typ niepokorny Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Szanowna pani mecenas post mój nie był skierowany
> do pani bezpośrednio, więc sarkazm proszę
> pozostawić dla siebie lub nim się wykazać wobec
> najbliższych!
Nie był... zaiste ciekawe, zatem zwracając się do "Pani mecenas" pisał Pan go kogoś innego. Idiotę może Pan rozbić z kolegów na swoim podwórku (nie zniżę się do Pana poziomu żeby stwierdzić że wobec swoich najbliższych).
>
> W dalszej kolejności pozostaje pani amnezja, to,
> że pani ma takie objawy chorobowe, nie oznacza że
> również i inni je mają!
Bez komentarza.
>
> Autor: kinga (IP zapamiętane)
> Data: 13 lis 2010 - 19:16:55
>
> Jestem wierzycielem Nowaka i mogę bez jego zgody
> przenieść tę wierzytelność na kogokolwiek.
>
> Przenoszę ja na Kowalskiego. To w jaki sposób się
> z nim rozliczyłam nie ma żadnego znaczenia, mogłam
> mu ją nawet dać za darmo (darowizna).
>
> W tym miejscu wspomnieć należy, że darczyńca ma 6
> miesięcy na zgłoszenie tego w US i zapłaci podatek
> od 7 do 12 procent.
A co ma podatek do zapłaty przez Kowalskiego do sytuacji kredytobiorcy przy sprzedaży wierzytelności przez bank? Jeśli człowieku zarzucasz mi brak precyzji to Ty wykaż się takową i napisz że musi złozyć deklarację podatkową, na jakich warunkach jest z tego podatku zwolniony itp.
Choć rozumiem że nie każdy musi stosować zasadę błogosławieni którzy nie mając nic do powiedzenia nie oblekają tego faktu w słowa.
>
> W dalszym poście kolejny raz łapie się pani ( dla
> mecenasa to raczej nie przystoi).
>
> Autor: kinga (IP zapamiętane)
> Data: 13 lis 2010 - 23:05:26
>
> Przy sprzedaży dochodzi do umorzenia należności
> (dokładniej różnicy) co jest popularnie nazywane
> spisaniem należności w straty banku.
> _-------------------------------------------------
> --------------------------------------------------
> ----
> Co mówią o tym przepisy: Instytucja zwolnienia z
> długu, została uregulowana w części ogólnej
> zobowiązań, art. 508 Kodeksu cywilnego, nie
> stanowi typu umowy. Jej kwalifikacja prawna zależy
> od przyczyny, dla której wierzyciel decyduje się
> umniejszyć swój majątek na korzyść dłużnika(w tym
> wypadku na korzyść firmy windykacyjnej). Zgodnie z
> art. 508 Kodeksu cywilnego zobowiązanie wygasa,
> gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik
> (firma windykacyjna)zwolnienie przyjmuje. Oznacza
> to, iż zwolnienie z długu jest czynnością
> dwustronną o charakterze rozporządzającym, zawartą
> między wierzycielem, a dłużnikiem(firmą
> windykacyjną).
To stwierdzenie mnie całkowicie uspokoiło. Okazuje się bowiem że jest Pan osobą która kompletnie nie wie o czym mówi i nie odróżnia podstawowych pojęć. Firma windykacyjna jest dłużnikiem? Ciekawe czyim, bo na pewno nie banku ani kredytobiorcy. Zaraz okaże się że zakładu energetycznego z tytułu niezapłaconego rachunku za prąd (być może) tylko jest chyba jakaś granica absurdu którą można napisać nawet na anonimowym czacie. Tylko czy naprawdę uważa Pan że czytający są kretynami?
>
> Kolejny raz wykazuje się pani amnezją w
> odniesieniu do konstytucji i nie ma potrzeby jej
> zmieniania, ponieważ odpowiada unormowaniom UE.
>
>
> Art. 47.
> Każdy ma prawo do ochrony prawnej życia
> prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia
> oraz do decydowania o swoim życiu osobistym.
> Odpowiednikiem UE jest Artykuł 7. Poszanowanie
> życia prywatnego i rodzinnego
> Każdy ma prawo do poszanowania swego życia
> prywatnego i rodzinnego, domu i komunikowania
> się.
