzenie. Ale lepiej - przy udowodnionych poborach netto 1969 (albo 1939 końcówki nie pamiętam) i powiadomieniu, że mam jeszcze inne zadłużenia i brak nieruchomości otrzymałam taką to oto restrukturyzację 120 m-cy (1 rok 900zł m-cznie a potem ok.1600 przez 9 lat) bosko. umowa oczywiście in blanco. Podpisałam to in blanco bo co miałam robić z ratą 1800zł do tej pory? na moje pytanie jak mam potem spłacac te 1600 z tych 1900 netto pan stwierdził żebym przed końcem tego 1 roku przyszla to znów będziemy pisać do centrali. No cóż umowę wzięłam i przykładnie zaczęłam kombinować środki na spłatę - bo zamiar spłaty był i jest (takie wychowanie :)Ale jak to w życiu bywa - we wrześniu znów dokonano okrojenia poborów i ostałam się wtedy z 1500zł i amba bo nie tylko polbank na głowie. Bijąc się w pierś, poczynając wbrew sobie i tłumacząc że najpierw trzeba dziecko wyżywić i czynsz zapłacić raty nie zapłaciłam i innym też nie. Oczywiście było to nowe doświadczenie dla mnie więc oczywiście przykładnie zawiadomiłam wierzycieli łącznie z odpisem zaświadczenia o zarobkach potwierdzonych za zgodność i prośbami o pomoc w spłacie całości (zmiana wysokości raty, wydłużenie terminów i co tam by jeszcze bankom do głowy przyszło - wszak wziąłeś to trzeba oddać) Hmmm - Jedni zareagowali szybciutko i realnie, bez zbędnych ceregieli. Swoje zarobią a kobieta spłaci. Krótko i na temat ja( w miarę) zadowolona bank zadowolony i ok. Ale .... nie wszyscy. Bo to byłoby zbyt prawdziwe. Resztę napiszę później ... może moje doświadczenie komuś pomoże. Jedno jest pewne - nie brać restrukturyzacji w polbanku, prędzej czy później i tak skończy się komornikiem. Pozdrawiam wszystkich forumowiczów.
