Sąd biorąc pod uwagę art. 401 (1) kpc powinien zastosować tutaj wykładnię rozszerzającą, gdyż art. 95 prawa bankowego (sprzeczny z konstytucją) nie jest przepisem „na podstawie którego wydano orzeczenie”, tzn. jeśli orzeczenie – mające za podstawę inny przepis prawa – wydane zostało w wyniku uznania urzędowego ksiąg bankowych za dowód, postępowanie powinno być wznowione. Przepis ten pozostaje w związku z art. 399, ustanawiającym zasadę, że wznowienie postępowania może nastąpić w wypadkach przewidzianych w dalszych przepisach kodeksu, jeżeli orzeczeniem kończącym postępowanie jest wyrok. W procesie cywilnym nazwa „wyrok” przysługuje kończącym postępowanie orzeczeniom o charakterze merytorycznym. Przepisy kodeksu dotyczące wyroków, w tym art. 399 i 401(1) kodeksu, stosuje się odpowiednio do orzeczeń merytorycznych noszących inne nazwy (jak „nakaz zapłaty” – por. art. 353, „postanowienie” o charakterze merytorycznym w postępowaniu nieprocesowym.
Warto też zwrócić uwagę, że przepis art. 95 ust. 1 mówi o dokumentach bankowych jako podstawie wpisów w księgach wieczystych i rejestrach a art. 96 prawa bankowego mówi o księgach bankowych jako podstawie wystawiania przez bank bankowych tytułów egzekucyjnych, wyrok stwierdza, że niezgodne z Konstytucją RP jest takie rozumienie tego przepisu, które nadaje dokumentom bankowym moc prawną dokumentu urzędowego we wszelkich sprawach cywilnych, nie tylko z wniosku o wpis hipoteki. – w takim wypadku wznowienie postępowania powinno być oczywiste.
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 20 listopada 2009 r. III CZP 90/2009
W postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu sąd bada nie tylko przesłanki z art. 786(2)k.p.c. ale także czy dokument przedłożony przez bank spełnia wynikające z przepisów prawa bankowego przesłanki ważności i skuteczności bankowego tytułu egzekucyjnego, a nadto inne wymogi, które dotyczą każdego tytułu egzekucyjnego.
Postępowanie klauzulowe wszczyna się na wniosek, zgodnie z regułami przewidzianymi w art. 778 – 795 k.p.c. Do wniosku należy dołączyć niezbędne dokumenty:
1. bankowy tytuł egzekucyjny,
2. pisemne oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji,
3. inne dokumenty np. stwierdzające przejęcie długu, przekształcenie osoby prawnej, fakt pozostawania dłużnika w związku małżeńskim, itp.
Do formalnych przesłanek wystawienia BTE należą (art. 96 ust. 1 i 2 prawa bankowego):
1) wskazanie podstawy wydania b.t.e.;
2) oznaczenie banku-wystawcy (wierzyciela);
3) oznaczenie dłużnika;
4) wskazanie zakresu zadłużenia dłużnika (podstawowego wraz z odsetkami i terminami ich płatności);
5) data wystawienia b.t.e.;
6) sprecyzowanie czynności bankowej, z której wynikają dochodzone roszczenia;
7) zamieszczenie oświadczenia o wymagalności dochodzonego roszczenia (głównego i obejmującego odsetki);
8) opatrzenie tytułu pieczęcią banku;
9) podpisy osób uprawnionych do działania w imieniu banku.
Domniemanie zgodności z prawdą dotyczy tylko dokumentów urzędowych i polega na tym, że dokument urzędowy stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo zaświadczone (czyli dokument urzędowy jest prawdziwy).W przypadku dokumentu prywatnego, jakim okazał się wystawiony BTE na podstawie wyciągu z ksiąg bankowych, stanowi jedynie dowód tego, że osoba, która podpisała ten dokument złożyła oświadczenie zawarte w tym dokumencie. Co do zasady w postępowaniu cywilnym to powód musi udowodnić istnienie dochodzonej wierzytelności, okoliczności jej powstania oraz jej wysokość, gdyż naczelną zasadą prawa cywilnego jest, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Tymczasem wskutek domniemań prawnych związanych z dokumentem urzędowym to osoba zaprzeczająca prawdziwości treści tego dokumentu miała przeprowadzić dowód przeciwieństwa, czyli występowała zasada odwróconego ciężaru dowodowego. W konsekwencji powód, będący bankiem, był zwolniony z obowiązku udowodnienia na zasadach ogólnych okoliczności, które zostały ujęte w księgach rachunkowych banku. Rozwiązanie to umacniało więc i tak istniejącą przewagę profesjonalnej instytucji wobec konsumenta. Dokumenty, o których mowa w art. 95 ust. 1, są wystawiane przez banki we własnych sprawach i we własnym interesie, a dotyczą osób, które korzystają z usług bankowych. Chociaż z prawnego punktu widzenia konsument ma możliwość skorzystania z wszelkich środków dowodowych, to jednak, jak zaznaczył Trybunał, w przypadku roszczeń finansowych ewentualne starania pozwanego w celu ochrony swojej pozycji procesowej są z reguły iluzoryczne. Domniemania prawne wiążą bowiem sąd prowadzący sprawę, zaś dokument urzędowy, traktowany jako najbardziej wiarygodny środek dowodowy w postępowaniu cywilnym, najczęściej ma dla sądu rozstrzygające znaczenie a w przypadku nadania klauzuli wykonalności na bankowym tytule egzekucyjnym, znaczenie kluczowe. Skoro kluczowe znaczenie dowodowe ma dokument oparty na niekonstytucyjnym wyciągu z ksiąg bankowych, zachodzą tu wszelkie przesłanki wyszczególnione w art. 401 (1) k.p.c.
Traktowanie dokumentu bankowego jak dokumentu urzędowego w procesie, z czym wiąże się (art. 244 § 1 Kpc.) przerzucenie na klienta banku ciężaru dowodu braku zobowiązania jest sprzeczne z zasadami konstytucyjnymi i kodeksowymi- równości wobec prawa (art. 32 ust. 1 zd. 1), sprawiedliwego procesu (art. 45 ust. 1) oraz kodeksowa zasada równości stron stosunku cywilnego (art. 1 Kc.).. Od czasów rzymskich wiadomo, że o wiele trudniej udowodnić, że czegoś nie ma, niż że coś jest. Dlatego fundamentalną zasadą prawa cywilnego brzmi "ei incumbit probatio qui dicit non qui negat".
Kinga, nie wypowiadaj się lepiej, bo kto tu się ośmiesza ?
Nasze prawo jest jak płot- żmija się prześlizgnie, lew przeskoczy a jest po to aby się bydło po polu nie rozbiegało gdzie nie powinno.