> Czyli nic, co dotyczy danej osoby nie może się
> odbywać poza jej wiedzą i wolą!
>
> Jak pani mecenas raczy zauważyć swoje twierdzenia
> opieram na konkretnych przepisach konstytucyjnych
> i z zakresu prawa cywilnego i osobiście nic nie
> muszę zmieniać ( gdyby nawet to jestem zbyt niski)
> więc kolejny raz pani przypomnę iż pani sarkazm
> jest nie na miejscu!
>
> Jedynym przepisem na który może się pani powołać
> jest Art. 509.k.c jednakże paragraf 1. wprost mówi
> iż wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść
> wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że
> sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu
> umownemu albo właściwości zobowiązania.
> Umowa jaką strony zawarły jest umową zawartą z
> konsumentem, a zatem zastosowanie do niej mają
> art. 385 [1] k.c. i 385 [3] pkt 5 k.c., zgodnie z
> którym i w razie wątpliwości uważa się, że
> niedozwolonymi postanowieniami umowy są te, które
> zezwalają kontrahentowi konsumenta na
> przeniesienie praw i przekazanie obowiązków
> wynikających z umowy bez zgody konsumenta.
> Zatem art. 509 par 1 k.c., ze względu na regulację
> zamieszczoną w art. 385[3] pkt 5 k.c. w
> odniesieniu do umów konsumenckich nie może
> stanowić podstawy przetwarzania danych osobowych
> konsumentów bez ich zgody. Pozyskiwanie danych
> wyłącznie na podstawie art. 509 k.c.,
> niepoprzedzone zgodą konsumenta przyjmuje
> charakter niedozwolonych postanowień umownych, o
> których mowa w art. 385[3] k.c., które nie są dla
> konsumenta wiążące. Jeśli ustawa nie dopuszcza
> wprowadzenia do stosunków umownych klauzul
> zezwalających na przeniesienie praw i przekazanie
> obowiązków bez zgody konsumenta , to tym bardziej
> nie może to nastąpić, gdy umowa na ten temat
> milczy.
> Z kolei, na podstawie art. 519 par 2 kc przejęcie
> długu może nastąpić przez umowę za zgodą dłużnika.
> Dlatego wprowadzono art.385[3] par 5 kc.
> Natomiast Art. 520.k.c stanowi że: Każda ze stron,
> które zawarły umowę o przejęcie długu, może
> wyznaczyć osobie, której zgoda jest potrzebna do
> skuteczności przejęcia, odpowiedni termin do
> wyrażenia zgody; bezskuteczny upływ wyznaczonego
> terminu jest jednoznaczny z odmówieniem zgody -
> Jeżeli skuteczność umowy o przejęcie długu zależy
> od zgody dłużnika, a dłużnik zgody odmówił, umowę
> uważa się za nie zawartą Art. 521. par 1 k.c.
A co do tego ma przejęcie długu? Otóż przejęcie długu to sytuacja w której zmienia się osoba dłużnika (kredytobiorca) a nie wierzyciela (firma windykacyjna w miejsce banku). Co to ma wspólnego ze sprzedażą wierzytelności???
>
> Należałoby zaważyć, iż Naczelny Sąd
> Administracyjny wyrokiem z czerwca 2005 roku
> odesłał do ponownego rozpatrzenia sprawę cesji
> wierzytelności. Kwestią do ponownego rozpatrzenia
> wydał się sądowi problem, czy przy przekazaniu
> danych osobowych podczas cesji wierzytelności nie
> zostały naruszone prawa i wolności dłużnika
> uwzględnione w katalogu tych praw określonych w
> Konstytucji.
> W tym przypadku chodzi zatem o inne konstytucyjne
> prawa i wolności przyznane obywatelom, do których
> można zaliczyć: prawo do ochrony prawnej życia
> prywatnego (jednakże w aspekcie, który nie odnosi
> się do dysponowania danymi osobowymi sensu
> stricto), rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz
> decydowania o swoim życiu osobistym, prawo do
> żądania sprostowania oraz usunięcia informacji
> nieprawdziwych, niepełnych lub zebranych w sposób
> sprzeczny z ustawą.
