Zapraszam do dyskusji na temat zasadności, a raczej bezzasadności dziedziczenia długów - wyjątek od tej zasady powinny stanowić jedynie długi hipoteczne. Dlaczego jest to bezzasadne?
- daje wierzycielom możliwość szukania kozła ofiarnego wśród członków całej, nawet dalekiej rodziny zmarłego dłużnika, ludzie ci często są nieświadomi tego, co dziedziczą, często z niewiedzy lub braku kontaktu ze zmarłym przekraczają termin odrzucenia spadku, nasze prawo mówi: pożycz każdemu, w razie czego i tak znajdziesz jelenia,
- banki, firmy windykacyjne i ubezpieczeniowe stosują nieuczciwe praktyki, np. zwracają się do spadkobiercy z informacją o spłacie długu po upływie tych 6 miesięcy, jakie spadkobierca ma na odrzucenie spadku i łapią w ten sposób niewinnych ludzi w pułapkę - znam to z autopsji,
- nieświadomi niczego spadkobiercy mogą zostać pozbawieni nawet tego majątku, który nigdy nie należal do zmarłego, z dachem nad głową włącznie,
- wierzyciel, np. bank ma możliwość zabezpieczenia pieniędzy w uczciwy sposób w momencie ich pożyczania, może np. ubezpieczyć kredyt, zażądać żyrantów, zawiadomić i zapytać krewnych dłużnika, czy w razie czego będą spłacać dług, wziąć pod zastaw lub hipotekę majątek dłużnika - jedynie te długi powinny być dziedziczne - przechodzić wraz z zastawionym majątkiem,
- z tego samego powodu powinna zostać zlikwidowana skarga pauliańska, dłużnik ma prawo do zarządzania wlasnym majątkiem wg własnego widzimisię, a bank może go wziąć pod zastaw w momencie podpisywania umowy,
Krótko mówiąc: wobec i wierzycieli i przeciętnego Kowalskiego uczciwsza byłaby zasada: jak sobie piścielisz, tak się wyśpisz. Dług hipoteczny lub wzięty pod zastaw powinien być jak najbardziej dziedziczny, choć tylko do wartości zastawionego majątku, natomiast pozostałe długi - absolutnie nie, powinny "umrzeć" razem z dłużnikiem, nawet gdy ten posiadał duży majątek.
Obecne prawo to przekleństwo dla nieświadomych niczego spadkobierców, którzy nie ze swojej winy często są karani finansowo za czyny popełnione przez swoich krewnych. Proponuję przeczytać srtykuł Martyny Bundy "Pułapka w spadku" na www.polityka.pl - można go wyszukać w Google. Artykuł świetnie opisuje nieuczciwe, a przynajmniej nieetyczne metody, jakie stosują banki, a także państwowe instytucje, jak ZUS i US, ścigając spadkobierców. Niestety na takie praktyki pozwala polskie prawo. Moim zdaniem to wygląda tak, jakby karać więzieniem syna za przestępstwo popełnione przez ojca.
Ewentualnie można byłoby wprowadzić spadek z dobrodziejstwem inwentarza jako "domyslną" opcję przyjęcia spadku, a nie spadek prosty. To rowziązanie choć nie jest idealne, byłoby na pewno lepsze od obecnego, bo spadkobiercy odpowiadaliby jedynie do wysokości odziedziczonego majątku, wierzyciel nie mógłby więc sięgać po majątek, który nigdy nie należał do zmarłego. Obecnie niestety może sięgać po ten majątek a to już jest kradzież. Uważam, że polskim prawem spadkowym już dawno powinien zająć się Sejm i Rząd i uczynić je bardziej przyjaznym dla Kowalskiego, bo bank ma zawsze możliwość wyjśc ia bez szwanku. Kwota, która dla Kowalskiego może okazać soę kosmiczna,. dla banku to kropla w morzu. GORĄCO ZAPRASZAM DO DYSKUSJI.
