Postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nie uzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy(niedozwolone postanowienia umowne art. 3853 pkt 5 K c.,)w odniesieniu do umów konsumenckich nie może stanowić podstawy przetwarzania danych osobowych konsumentów uzyskanych bez ich zgody.
Pozyskiwanie danych wyłącznie na podstawie art. 509 k.c., nie poprzedzone zgodą konsumenta przyjmuje charakter niedozwolonych postanowień umownych, o których mowa w art. 385[3] k.c., które nie są dla konsumenta wiążące. Jeśli ustawa nie dopuszcza wprowadzenia do stosunków umownych klauzul zezwalających na przeniesienie praw i przekazanie obowiązków bez zgody konsumenta , to tym bardziej nie może to nastąpić, gdy umowa na ten temat milczy (powyższą tezę zawiera wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 21.12.2006, sygn. akt: I ACa 1253/06, opublikowany OSA/Kat. rok 2007, Nr 1, poz. 1). - klient, którego zobowiązania mają być przeniesione, powinien mieć możliwość wyrażenia sprzeciwu oraz wyrażenia swej woli wobec takich działań - wynika to z zaufania i wyboru pierwotnego kontrahenta.
Stosownie do Art. 521. § 1.k.c jeżeli skuteczność umowy o przejęcie długu zależy od zgody dłużnika, a dłużnik zgody odmówił, umowę cesji uważa się za "nie zawartą".

Na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych oraz prawa bankowego :
Art. 92c. 1. Przelew wierzytelności banku na towarzystwo funduszy inwestycyjnych tworzące fundusz sekurytyzacyjny albo na fundusz sekurytyzacyjny wymaga uzyskania przez bank zgody dłużnika banku, będącego stroną czynności dokonanej z bankiem, jak również zgody dłużnika z tytułu zabezpieczenia wierzytelności banku wynikającej z dokonanej czynności oraz złożenia przez dłużnika oświadczenia o poddaniu się egzekucji na rzecz funduszu sekurytyzacyjnego, który nabędzie wierzytelność. Zgoda i oświadczenie powinny być wyrażone w formie pisemnej pod rygorem nieważności.
Ponadto zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1-5 tej ustawy przetwarzanie danych jest dopuszczalne m.in. wtedy, gdy osoba, której dane dotyczą, wyrazi na to zgodę (chyba że chodzi o usunięcie dotyczących jej danych). Przetwarzanie danych bez takiej zgody jest możliwe również wtedy, gdy jest to niezbędne dla zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa lub gdy jest to konieczne do realizacji umowy (gdy osoba, której dane dotyczą, jest jej stroną lub gdy jest to niezbędne do podjęcia działań przed zawarciem umowy na żądanie osoby, której dane dotyczą).
Wymagana jest zgoda na zawarcie umowy serwisowej funduszu z konkretną firmą windykacyjną, którą wydaje Komisja Nadzoru Finansowego ! Zastosowane przez ustawodawcę rozwiązanie ma w przypadku sekurytyzacji podwójny wymiar. Wymagana jest zgoda zarówno na przelew, jak i oświadczenie o poddaniu się egzekucji na rzecz funduszu, które w istocie należałoby uznać za zgodę na sam przelew - trudno bowiem wyobrazić sobie sytuację, gdy kredytobiorca składa stosowne oświadczenie, ale nie wyraża zgody na sam przelew, którego realizacja jest podstawą do wykorzystania oświadczenia. Podkreślam , że wymóg złożenia stosownego oświadczenia o poddaniu się egzekucji na rzecz funduszu nie rodzi żadnych uprawnień po stronie nabywcy. Tym samym, dla dokonania przelewu wierzytelności na fundusz sekurytyzacyjny konieczne jest łączne spełnienie wszystkich przesłanek.
Powołując się jednocześnie na art. 312. ustawy o funduszach inwestycyjnych (z dnia 27 maja 2004 r. Dziennik Ustaw z 2004 r. Nr 146 poz. 1546) w zw. z art. 92c. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm), Bank może przekazać dane klienta firmie windykacyjnej jedynie wówczas, gdy klient w umowie kredytowej został poinformowany, że bank współpracuje z określoną firmą windykacyjną (zindywidualizowaną poprzez określenie jej nazwy, adresu/siedziby) i wyraził pisemną zgodę na to, że w przypadku nie spłacania zobowiązań wynikających z umowy kredytowej, właśnie ta firma z ramienia banku będzie windykowała jego należności.
USTAWA z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe
Art. 106. 1. Bank jest obowiązany przeciwdziałać wykorzystywaniu swojej działalności dla celów mających związek z przestępstwem, o którym mowa w art. 299 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.), zwanej dalej "Kodeksem karnym”

Nasze prawo jest jak płot- żmija się prześlizgnie, lew przeskoczy a jest po to aby się bydło po polu nie rozbiegało gdzie nie powinno.