>
> Zastanawiające jest, czemu jest podyktowana
> opieszałość w tej materii - a może komuś niezwykle
> zależy na tym, aby do rozpoznania doszło jak
> najpóźniej o ile w ogóle kiedyś dojdzie!
>
> Jest to bardzo ważna kwestia w sytuacji, gdy
> niewypłacalny klient jest bezprawnie gnębiony
> przez firmy windykacyjne. Koniecznie należy
> podkreślić, że dokonywanie przelewu danych jest
> tylko i wyłącznie możliwe jeżeli przetwarzanie
> tych danych nie narusza praw i wolności osoby,
> której dane dotyczą. A tymczasem firmy
> windykacyjne robią to bardzo często i są bezkarne
> w imię prawa.
> Na ten temat mógłbym polemizować znacznie dłużej
> prezentując dalsze unormowania, jednak będę
> wspaniałomyślny i zaoszczędzę pani cennego czasu i
> nie będę zmuszał pani do czytania obszernych
> wywodów!
>
> Z pewnych unormowań wynika, że przy sprzedaży
> wierzytelności bank ogłasza o wszczęciu bankowego
> postępowania ugodowego, w co najmniej jednym
> dzienniku o zasięgu ogólnopolskim oraz w siedzibie
> banku i jego oddziałach, a także w siedzibie
> dłużnika, oraz nie później niż na 14 dni przed
> ogłoszeniem, o którym mowa powyżej, powiadamia
> dłużnika.
Oczywiście. Tylko zapomniał Pan Panie precyzyjny zauważyć kiedy się te unormowania stosuje. Proponuję doczytać ustawę którą Pan tu usiłuje zacytować. Jeśli przeczyta Pan ją ze zrozumieniem okaże się że obecnie ustawa ta nie jest stosowana a sprzedaż następuje na podstawie kc.
> Czy tak to się odbywa? Zdecydowanie nie, bowiem
> proceder ani dla banku ani dla firmy windykacyjnej
> byłby nie opłacalny z uwagi na koszty.
>
> Osoby na forum z całą pewnością potwierdzą, iż w
> przypadku zbycia wierzytelności firmie
> windykacyjnej brak jest stosownych umów przejęcia
> wierzytelności
A skąd niby kredytobiorcy mają wiedzieć czy została zawarta pisemna umowa pomiędzy bankiem jako zbywcą a firmą jako nabywcą? Choć zapewne napisał Pan o jakiejś innej umowie (zapewne tej w której to firma windykacyjna jest dłużnikiem:)).
a pamiętać należy, że umowa, jaką
> strony zawarły została zawarta w formie pisemnej,
> zatem przelew takiej wierzytelności powinien być
> również pismem stwierdzony, stosownie do art. 511
> k.c.
>
> Szanowna pani cóż może znaczyć moja skromna opinia
> na pani temat wszak jest pani mecenasem, który
> prezentuje swoje poglądy z punktu widzenia swojego
> mocodawcy wszak nie będzie pani podcinać gałęzi,
> na której siedzi.
> Tym bardziej mnie nie dziwi fakt z jakich powodów
> jest podyktowana pani obecność na tym forum jak i
> pani podobnych.
> Zatem odpowiedzi zwrotnej nie oczekuję zwłaszcza,
> że z podobnymi prawnikami miałem bezpośrednio do
> czynienia i wychodzę, że dyskusja z takimi osobami
> jest próżna, jeżeli już to można ją podjąć na
> gruncie prawnym przed obliczem sądu.
Proszę Pana nie jestem mecenasem i nie podcinam gałęzi na której siedzę (a może wręcz przeciwnie ale z tego naprawdę nie muszę się Panu tłumaczyć).
Bardzo się cieszę że zamieścił Pan ten wpis. Czytający mający odrobinę oleju w głowie zobaczą że stosuje Pan zasadę "sprawiedliwość musi być po naszej stronie" wypisując absurdy.
I Pan chce cokolwiek osiągnąć? Jedyne co Pan może to rozśmieszyć czytających o ile są tacy których głupota ludzka śmieszy.
I bardzo cieszyłabym się gdyby był Pan moim przeciwnikiem na sali sądowej. Wystarczyłoby aby zaprezentował Pan jedną z powyższych "mądrości" aby sąd wiedział jakie orzeczenie ma wydać.
Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2010-11-14 22:55 przez kinga.
